به گزارش ایسنا به نقل از گیزمگ، تحقیقات جدید منتشر شده در مجله نیچر مدیسین "Nature Medicine" نشان داده است که انجام واکسیناسیون کووید- ۱۹ میتواند بار ویروسی عفونی هر فرد را کاهش دهد. محققان طی این مطالعه مسری بودن سه سویه مختلف کروناویروس سندرم حاد تنفسی ۲ را بین افراد واکسینه شده و واکسینه نشده مورد بررسی قرار داده و آن ها را با یکدیگر مقایسه کردند.
ما می دانیم ویروسی که باعث کووید- ۱۹ می شود ابتدا در دستگاه تنفسی فوقانی فرد نفوذ می کند. در روزهای نخست ابتلا به عفونت، ویروس به سرعت تکثیر می شود و این همان لحظه ای است که بیماری فرد مسری تر می شود.
حجم ویروس در دستگاه تنفسی فوقانی فرد بطور کلی به عنوان بار ویروسی (viral load) شناخته می شود. اعتقاد بر این است که بار ویروسی بالا با عفونی شدن بیشتر مرتبط است و محققان دو روش اصلی برای اندازه گیری حجم آن بار ویروسی دارند. نخستین و متداول ترین روش مورد استفاده، آزمایش پی سی آر است.
آزمایش پی سی آر با تقویت نسخه هایی از مواد ژنتیکی ویروس، عمل می کند. عملا طی هر چرخه آزمایش، ماده ژنتیکی موجود در هر نمونه دو برابر می شود. معمولاً اگر بعد از ۳۰ تا ۴۰ چرخه هیچ اثری از ویروس یافت نشد، آزمایش پی.سی.آر فرد منفی گزارش می شود.
حجم CT (آستانه چرخه) معیاری برای نشان دادن این موضوع است که چند‌بار آزمایش آستانه چرخه، قبل از یافتن ماده ژنتیکی ویروسی انجام شده است. تعداد کم به این معنی است که مقدار زيادي از مواد ویروسی در نمونه سواب اصلی وجود داشته، در حالیکه مقدار CT بالاتر، عکس این موضوع را نشان می دهد.
بنابراین مقادیر CT اغلب برای تعیین بار ویروسی یک بیمار کووید- ۱۹ استفاده می شود و بار ویروسی بالا بطور کلی با مسری بودن یک بیمار در آن مقطع زمانی مرتبط است. با این حال، نتایج تحقیقاتی که طی آن بارهای ویروسی اندازه گیری شده با روش پی.سی.آر و میزان انتقال مرتبط دانسته شده اند، متناقض بوده است.
"ایزابلا اکرل" (Isabella Eckerle) محقق ارشد این مطالعه می گوید، اندازه‌گیری بار ویروسی با این روش، نشانه خوبی از میزان عفونی بودن آن بار ویروسی خاص نیست.
اکرل گفت:آزمایش پی.سی.آر در شناسایی افراد آلوده بسیار مؤثر است اما نشان نمی دهد که آیا آن ها عفونی هستند و میتوانند ویروس را به افراد دیگر منتقل کنند یا خیر. با این حال، مفهوم مسری بودن برای تصمیم گیری در مورد اقدامات پیشگیرانه جمعی مانند دوره های قرنطینه (Quarantine) ضروری است.
راه دوم برای اندازه‌گیری عفونی بودن در یک نمونه ویروسی مشخص، جداسازی آن ویروس در کشت سلولی و مشاهده سرعت تکثیر آن است. این روش برای سالها بعنوان معیار مناسبی برای عفونی سازی ویروسی مورد استفاده قرار گرفته است، اما در همه گیری کووید- ۱۹ بطور مکرر بکار گرفته نشده است.
طی این مطالعه محققان این آزمایش ها را روی چند صد نمونه کروناویروس سندرم حاد تنفسی ۲ شامل سه سویه مختلف (سویه اصلی، دلتا و اُمیکرون) گرفته شده از افراد واکسینه شده و واکسینه، بررسی کردند.
محققان ابتدا دریافتند که ارتباط بسیار کمی بین بار ویروسی اندازه‌گیری شده با مقدار CT آزمایش پی سی آر و بار ویروسی عفونی اندازه گیری شده از کشت های سلولی وجود دارد. محققان همچنین دریافتند که سن و جنسیت هیچ نقشی در تاثیرگذاری بر بار ویروسی عفونی افراد ندارد.
اکرل اظهار‌کرد: ما تاثیر واکسیناسیون (۲ دوز واکسن مبتنی بر آران ای پیام رسان) را بر بار ویروسی عفونی بررسی کرده ایم. در افراد واکسینه شده مبتلا به سویه دلتا، مقدار ویروس عفونی تقریباً پنج برابر کمتر بود و نسبت به افراد واکسینه نشده مبتلا به سویه دلتا، سریعتر مقدار ویروس از بین می رفت.
هنگامی که محققان بارهای ویروسی عفونی را در بیماران مبتلا به نوع اُمیکرون بررسی کردند، نتایج کاملاً متفاوت بود. در سویه اُمیکرون، آن دسته از بیماران واکسینه شده که دو دوز واکسن (vaccine) را دریافت کرده بودند، بارهای ویروسی عفونی مشابهی با بیماران واکسینه نشده داشتند. ولی با تزریق دوز سوم واکسن، کاهش زيادي در بار ویروسی عفونی مشاهده شد که این موضوع با حجم وسیعی از تحقیقات که می گویند تزریق دوز سوم واکسن برای محافظت در برابر سویه اومیکرون بسیار مهم است، مطابقت دارد.
یکی از یافته های شگفت انگیزتر در این مطالعه این بود که بطور کلی به نظر میرسد سویه اُمیکرون در مقایسه با نوع دلتا سطوح پایین تری از بار ویروسی عفونی ایجاد می کند. با توجه به اینکه می دانیم اُمیکرون به طور قابل توجهی قابل انتقال تر از انواع قبلی کروناویروس (Coronaviruses) سندرم حاد تنفسی ۲ است، محققان می گویند که هنوز دقیقا مشخص نیست که چه مکانیزمی پشت افزایش قابلیت انتقال این سویه پنهان است.
"پااولین ودر" (Pauline Vetter) یکی از نویسندگان این مطالعه گفت:ما هنوز علت این موضوع را نمی دانیم، اما داده های ما نشان می دهد که مکانیسم های عفونی دیگری در این موضوع نقش دارند. اکنون واضح است که جهش های اُمیکرون آن را به شدت از سایر سویه ها متمایز می کنند و به آن اجازه می دهند تا حدی توانایی فرار از واکسن داشته باشد و اثربخشی برخی از درمانهای ضد ویروسی که تاکنون استفاده شده را نیز کاهش دهد.
در حالی که نتایج این مطالعه نمی تواند بطور صریح قابلیت انتقال ویروس در دنیای واقعی را به این معیار کشت سلولی بار ویروسی عفونی مرتبط کند، اما این یافته ها بینش هایی را در مورد چگونگی تاثیر واکسیناسیون بر بار ویروسی عفونی ارائه می دهد.
اکرل در توییتر گفت: واکسیناسیون می تواند بار ویروسی عفونی را کاهش دهد که این امر احتمالا به کاهش انتقال منجر می شود.
- 15
- 6
