به گزارش ایرنا، اختتامیه شانزدهمین دوره هفته بزرگداشت تئاتر با حضور شهرام کرمی مدیرکل هنرهای نمایشی، شهرام گیل آبادی مدیرعامل خانه تئاتر، اعضای هیأت مدیره خانه تئاتر و هنرمندان پیشکسوت از جمله علی نصیریان و محمدعلی کشاورز در سالن همایش‌های برج میلاد تهران و البته با دو ساعت تأخیر برگزار شد.
در ابتدای این مراسم، محمودرضا رحیمی دبیر شانزدهمین دوره هفته بزرگداشت تئاتر ضمن عذرخواهی چند باره برای این تأخیر دو ساعته، گفت: در این هفته ۲۱۰ ساعت زمان داشتیم اما توانستیم ۲۱۸ ساعت برنامه برگزار کنیم که این مهم به مدد انجمن‌ها و هنرمندان عرصه نمایش به سرانجام رسید.
وی افزود: ۱۸ برنامه برای انجمن‌های پانزده گانه، ۲۰ کارگاه، نشست‌های تخصصی از جمله نشست با عضو سندیکای هنرمندان آلمان، ۸ جلسه گفت وگو و ۹ اجرا از جمله این ۲۱۸ ساعت برنامه بود.
شهرام گیلآبادی نیز در این آیین با بیان اینکه تئاتر، عالی‌ترین گفت وگوی انسانی است، اظهار کرد: بدون شک عشق را در سالن‌های آموختیم و این عاشق پیشگی را ادامه می‌دهیم.
وی با اشاره به اینکه «تا زمانی که همگرا باشیم می‌توانیم موفق و رو به جلو برویم» تأکید کرد: هنر نمایش اگر امروز زنده و پایاست، به دلیل دلدادگی و عشق است که باید به آن کمک کنیم.
حال تئاتر ایران خوب نیست
نخستین مدالیوم خانه تئاتر به عباس جوانمرد تعلق گرفت که روح‌الله جعفری برای تحویل گرفتن آن به روی صحنه آمد و پیام ارسالی وی را پشت تریبون قرائت کرد.
در پیام جوانمرد آمده بود: «ای عاشقان نمایش و تئاتر، ای کسانی که خود را وقف نمایش کرده اید، براستی خیلی زود دیر می شود و به کوتاهی چشم بر هم زدنی عمر می گذرد؛ باید بدانیم که حال تئاتر ما خوب نیست و باید با عشق و از خودگذشتگی، آن را از حال بد خارج کرد. ما همیشه وامدار پیشینیان هستیم. نمی دانم زندگی، تئاتر است یا تئاتر، زندگی؛ اما می دانم که به مدد رفع معضلات انبوه آن خواهید آمد؛ این حقیقت را نباید فراموش کنیم که هنر نمایش به ما، عمر و عطوفت ما نیاز دارد که باید نثارش کنیم.»
بهرام بیضایی را به کشور برگردانید
دومین مدالیوم خانه تئاتر به بهرام بیضایی تعلق گرفت که بهزاد فراهانی به نمایندگی از وی به صحنه آمد و گفت: صحبت از بزرگان و پیشکسوتان بسیار سخت است اما این سؤال در ذهن همه هنرمندان عرصه نمایش در مورد استاد بیضایی وجود دارد که چرا این شرایط به وجود آمده است؟ این چرایی را چه کسی می تواند پاسخ بگوید؟
وی با بیان اینکه ما یکی از بزرگترین هنرمندان قرن را به کشور دیگری تقدیم کرده‌ایم، تأکید کرد: اساتید بزرگی در ایران وجود داشتند اما بیضایی را نمی‌توان با اساتید دیگر مقایسه کرد زیرا اگر زندگی وی را به چالش بیاوریم، هیچ ثانیه‌ای جز در راه تئاتر، سینما، هنر و تاریخ نداشته است.
فراهانی افزود: گوهری را از دست داده‌ایم به این معنا که در کنارمان حضور ندارد و در جایی دیگر زندگی می‌کند که جایگزینی ندارد.
وی خاطرنشان کرد: من از بزرگان اندیشه تقاضا می‌کنم بیضایی را به کشور برگردانید زیرا تئاتر شهر و تماشاخانه سنگلج بدون بزرگانی چون نصیریان، کشاورز، بیضایی و جوانمرد، کمرنگ است.
مدالیوم خانه تئاتر به کشاورز داده شد
در ادامه این آیین، منصور خلج برای دریافت مدالیوم کشاورز به صحنه آمد و بعد از تحویل آن به سمت این هنرمند پیشکسوت رفت و مدالیوم را به در دستان کشاورز قرار داد که نمی توانست از جای خود بلند شود.
نصیریان: پای درخواست فراهانی را امضا می‌کنم
چهارمین مدالیوم این برنامه نیز به نصیریان تعلق گرفت که پرویز پورحسینی برای تحویل آن به صحنه آمد.
وی با بیان اینکه من دو سال عضو خانه سینما و دو سال عضو خانه تئاتر بودم، تصریح کرد: هر دو جا را ترک کردم زیرا دلشکسته شدم؛ فراموش نکنیم کسانی که از جان مایه می‌گذارند، اگر دلشکسته شوند جایگزین نخواهند داشت.
نصیریان نیز که برای دریافت مدالیوم به صحنه آمد، گفت: خوشحالم که این خانه و خانواده ما گسترده شده و هفته تئاتر را تبریک می‌گویم؛ چه هفته‌ای را برگزار کردید و چقدر پُر بار همه برنامه‌ها را پیش بردید.
