کلامیدیاکلامیدیا چیست؟
براساس آنچه cdc آمریکا عنوان می کند کلامیدیا یکی از انواع بیماری های مقاربتی است که می تواند زنان و مردان فعال جنسی را درگیر کند. این بیماری توسط یک باکتری به نام کلامیدیا تراکوماتیس ایجاد می شود. یکی از عارضه هایی که این بیماری به دنبال دارد آسیب به سیستم تولید مثل زنان است. برخی از عوارض ایجاد شده دائمی خواهند بود به طوری که در برخی از زنان موجب نازایی یا اختلال در بارداری می شوند، همچنین یکی دیگر از عوارض عفونت کلامیدیا برای زنان افزایش احتمال بارداری خارج از رحمی است.
افراد در معرض خطر کلامیدیا:
هر فرد که از لحاظ جنسی فعالیت داشته باشد می تواند به عفونت کلامیدیا مبتلا شود به خصوص اگر رابطه از نوع محافظت نشده باشد، با این وجود گروهی از افراد به دلایل بیولوژیکی یا رفتاری بیشتر در معرض خطر قرار دارند.
نوجوانان در رده سنی ۲۴-۱۵ بیشتر درمعرض خطر قرار دارند و تقریبا دو سوم کل موارد ابتلا را به خود اختصاص می دهند.
آناتومی بدن خانم ها سبب شده که احتمال عفونت های STD در زنان افزایش پیدا کند. پوست ظریف و نازک اطراف واژن در مقایسه با پوست آلت تناسلی مردان منجر به نفوذ بهتر باکتری خواهد شد. به صورت تقریبی از هر ۲۰ خانم جوان با فعالیت جنسی بین گروه سنی ۱۴ تا ۲۴ سال ۱ نفر به کلامیدیا مبتلا می باشد.
از طرفی مردانی که با همجنس خود رابطه دارند بیشتر در معرض خطر ابتلا قرار دارند و می توانند از طریق رابطه دهان یا مقعدی به کلامیدیا مبتلا شوند.
افراد در معرض خطر کلامیدیاراه انتقال کلامیدیا:
این عفونت غالبا از طریق تماس جنسی با شخص مبتلا به کلامیدیا منتقل خواهد شد. حتی اگر انزالی در حین رابطه ایجاد نشود، انتقال اتفاق می افتد. اصلی ترین راه ابتلای افراد به کلامیدیا رابطه جنسی واژينال و رابطه جنسی مقعدی است، با این وجود بیماری می تواند از طریق رابطه جنسی دهانی هم منتقل شود.
به ندرت کلامیدیا از طریق لمس چشم با دست آلوده به مایعات حاوی باکتری کلامیدیا منتقل می شود. درصورتی که زنی باردار به کلامیدیا مبتلا باشد احتمال ابتلای نوزاد به بیماری حین تولد وجود دارد.
کلامیدیا با تماس معمولی منتقل نمی شود پس نباید نگران استفاده از غذا یا نوشیدنی دهنی، بوسه، بغل کردن، دست دادن، سرفه، عطسه و نشستن روی توالت و... باشید.
بهترین راه پیشگیری از ابتلا به کلامیدیا استفاده از کاندوم یا حفاظ دهانی در هر مرتبه رابطه جنسی است.
انواع کلامیدیا:
عفونت کلامیدیا واژن (کلامیدیا در زنان):
درصورتی که زن با یک شریک جنسی آلوده سکس محافظت نشده داشته باشد، احتمال اینکه به عفونت کلامیدیا مبتلا شود بسیار بالا خواهد رفت. کلامیدیا یک عفونت باکتریایی است که می تواند دهانه رحم، رحم یا واژن را درگیر کند، البته عفونت ایجاد شده هم خطرناک است و علائم مختلفی را شامل می شود. یکی از علائمی که ممکن است در واژن ایجاد شود ترشحات غیرطبیعی است. البته باید توجه داشت که کلامیدیا تنها دلیل عفونت واژن نیست، بلکه این عفونت می تواند دلایل مختلفی داشته باشد.
