به گزارش رکنا، امیر دبیری مهر در یادداشتی نوشت: «در شرایطی که با تدبیر بزرگان کشور و ایفای نقش انقلابی شورای نگهبان و نهادهای مرتبط در حال حاضر هیچ عنصر نفوذی و لیبرال و ازاد اندیش و مستقلی در قوای سه گانه و دیگر نهادهای حاکمیتی حضور ندارد و بحمدالله تعالی همه مدیران کشور در مرتبه ای نزدیک به عصمت نعوذ بالله و سراپا دلسوز نظام و انقلاب و ایران و خاورمیانه و جهان هستند چرا نه تنها مشکلات پیش افتاده ای مثل قیمت مرغ و‌گوشت و برنج و نان بربری رفع نشده بلکه مشکلات افزایش هم یافته است ؟ و به ماکارانی و نون لواش و نون باگت هم رسیده است ! از چنین مدیران جهادی و مخلص و متدین و درس خوانده ای انتظار بود که نه تنها خیانت ها و جنایت‌ها و ناکارامدی دولتهای پس از انقلاب بویژه دولتهای میر حسین ؛ هاشمی ؛ خاتمی و روحانی را جبران کنند بلکه چنانچه وعده داده بودند فصل نوینی از سبک حکمرانی یکپارچه و یکدست را به نمایش بگذارند اما دریغا که همین نان بربری و ماکارانی و دم پختک هم در حال جمع شدن از سفره مردم بی نان و نواست ...حال سوال اینجاست که حضرات با چه چشم و رویی می خواهند به خدا و مردم پاسخ دهند ؟ بگذریم برخی طاغوتی های حزب اللهی نما اساسا به کسی پاسخگو نیستند. تا کی ستیز و تقابل با عقل و دانش و تجربه بشری در بخشهایی از حکمرانی می خواهد ادامه پیدا کند؟ کدام کشور با حذف و کنار گذاشتن نخبگان و متخصصان و مدیران کارامد و خاله خان باجی بازی و سفارش عمه و خاله و تکیه بر اقازادگی توانسته پیشرفت کند؟ کدام کشور پیرمرد ۹۵ ساله که در رفع حاجات بیولوژیک خود عاجز است را به نام وفاداری ؛ بر دهها کار مهم می گمارد اما جوانان متخصص و متعهد و مجرب را به انگ ازاد اندیشی و همساز نبودن خانه نشین می کند؟ کدام کشور از این همه ظرفیتهای بین المللی و جهانی برای پیشرفت خود را محروم می کند و با برخی شعارهای بی مبنا و توهم گونه دچار انزوای خودخواسته شده اما چشم انتظار پیشرفت است ؟ چرا اهداف همین سند چشم انداز ۱۴۰۴که از سوی رهبری نظام ابلاغ شده به کما و اغما رفت و دیگر سخنی از ان نیست ؟ و تکیه به مفاهیم و ادبیات این سند امروز گزنده و خارج از چارچوب به نظر می رسد چنانچه ادبیات منتقدانه صاحب این قلم مبتنی بر همین سند چشم انداز است.
در ایران سیاستهای اعلامی خوب و کارشناسی و خردمندانه است اما سیاستهای اعمالی داستان دیگری دارد و گاهی در تضاد کامل با سیاستهای اعلامی است و روی سخن در این‌جا سیاستهای اعمالی است که به نظر من فاقد پستوانه قانونی و مردمی است زیرا مردم حامی سیاست ها و قوانین علنی و شفاف و روی پرده هستند نه پشت پرده
باری؛
راهی جز بازگشت به مردم و عقلانیت و دست کشیدن از سیاستهای غلط و شکست خورد ه و اتخاذ سیاستهای جدید کارامد و روزامد نیست .
بعنوان یک دانش اموخته ی علم سیاست با ۲۵ سال تجربه مدیریتی و مشورتی در همه ارکان این کشور و بدون تعلق خاطر به هیچ یک از جناح‌ها و باندهای بی خاصیت در کشور که فقط دغدغه منافع ملی و حقوق ملت و عزت ایران و ایرانی را دارم برای هزار مین بار عرض می کنم و اماده مناظره با هر مقام و فرد صاحب صلاحیتی هستم که مشکلات این کشور و مردم صرفا اقتصادی نیست فقط ناشی از فساد نیست از کمبود منابع نیست فقط از دشمنی نیست هر چند بیشتر در اقتصاد و فشار معیشتی خود را نشان می دهد
مشکل اصلی کشور در سیاستهای غلط اعمالی داخلی و خارجی و حکمرانی ناکارامد در بیشتر بخش هاست . به گونه ای که برخی موفقیت ها و دستاوردها نیز تحت الشعاع ناکامی ها و تبلیغات فریبنده بیگانگان قرار گرفته است و تا زمانی که این واقعیت تلخ پذیرش نشود در بر همین پاشنه خواهد چرخید نه دردی از مردم دوا خواهد شد نه عزت و استقلال کشور تضمین و رضای الهی حاصل و نه رضایت این مردم رنج کشیده بدست می اید.»
- 17
- 5
