بی میلی جنسی:
در ابتدا باید بدانید که رابطه جنسی از مراحل مختلفی تشکیل شده است که با میل جنسی آغاز می شود و با تحریک، تثبیت و در نهایت ارگاسم و فرونشینی ادامه پیدا می کند. افرادی که به سردمزاجی مبتلا می شود در مراحل ابتدایی مربوط به سیکل مشکل دارند، البته در سایر مراحل هم امکان ایجاد اختلال وجود دارد.
بی میلی جنسی با رده جنسی و جنسیت افراد رابطه مستقیم دارد اما باید بدانید که میل جنسی در آقایان بیشتر از بانوان می باشد اما نمی توان گفت که اختلال سردمزاجی در این گروه بیشتر است. در نهایت باید گفت اختلال بی میلی جنسی در افراد مختلف متفاوت است.
برخی افراد به شکل دوره ای با بی میلی جنسی روبرو می شوند، یکی از مهمترین عوامل در برقرار رابطه میان دو جنس و کنار هم قرار گرفتنشان؛ میل جنسی است. این موضوع همان دلیل بقای نسل انسان است، که از سن بلوغ به بعد کامل شده و افزایش می شود، البته عوامل درونی و بیرونی بسیاری بر آن موثر هستند.
عدم وجود میل جنسی یا کاهش بسیار آن، نداشتن افکار و خیالات جنسی، نداشتن واکنش نسبت به تحریکات جنسی، عدم نشان دادن هیجان در حین رابطه، کم شدن واکنش و تحریک در اندام تناسلی همگی از بی میلی جنسی منشاء می گیرند.
از عوامل ایجاد سردمزاجی می توان به عوامل فیزیکی و روانی اشاره کرد.
انواع مختلف اختلال بی میلی جنسی:
بی میلی در مردان و زنان انواع متفاوتی دارد که به شرح زیر می باشد:
اختلال بی میلی جنسی اولیه:
در این نوع از اختلال کمبود میل جنسی از زمانی که فرد از لحاظ جنسی فعال می شود وجود دارد.
اختلال بی میلی جنسی اکتسابی (ثانویه):
این نوع از بی میلی با گذشت مدتی از یک دوره فعالیت جنسی عادی آغاز می شود.
اختلال کمبود میلی جنسی تعمیم یافته:
در این نوع از بی میلی به بعضی از موقعیت ها یا همسر خود محدود نمی شود، بلکه در همه موارد فرد بی میل می باشد.
اختلال کمبود میل جنسی موقعیتی:
این نوع از بی میلی جنسی صرفا زمانی رخ می دهد که فرد در حضور بعضی از انواع موقعیت ها یا فقط در کنار همسر خود باشد، به شکلی که فرد در تعدادی دیگر از موقعیت ها یا افراد دیگر بی میل نباشد.
بی میلی جنسی از نظر شدت به سه دسته خفیف، متوسط و شدید تقسیم بندی می شود.
دلایل بی میلی جنسی:
دلایل کاهش میل جنسی بسیار زیاد است، در ادامه به رایج ترین موارد بی میلی جنسی اشاره می شود:
تستوسترون پایین:
تستسرون یک هورمون مردانه است که بیشتر در بیضه های تولید می شود. این هورمون وظیفه تولید عضلات و توده استخوانی همچنین تحریک تولید اسپرم را برعهده دارد. سطح این هورمون در میل جنسی بسیار تاثیرگذار است.
هنگامی که سطح تستوسترون کاهش پیدا می کند تمایل به برقراری رابطه جنسی کاهش پیدا می کند. افزایش سن می تواند با کاهش این هورمون همراه باشد، با این وجود تستوسترون پایین منجر به کاهش میل جنسی یا بی میلی جنسی شود.
به منظور این هورمون در مردان ممکن است مکمل یا ژل برای افزایش سطح تستوسترون تجویز شود.
داروها:
مصرف یکسری از داروها می تواند سطح تستوسترون را کاهش دهد که به نوبه خود می تواند اختلال بی میلی جنسی را ایجاد کند. داروهای فشار خون مانند مهارکنندههای ACE و مسدودکنندههای بتا از جمله مواردی هستند که می توانند از انزال و نعوظ پیشگیری کنند.