کلامیدیا نوعی عفونت باکتریایی است که عوارض و علائم شدیدتری را در زنان ایجاد خواهد کرد. این عفونت در صورت داشتن سکس دهانی با فرد آلوده می‌تواند دهان و گلو را هم درگیر کند.
کلامیدیا در مردان:
احتمال ابتلای آقایان به بیماری کلامیدیا وجود دارد البته علائم بروز یافته به شدت زنان نخواهد بود و فقط ممکن است عوارض محدودی ایجاد کند. باید توجه داشت که مردان آلوده می توانند زنان را بیمار کنند.
کلامیدیا در گلو:
افرادی که سکس دهانی دارند ممکن است به کلامیدیا در ناحیه گلو مبتلا شوند. البته کلامیدیا غالبا در آلت تناسلی بیماری شکل می دهد اما اگر فرد سکس دهانی محافظت نشده داشته باشد، احتمال اینکه باکتری درگلو بنشیند زیاد خواهد شد.
کلامیدیا در گلوعلائم کلامیدیا:
علائم کلامیدیا در مردان:
بیشتر افراد مبتلا به کلامیدیا علامتی ندارد یا اگر داشته باشند، هفته ها بعد از رابطه جنسی بدون حفاظت بروز پیدا می کند. حتی اگر فرد به کلامیدیا مبالا باشد و علائمی نداشته باشد و بدون درمان ادامه دهد، می تواند به سیستم تولید مثل آسیب برساند و در نهایت منجر به اپیدیدیمیت یا ناباروری خواهد شد. به همین دلیل در صورتی که رابطه جنسی بدون کاندوم داشته باشید، آزمایش بیماری های مقاربتی بسیار مهم است.
علائم کلامیدیا در مردان می تواند شامل موارد زیر باشد:
- ترشح چرک یا مایع آبکی یا شیری از آلت تناسلی مرد
- درد یا سوزش هنگام ادرار
- درد و یا تورم در یک یا هر دو بیضه
- از طرفی کلامیدیا می تواند در قسمت ماتحت بروز پیدا کند که غالبا به دنبال رابطه جنسی مقعدی است.
علائمی که در ادامه عنوان می شوند رایج نخواهند بود اما ممکن است در این عفونت مشاهده شوند:
- درد یا خارش در مقعد (مخرج)
- تخلیه ترشحات یا خونریزی از مقعد
- اسهال
- تورم در ناحیه مقعد یا اطراف آن
- کلامیدیا همچنین می تواند چشم شما را آلوده کرده و باعث قرمزی، خارش یا خروج ترشحاتی از آنها شود.
- صرف نظر از محل بروز علائم کلامیدیا در بدن، احتمال بروز این علائم در مردان صبح بیشتر است.
درصورتی که به هرکدام از علائم برخورد داشتید اگر مشخص شود که شریک زندگی شما به کلامیدیا مبتلا است شریک جنسی شما علائمی را بروز دهد باید بلافاصله با پزشک متخصص تماس داشته باشید تا برای درمان در اسرع وقت اقدام شود.
علائم کلامیدیا در زنان:
بیشتر افرادی که به کلامیدیا مبتلا می شوند علامتی ندارند یا اگر داشته باشند مدت ها بعد از تماس جنسی بدون محافظت بروز می کند، درصورتی که علائم نداشتهه باشید و تحت درمان قرار نگیرید احتمال آسیب به دستگاه تولید مثل وجود دارد و درنهایت می تواند سبب بیماری های التهابی لگن یا ناباروری شود. به همین دلیل توصیه می شود درصورت رابطه جنسی بدون محافظت؛ آزمایش های بیماری مراقبتی را انجام دهید.
