به گزارش صبا، فیلم سینمایی «ترانه» به کارگردانی مهدی صاحبی با موضوع مدلینگ و فشن روایتگر زندگی ترانه عزیزی است که الهه حصاری در این نقش به ایفای آن می‌پردازد.در واقع این فیلم داستان زندگی دختر دانشجویی است که کانون از هم پاشیده خانواده‌اش مشکلات زیادی را برای او به وجود آورده‌است تا جایی که برای تأمین هزینه‌های زندگی‌اش فعالیت در یک شرکت مدلینگ غیررسمی را انتخاب می‌کند و در این مسیر گرفتار افرادی می‌شود که او را تا پای مرگ پیش می‌برند.
به جز الهه حصاری که نقش اصلی این فیلم را ایفا می کند اندیشه فولادوند، امیر رضا دلاوری، مریم معصومی، بابک انصاری، نازنین فراهانی، سیاوش چراغی‌پور، حدیث مدنی، ایران مسعودی، آیدا تبیانیان، نسیم مسلمی، مهناز کرباسچیان، میترا شاکری، ریحانه محمدنژاد در این فیلم سینمایی حضور دارند.
به بهانه اکران این فیلم با مهدی صاحبی کارگردان اثر به گفتگو نشستیم که در ادامه می‌خوانید.
*ورود به حوزه مدلینگ و آسیب های این حوزه که بعضا دامن دختران و یا حتی پسران مشتاق به فعالیت در این حوزه را می‌گیرد سابق بر این دستمایه ساخت چند فیلم و سریال شده است و شما نیز در فیلم «ترانه» سراغ همین موضوع رفتید. چه لزومی وجود داشت که برای ساخت فیلم سینمایی خود این سوژه را انتخاب کردید؟
-شاید این برداشت وجود داشته باشد که فیلم «ترانه» درباره مد، فشن و آسیب های آن است اما در واقع پیام اصلی فیلم حوزه گسترده تری را شامل می شود. خودنمایی، جلوه‌گری و تظاهر موضوعی است که کمابیش در اغلب جوامع وجود دارد و به نوعی در آینده و پیشرفت افراد آن جامعه تاثیرگذار است. امروزه توجه بسیار به ظواهر در میان مدیران و افراد جامعه موج می‌زند چنانچه که در انتخاب نیروی انسانی برای کار یکی از ملاک های مهم برخی مدیران به شمار می‌رود. در جامعه ما زمانی که دختری تحصیل کرده با این موضوع مواجه می شود که فردی که متخصص نیست تنها به دلیل ظاهر دارای جایگاه شغلی است ولی او با وجود تحصیلات و تخصص جایگاه مناسب با شان خود ندارد، رفته رفته به سمت خودنمایی کشیده می‌شود.
متاسفانه برای بیشتر مدیران شکل و شمایل نسبت به تخصص ارجحیت دارد، وقتی این مطالبه از سوی مدیران وجود داشته باشد به مرور زمان به جامعه نیز سرایت می‌کند و برای افراد آن جامعه به اشتباه یک مهم و ارزش به حساب می‌آید.
اما درباره فیلم «ترانه» باید بگویم یکی از مصداق های بارز خودنمایی، فضای مد و فشن است به همین سبب ما برای گفتن حرف خود سراغ این موضوع رفتیم. بر مبنای مطالعات و تحقیقات ما ریشه تمایل به خودنمایی در بین دختران و پسران در وهله اول به خانواده آنها برمی‌گردد. مثل شخصیت قصه ما که به جهت وجود نقصان هایی در خانواده مسیر و فضای زندگی‌اش را به سمت و سوی دیگری برد.
شبیه کاراکترهای فیلم ما کم نیستند و متاسفانه در جامعه نیز معمولا برخورد‌ها با چنین افرادی چکشی و تحکمی است در صورتی که برای بهبود وضعیت و مرتفع کردن این قبیل مسایل ضمن درک عواطف این افراد، باید باب گفتگو با آنها باز شود. البته از سوی دیگر دشمنان یک کشور نیز در وقوع چنین اتفاقاتی نقش مهمی دارند، به هر حال دشمنان ارزش‌ها، فرهنگ و هویت یک جامعه را نشانه می‌گیرند و به نظرم دختران ایرانی در مثلث جامعه، خانواده و بیگانه پاس‌کاری و بعضا هزینه های سنگینی را متحمل می‌شوند.
