جواد خیابانی در «دورهمی»/ از تخمه فروختن در ورزشگاه تا کتک خوردن در استرالیا

به گزارش خبرآنلاین، شامگاه جمعه ۲۵ فروردین ماه جواد خیابانی گزارشگر فوتبال، مهمان برنامه «دورهمی» با اجرای مهران مدیری بود.

در ابتدای برنامه جواد خیابانی به خاطره‌ای از خواب ماندنش برای گزارش یک بازی اشاره کرد و توضیح داد: «ماجرا از آن قرار بود که من برای گزارش آن بازی باید از یک استودیو به استودیویی دیگر می‌رفتم و چون خسته بودم و تا زمان شروع بازی که باید گزارش می‌کردم هم وقت باقی بود، خواستم چند دقیقه‌ای در ماشین استراحت کنم و بعد وارد استودیو شوم. اما نمی‌دانم چطور شد که خوابم برد و ۱۱ دقیقه از بازی در سکوت مطلق و تنها با صدای تشویق تماشاگران به روی آنتن رفت.»

خیابانی در پاسخ به سوال مدیری درباره لاغر شدنش گفت: «من اخیرا دو عمل جراحی داشتم، یک عمل جراحی برای اینکه وزنم را کم کنم تا بتوانم برای عمل بعدی که مربوط به ستون فقراتم بود آماده شوم.»

او در ادامه از گزاشگران محبوب‌اش یاد کرد و افزود: «جا دارد اینجا از اولین گزارشگر سازمان صدا و سیما استاد عطاالله بهمنش یاد کنم، همچنین از حبیب‌الله روشن زاده که من با اینکه زمانی که این دوستان گزارش می‌کردند سنم کم بود و گزارش‌هایشان را نشنیدم اما بعدها نوارهای گزارش‌های این دوستان را شنیدم.»

این گزارشگر در ادامه به خاطره‌ای از بازی تیم‌های ایران و استرالیا اشاره کرد و درباره ماجرای کتک خوردنش بعد از گزارش آن بازی توضیح داد: «همان موقع که بازی تمام شد من از طریق تلویزیون گفتم می‌خواهیم ما هم در شادی بچه‌ها شرکت کنیم و به زمین بازی می‌رویم. وقتی به زمین رفتم استرالیایی‌ها که واقعا ما را اذیت کردند به من که پرچم ایران را در دست داشتم گفتند پرچم را بینداز و من مقاومت کردم و گفتم من ایرانی هستم و به طرفداری از تیم‌ام که برنده شده می‌خواهم پرچم را در دستم داشته باشم. آنها هم من را کتک زدند، من خودم افتادم اما نگذاشتم پرچم کشورم به زمین بیفتد.»

خیابانی در بخش دیگری از صحبت‌هایش در پاسخ به سوال مدیری درباره شروع فعالیت‌اش به عنوان گزارشگر گفت: «من قبل از سال ۵۷ استادیوم زیاد می‌رفتم. آن موقع شاید ۹-۱۰ ساله بودم. بعد از انقلاب و زمانی که سنم بالاتر رفت همزمان هم درس می‌خواندم و هم باید خرج تحصیلم را در می‌آوردم، به همین خاطر باز هم به استادیوم می‌رفتم و تخمه، بستنی ساندویچ و پرچم می‌فروختم. همان موقع که گزارشگرها را می‌دیدم دوست داشتم روزی جای آنها باشم. اصلا آرزویم بود بتوانم یک روزی به تلویزیون راه پیدا کنم و حالا خوشحالم که توانستم به آن حس و حال و عشق برسم.»

او ادامه داد: «من ۱۰ سال با آن آرزو زندگی کردم و حدود سال ۷۰ بود که صدا و سیما اعلام کرد کسانی که به گزارشگری علاقه دارند بیایند و تست بدهند. من در آن تست شرکت کردم و پذیرفته شدم.»

خیابانی در پاسخ به سوال دیگر مدیری درباره اینکه هیچ وقت رویای فوتبالیست شدن را داشته یا نه نیز توضیح داد: «من فوتبالسیت هم بودم و در سالهای دهه شصت بازی می‌کردم. اما بعد به دلیل اینکه درس می‌خواندم و البته مشکلات فیزیکی که برایم پیش آمد دیگر ادامه ندادم و از آنجاییکه نتوانستم فوتبالیست شوم گزارشگر شدم.»

خیابانی در بخش دیگری از صحبت‌هایش درباره اشتباهاتی که روی آنتن از طرف او اتفاق می‌افتد گفت: «تا مرد سخن نگفته باشد، عیب و هنرش نهفته باشد... من ۲۵ سال است که دارم گزارش می‌کنم و در طول این سالها نهایتا ۲۰ اشتباه داشته‌ام. اما از آنجاییکه مردم ما خیلی محبت دارند از اشتباهات من جوک ساختند و به همین دلیل به قول معروف این سوتی‌ها بیشتر به چشم می‌آید. البته اگر مردم از همین اشتباهات من می‌خندند هم اشکالی ندارد و خوشحالم که مردم خوشحال می‌شوند.»

خیابانی در ادامه درباره سوتی‌هایش که به جملات قصار تبدیل شده است نیز افزود: «من حاضرم اگر ناشری پیدا شود کتاب اشتباهاتم که احتمالا ادامه هم دارند را منتشر کنم و خودم هم به این فکر افتادم و حتی اسم کتاب را هم انتخاب کردم، جواب‌های جواد به اشتباهات خود.»

این گزارشگر فوتبال با اشاره به اینکه دو فرزند دارد و دوست داشتن را به عشق ترجیح می‌دهد بیان کرد: « به نظرم دوست داشتن برتر از عشق است و عشق به نظرم من تنها میان مادر یا پدر و فرزند وجود دارد.»

خیابانی در پایان بعد از لحظاتی احساساتی شدن گفت: «رفاه حق همه مردم ماست چون روی خزانه‌ای از ثروت نشسته‌اند. من آرزو دارم فقر در این کشور ریشه‌کن شود.»