علائم کلامیدیا در زنان می تواند شامل موارد زیر باشد:
- ترشحات واژنی غیرطبیعی، زرد و دارای بوی تند
- تورم در داخل واژن / رابطه جنسی دردناک
- درد یا سوزش هنگام ادرار
- تحریک شدن بیش از حد معمول برای ادرار نمودن
- درصورتی که عفونت گسترش پیدا کند از واژن و دهانه رحم فراتر رود، بیمار ممکن است علائم زیر را تجربه کند:
- درد در شکم یا کمر
- حالت تهوع یا تب درجه پایین
- خونریزی بین پریود ها خود یا خونریزی بعد از رابطه جنسی واژنی
- از طرفی کلامیدیا می تواند در قسمت ماتحت بروز پیدا کند که غالبا به دنبال رابطه جنسی مقعدی است.
علائمی که در ادامه عنوان می شوند رایج نخواهند بود اما ممکن است در این عفونت مشاهده شوند:
- درد یا خارش در مقعد (مخرج)
- تخلیه ترشحات یا خونریزی از مقعد
- اسهال
- تورم در ناحیه مقعد یا اطراف آن
- کلامیدیا همچنین می تواند چشم شما را آلوده کرده و باعث قرمزی، خارش یا خروج ترشحاتی از آنها شود.
علائم کلامیدیا در زناندرمان کلامیدیا:
بهترین روش درمانی که در حال حاضر برای کلامیدیا درنظر می گیرند آنتی بیوتیک است. در این صورت ممکن است درمان به تدریج باشد یا با یک دوز اقدام شود. احتمال تجویز یک دوز بزرگ آنتی بیوتیک توسط پزشک وجود دارد. در روش دیگر ممکن است پزشک توصیه کند بیمار به مدت ۵ تا ۱۰ روز یک تا چند بار آنتی‌بیوتیک مصرف کند.
غالبا ابتلا به این بیماری با درمان دارویی با یک فرآیند ۷ الی ۱۴ روزه انجام خواهد شد. در این مدت بیمار باید از برقراری رابطه جنسی خودداری کند.
نکته مهم دیگر که نیاز به توجه دارد این است که باید شریک جنسی بیماری هم از نظر وضعیت ابتلا به کلامیدیا بررسی و درمان شود. از آنجایی که این بیماری مقاربتی است و قابلیت سرایت دارد توجه به شریک جنسی بیماری بسیار اهمیت دارد، در غیر این صورت بیماری مجددا برمی گردد. درصورتی‌که درمان دارویی یک سویه انجام گیرد، ریسک انتقال یافتن و عود مجدد بیماری تقویت می‌شود.
عفونت کلامیدیا واژن غالبا بعد از گذراندن دوره درمانی با آنتی بیوتیک درمان و کنترل خواهد شد. بیشتر از ۹۵ درصد از افراد مبتلا به عفونت کلامیدیا واژن بعد از پیگیری درست روند درمانی می توانند به هدف مطلوب دست پیدا کنند. درمان با آنتی‌بیوتیک معمولاً پس از تائید عفونت توسط آزمایش شروع می‌شود.
درمان دارویی کلامیدیاآنتیبیوتیک برای درمان کلامیدیا:
به طورکلی برای درمان بیماران مبتلا به کلامیدیا از آنتی بیوتیک استفاده می شود که در بیشتر موارد هم مشکل فرد برطرف خواهد شد. پزشک معمولا بعد از بررسی نتایج آزمایش و تایید ابتلای فرد به عفونت کلامیدیا از آنتی بیوتیک استفاده می کند، از طرفی اگر بیمار نشانه هایی واضح از عفونت داشته باشد، احتمال درمان پیش از آزمایش وجود دارد.
درمان با آزیترومایسین یکی از موثرترین روش های درمانی کلامیدیا است. در این روش پزشک از دوزهای ۱ گرمی و یک دوز ۵۰۰ میلی گرمی استفاده می کند که درمان در طول ۲ روز انجام می شود. در روز اول بیمار دوز ۱ گرمی دارو را دریافت کرده و در روز بعد از دوز ۵۰۰ میلی گرمی استفاده می شود.