*چرا در این فیلم ساختار قصه‌گویی را کمتر رعایت کردید و شکل مستندگونه را برگزیدید؟
-قصه گویی در سینما اولویت است و بدون قصه نمی‌توان سراغ سینما رفت اما قصه‌گویی گاهی می تواند به سرگرمی و گاهی به بیان حرف و نکته‌ای منتج شود. من سال‌ها در حوزه مستند‌سازی فعالیت کردم و تمایل دارم اگر سراغ سینمای داستانی می‌روم باز هم جنبه های مستند در آن وجود داشته باشد. من سال ها تلاش کردم تا حرفی را که می‌خواهم بیان کنم با مستند هایم به مردم نمایش دهم و حالا سبقه من در عرصه مستند در فیلم سینمایی «ترانه» نیز به کمکم آمد.
بیشتر اتفاقات و حرف‌هایی که در فیلم من مطرح می‌شود ریشه اش به اتفاقات مستند و واقعی برمی‌گردد. من نسبت به شخصیت هایی شبیه به کاراکتر های فیلم شناخت دارم و حتی فضای دفاتر مد زیرزمینی را مدت‌ها زیر نظر داشتم.
*«ترانه» در ایامی اکران شد که بیشتر سینماگران آن را زمان سوخته اکران می دانند و حاضر به اکران فیلم خود در این بازه زمانی نیستند. چه اتفاقی باعث شد تا شما فیلم خود را در این زمان اکران کنید؟
-تمام اتفاقات ضد گیشه برای این فیلم به وقوع پیوست؛ جام ملت‌های آسیا، ایام فاطمیه، تعطیلی دانشگاه‌ها، جشنواره فجر و... .
ابتدا قرار بود آن را در مهرماه و پس از فیلم «کلمبوس» اکران کنیم ولی زمان اکران فیلم «کلمبوس» به تعویق افتاد از سوی دیگر به سبب استقبال مردم، این فیلم زمان اکران طولانی تری داشت و همین مساله باعث شد تا اکران ما در این بازه زمانی فعلی محقق شود. بر خلاف خیلی از فیلمسازان که تا اینگونه از اتفاقات برای فیلم‌شان می‌افتد آن را به توطئه ربط می‌دهند، باید بگویم در مورد فیلم ما هیچ توطئه‌ای در کار نبود. فقط این را بگویم که سازمان زیباسازی شهرداری تهران در حق این فیلم برای ارائه بیلبورد کم لطفی کرد که شاید به سبب اشتغال بیلبوردها برای رویداد جشنواره فجر توجیهی در این زمینه داشتند.
*باتوجه به سوژه اثر در روند گرفتن مجوزها از ارشاد با مشکل رو به رو نشدید؟
-در ابتدا سازمان سینمایی برای ساخت این فیلم مقابله کرد و ما برای اخذ مجوز این فیلم با مشکلات زیادی رو‌به‌رو شدیم. گویا دوستان دیگری هم بودند که تمایل داشتند درباره این موضوع فیلم بسازند اما در نهایت موفق نشدند. خوشبختانه با پیگیری مدام، فیلمنامه «ترانه» به مرحله ساخت رسید البته دوستان دغدغه‌هایی داشتند که اتفاقا برخی از آن دغدغه ها درست بود و ما نیز سعی کردیم نگاه همه جانبه‌ای به موضوع داشته باشیم. امروز خوشحال هستم که پس از تماشای این فیلم توسط افرادی چون آقایان داروغه زاده، فرجی و... رضایت آنها جلب شده و به گفته خود آقای فرجی ما مسیری را رفتیم که نگرانی‌های این دوستان برای این اثر از بین رفت.
- 19
- 1