سایر داروهایی که می توانند سطح تستوسترون را کاهش دهد و در نهایت منجر به سرد مزاجی و بی میلی جنسی شود شامل موارد زیر می باشد:
- کورتیکواستروئیدها
- یک داروی ضد قارچ به نام کتوکونازول
- شیمی درمانی یا پرتودرمانی برای سرطان
- مسکن های اپیوئیدی، مانند مورفین
- هورمون هایی که برای درمان سرطان پروستات استفاده می شوند
- استروئیدهای آنابولیک، که ممکن است توسط ورزشکاران برای افزایش توده عضلانی استفاده شود
- داروهای ضد افسردگی خاص
- سایمتیدین
سندرم پای بیقرار:
سندرم پای بی قرار در حقیقت تمایل به غیرقابل کنترل برای حرکت دادن پاها می باشد که سبب ایجاد مشکلات جنسی می شود.
در یکی از مطالعات کشف کردند که مردان دارای حداقل ۵ بار حمله پای بی قرار، حدود ۵۰ درصد بیشتر از سایرین به اختلال نعوظ مبتلا می شوند.
افسردگی:
تمام بخش های زندگی یک انسان تحت تاثیر افسردگی قرار می گیرند، افرادی که به افسردگی مبتلا می شوند فعالیت هایی که زمانی لذت بخش بوده اند، دیگر علاقه به آنها وجود ندارد.
برخی از داروهای ضدافسردگی می توانند مشکلات جنسی مردان را ایجاد کنند، از جمله این موارد می توان به داروها زیر اشاره کرد:
- مهارکننده های بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین مانند دولوکستین
- مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین مانند فلوکستین (پروزاک) و سرترالین (زولوفت)
- در صورتی که داروهای ضد افسردگی مصرف می کنید و با کاهش میل جنسی روبرو شدید حتما مسئله را با پزشک
- خود در میان بگذارید، در این صورت ممکن است پزشک عوارض جانبی را با تنظیم دوز دارویی یا تغییر دارو آنها را کنترل کند.
- باید توجه داشته باشید که داروی بوپروپیون و دوپامین میل جنسی را کاهش نمی دهد.
بیماری مزمن:
زمانی که به یک بیماری مزمن مبتلا می شوید و به دردهای ناشی از آن گرفتار هستید ممکن است احساس خوبی برای برقراری رابطه جنسی نداشته باشید. برخی از بیماری ها مانند سرطان می توانند مشکلات جنسی را نظیر کاهش اسپرم را به دنبال داشته باشد.
سایر بیماری های مزمن که می توانند بر میل جنسی تأثیر بگذارند عبارتند از:
- دیابت نوع ۲
- چاقی
- فشار خون بالا
- کلسترول بالا
- نارسایی مزمن ریه، قلب، کلیه و کبد
در صورتی که به بیماری مزمن مبتلا هستید، بهتر است نگرانی و احساسات خود را با شریک زندگیتان در میان بگذارید، همچنین درباره مشکلات خود با یک مشاور ازدواج یا یک سکس تراپ صحبت داشته باشید.
مشکلات خواب:
مطالعه ای که در مجله پزشکان منتشر شده است نشان می دهند مردانی که در خواب به قطع تنفس یا آپنه خواب مبتلا می شوند، سطح تستوسترون پایین تری دارند، درنتیجه مشکلات جنسی مردانه و بی میلی در آنها ایجاد خواهد شد.
در این مطالعه محققان متوجه شدند که به طور تقریبی یک سوم از مردان مبتلا به قطع تنفس مداوم در خواب هستند؛ سطح تستوسترون کمتری نیز دارند. اثر کم خوابی بر سطح تستوسترون بین ساعت ۲ بعد از ظهر تا ۱۰ شب روز بعد مشاهده می شود.
سن:
زمانی سن افزایش پیدا می کند ممکن است ارگاسم، انزال و برانگیختگی و نعوظ مدت بیشتری را تلف کند.
استرس:
استرس سطح هورمون ها را مختل می کند، زمانی که استرس دارید شریان ها باریک می شوند، درنتیجه جریان خون مقداری محدود می شود و به طور بالقوه ای منجر به مشکلات نعوظ خواهد شد.
استرس مشکلاتی مانند روابط، طلاق، مواجهه با مرگ یکی از عزیزان، نگرانی های مالی و... می تواند میل جنسی را کاهش دهد. تکنیک هایی از قبیل؛ تمرینات تنفسی، مدیتیشن، و صحبت با یک درمانگر می تواند در حل این مشکل کمک کننده باشد.
درمان بی میلی جنسی:
درمانهای زیر با توجه به علت بیمیلی جنسی انجام میشود:
تغییر سبک زندگی: تغییرات مثبت در سبک زندگی از قبیل؛ بهبود رژیم غذایی، ورزش منظم، خواب کافی، کاهش مصرف مشروبات الکلی و کاهش استرس می تواند تاثیر مثبتی بر اختلالات میل جنسی بگذارد.
تغییر داروهای مصرفی: داروهایی که میل جنسی را کاهش می دهند باید زیر نظر متخصص تعویض شوند.