یکی دیگر از آنتی بیوتیک های پرمصرف در درمان کلامیدیا داکسی سایکلین است. این درمان غالبا بیشتر از ۷ روز نخواهد بود. در طول ۱ هفته بیمار باید هرروز میزان مشخصی از داکسی سایکلین که پزشک تجویز کرده را مصرف کند.
یکی دیگر از داروهای موثر برای درمان کلامیدیا سیپروفلوکساسین است. درمان با این دارو غالبا ۳ روز طول می کشد و در طول این ۳ روز بیمار باید هر روز دو مرتبه سیپروفلوکساسین ۵۰۰ میلی‌گرمی مصرف کند. این درمان دارویی در زنان باردار مبتلا به این عفونت نیز بلامانع است.
باید توجه داشت مطالب عنوان شده نمی توانند جایگزین نظر پزشک باشند و باید پیش از هرگونه اقدام به پزشک مراجعه کرد.
استفاده از مترونیدازول برای درمان کلامیدیا چندان مورد تایید نیست. به طورکلی مترونیدازول توانایی و قابلیت درمان این عفونت را ندارد و برای کنترل بیماری توصیه نمی شود، اما در مواقعی دیده می شود که از این دارو برای درمان کلامیدیا استفاده می شود. برای مثال درصورتی که بعد از اتمام دوره درمانی با داکسی سایکلین، لووفلوکساسین و آزیترومایسین علائم عفونت همچنان مشاهده می شود می تواند مترونیدازول تجویز کرد.
دربرخی موارد از این دارو برای درمان عفونت‌های باکتریایی احتمالی که نشانه‌هایی شبیه به کلامیدیا دارند، استفاده می شود. واژینوز باکتریایی، بیماری التهابی لگنی متوسط و تریکومونیازیس ازجمله عارضه‌هایی هستند که با داروی مترونیدازول تحت کنترل و درمان قرار می‌گیرند.
درمان خانگی کلامیدیا:
نمی توان به صورت قطعی گفت که درمانی های خانگی می توانند کلامیدیا را درمان کنند اما برخی از روش های ممکن است بتوانند علائم کلامیدیا را بهبود داده یا از روند پیشرونده آن جلوگیری کنند. از جمله روش های خانگی که برای مبارزه با کلامیدیا پیشنهاد می شوند شامل موارد زیر خواهند بود:
پروبیوتیک:
حجم بالایی از باکتری های سالم و مفید در ماست بز، کامبوچا و کفیر نارگیل وجود دارد. پروبیوتیک موجود در این موادغذایی کمک خواهد کرد که فرد راحت تر با کلامیدیا و سایر باکتری های بد مبارزه کند.
روغن اورگانو:
عصاره اورگانو حاوی مقدار زیادی از تیمول و کارواکرول است که این ترکیبات برای مبارزه با کلامیدیا بسیار مفید هستند.
سیر:
یکی از بهترین مواد غذایی برای مبارزه با عفونت سیر است. این ماده غذایی دارای ماده شیمیایی بنام آلیسین است که خاصیت ضدویروسی، ضد قارچی و ضد میکروبی دارد. افرادی که به عفونت کلامیدیا مبتلا هستند می توانند با قرار دادن سیر در وعده های غذایی خود ایمنی بدن را افزایش دهند و با نشانه های کلامیدیا مبارزه کنند.
درمان خانگی کلامیدیا با استفاده از سیرگل مهر طلا:
یکی از گیاهان مفید برای درمان کلامیدیای چشمی گل مهر طلا است. در واقع این گیاه دارای بربرین است که می تواند کلامیدیا چشم را درمان و کنترل کند. بربرین خاصیت قلیایی دارد و با خاصیت ضدباکتریایی و ضدویروسی عملکرد مفیدی از خود برجای می گذارد. براساس مطالعات انجام شده افراد مبتلا به کلامیدیای چشم پس از مصرف قطره چشم حاوی بربرین حتی تا یک سال پس از درمان نیز برگشت بیماری را تجربه نمی‌کنند.
گردآوری: بخش سلامت جنسی سرپوش
- 9
- 2