وی با بیان اینکه یاد کردن از جوانمرد و بیضایی کار درست و بجایی بود، خاطرنشان کرد: جوانمرد از یکی از پایه‌ها و رکن‌های تئاتر جدید ایران است؛ در گذشته یک تئاتر نصر و لاله‌زار داشتیم که لاله زار سبک و شیوه خود را داشت و در آن دوران به تئاتر مدرن نرسیده بودیم.
به گفته وی، عبدالحسین نوشین نقطه عطف بزرگی برای تئاتر ماست؛ تمرین و تجربه و تئاتر درست را نوشین پایه گذاری کرد و جوانمرد از اولین آدم های همراه وی بود.
نصیریان خاطرنشان کرد: یاد کردن از آنها بجا بود و حرف‌های فراهانی نیز بحق بود؛ من هم درخواست دارم که بیضایی را برگردانند و پای درخواست فراهانی را امضا می‌کنم.
وی تأکید کرد: اختتامیه و هفته بسیار خوبی برگزار شد؛ البته منهای دو ساعت تأخیری که در آغاز برنامه به وجود آمد.
متأسفم که نمی توان دیگر بر صحنه تئاتر باشم
ژاله علو دیگر هنرمندی که مدالیوم خانه تئاتر را دریافت کرد، گفت: تمام وجود من سپاس است از مردم خوبی که همیشه با من بودند به من نیرو و انرژی دادند و در همه هنگام، با محبت مردم رو به رو شده ام.
وی اظهار کرد: امیدوارم خداوند نیرویی بدهد تا باز هم در خدمت باشم؛ در همه جای هنری که از دستم بر می آید.
وی افزود: متأسفانه دیگر نمی توانم بر صحنه تئاتر باشم اما در عرصه هنر دوبله، سینما و رادیو هستم و به دعاگویی و سپاسگزاری مردم کشورم هستم؛ زبان من از تقدیر این همه محبتی که نثار من شده قاصر است اما قطعاً همراهی همیشگی مردم خستگی سال ها را از تن آدم به در می برد.
محمود دولت آبادی یک تئاتری است
حمید رضا نعیمی که کارگردان اختتامیه شانزدهمین دوره هفته بزرگداشت تئاتر بود، ضمن عذرخواهی از تأخیر دو ساعت آغاز برنامه، اظهار کرد: دیشب خواستم روی کاغذ چیزی بنویسم در مورد کسی که خودش خدای واژگان است و با واژگان زندگی می کند؛ اما هر تلاشی کردم کلمه ای خلق نشد؛ کسی که نخستین بار که وی را دیدم نفسم در سینه حبس شد و او کسی نیست جز محمود دولت آبادی.
وی با بیان اینکه دولت آبادی در ذهن من رستم را تداعی می کند، خاطر نشان کرد: آقای دولت آبادی رستم زندگی ما باقی بمان و سایه ات را از سر ما بر ندار.
نعیمی افزود: من شاگرد کسی هستم که قرار است امروز مدالیوم خانه تئاتر را به وی تقدیم کنم؛ البته فرهاد دولت آبادی پسر این نویسنده پیشکسوت به نمایندگی از پدرش مدالیوم را دریافت خواهد کرد.
اصغر همت عضو هیأت مدیره خانه تئاتر نیز به صحنه آمد و گفت: این یک هدیه تئاتری است و کمتر کسی می داند که ایشان از نخستین جوانانی است که بر صحنه برای کارگردان سختگیری چون جوانمرد بازی کرده است.
وی افزود: ما باید افتخار کنیم دولت آبادی که بر تارک داستان نویسی ایران و جهان می درخشد، روزگاری بر صحنه تئاتر حضور داشته است.
همت تأکید کرد: دولت آبادی اول یک تئاتری است.
پوستر فاصله اجرای نمایش با مردم را از میان بر می دارد
ابراهیم حقیقی با این توضیح که قباد شیوا یکی از پیشکسوتان نوآوری هنر ایران است، از قباد شیوا دعوت کرد تا برای دریافت مدالیوم خانه تئاتر به صحنه بیاید.
شیوا اظهار کرد: یکی از لحظاتی که در زندگی به شیرینی تجربه کردم، طراحی پوستری تئاتر بود که به نظر من فاصله بین اجرا و مردم را از بین می برد و این نوید را می دهد که یک تئاتر اجرا خواهد شد و من خوشحالم که بخشی از این کار را انجام داده ام.
حقیقی تأکید کرد: پوستر خاطرات و کابوس های یک جامعه دار به کارگردانی علی رفیعی از هنرهای شیوا بوده است.
آخرین مدالیوم خانه تئاتر به ایرج راد تعلق گرفت
اعضای هیأت مدیره خانه تئاتر از جمله ایرج راد، مریم کاظمی، مریم معترف، مسعود دلخواه، نعیمی، گیل آبادی، همت کرمی، رحیمی و مهدی قلعه بر صحنه قرار گرفتند تا آخرین مدالیوم خانه تئاتر را به ایرج راد اهدا کنند.
راد گفت: آنچه انجام داده ام برای تئاتر بوده؛ زیرا عاشق آن هستم و در طول تمام سال های حضورم در عرصه نمایش، تلاش کردم اگر خدمتی در توانم هست انجام دهم.
وی تأکید کرد: در تلاشی یازده ساله توانستم عمارت خانه تئاتر را به سرانجام برسانم؛ امیدوارم که مبارک خانواده تئاتر باشد و از این فضا بهترین استفاده ها را ببرند.
- 19
- 1