مشاوره: درصورتی که کاهش میل جنسی به روح شما برگردد مراجعه به مشاوره توصیه می شود. کاهش شهوت می تواند نشانه برقراری رابطه نزدیک تر با همسر باشد، رابطه ای که جنسی نیست می تواند زن و شوهر را به همدیگر نزدیک کند. درصورتی که زوجین به تنهایی یا با همدیگر با مشاوره صحبت کنند می توانند روابط را بهبود دهند.
در صورتی که مشکل افسردگی داشته باشید و داروهای مخصوص برایتان تجویز شود؛ ممکن است میل جنسی کاهش یابد. داروهایی مانند سیالیس، لویترا و ویاگرا که بسیار تبلیغ می شوند نمی توانند میل جنسی را افزایش دهند بلکه فقط مرد را به نعوظ میرسانند و نعوظ را حفظ میکنند.
توصیههای مفید برای افزایش میل جنسی:
ورزش کنید:
تحرک برای داشتن احساس آزادی و شادابی بسیار اهمیت دارد، در نتیجه به زوجین مبتلا به بی میلی جنسی پیشنهاد می شود ورزش مورد علاقه خود را انتخاب کنند یا با همسرشان به تنهایی پیاده روی داشته باشند. اعتماد به نفس را در برقراری رابطه جنسی از طریق تناسب اندام و رضایت از بدن افزایش می یابد.
واقعبین باشید:
درصورتی که قبول داشته باشید هیچ رابطه ای بدون نقص نیست، دیگر زمان نزدیکی به اضطراب دچار نمی شوید. در صورتی که به مشکلات احتمالی بخندید همسر شما با رغبت بیشتری با شما خواهد بود و می تواند بدون احساس اضطراب یا گناه از رابطه خود لذت ببرد.
از تصورات خود کمک بگیرید:
مشاوران سفر به دنیای تخیلات را به زوجین پیشنهاد می کنند، در صورتی که می خواهید لذت را تجربه کنید، یک دنیای خیالی شبیه به فیلمها و کتابها بسازید و مساوات را بین فانتزیهای زنانه و مردانه رعایت کنید. بعد از آن رویاهای خود را با همسرتان در میان بگذارید و اگر طرف مقابل شما هیچ رویایی ندارد بازهم دست از تلاش نکشید، از او بخواهید رویاهای خود را همواره دوست داشته به دست همسرش محقق شوند برای شما بازگو کند.
تدارک ببینید:
عدم برنامه ریزی، در لحظه کار کردن و تکیه بر حرارت و احساس کافی نیست. شما به هیچ عنوان نباید جزئیات را دست کم بگیرید بلکه باید به زندگی خود روح بدهید. هدیه های کوچک، موسیقی مورد علاقه گذشته ها، خاموش کردن تلفن همراه، استخدام یک پرستار بچه یا با خیال راحت تماشای یک فیلم طولانی می تواند بسیار کمک کننده باشد.
بر کل بدن تمرکز کنید:
کوتاه ترین فاصله بین دو نقطه برانگیختگی تا ارگاسم لزوما تمرکز داشتن روی یک خط صاف در اندام تناسلی نیست، باید توجه را به کل بدن معطوف کنید تا لذت برای هر دو طرف ایجاد شود. به خاطر داشته باشید هیچ عجله ای برای پایان دادن نیست مهم لذت بردن است نه به ارگاسم رسیدن. با استفاده از شوخی و نوازش معاشقه را طولانی تر کنید، تا خاطره های خوشایندی برایتان باقی بماند.
درباره خواستههای خود صحبت کنید:
گفتوگو حتی در سخت ترین شرایط هم می تواند اوضاع را سامان دهد، اما ایجاد بستری برای آن مقداری دشوار است، اگر شرایط مقداری پیچیده هم باشد، این دشواری دوچندان خواهد شد. پس اگر گفتوگو برایتان دشوار است یک کتاب جنسی بردارید گوشه ای با هم بنشینید و آن را ورق بزنید. زمانی که به عکس ها نگاه می کنید لبخند بزنید، شوخی کنید تا همسرتان متوجه شود که شما چقدر مشتاق بهبود رابطه هستید.
به متخصص مراجعه کنید:
مشاوران روابط زناشویی و جنسی نقش مهمی در درمان کاهش میل جنسی دارند پس احساس خجالت را در این شرایط کنار بگذارید و با پزشک صحبت داشته باشید. در صورتی که داروهای ضدافسردگی مصرف می کنید که میل جنسی شما را کاهش داده اند از پزشک بخواهید آنها را تعویض کند.
گردآوری: بخش سلامت سرپوش
- 12
- 5