بررسی یک سیاه چاله بی نظیر قدیمی

به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی میل، عملکرد متفاوت این سیاه چاله بی نظیر زمانیکه در حال منتشر کردن ابرهای با سرعت بالا از پلاسما به شیوه‌ای که دانشمندان تاکنون هرگز ندیده بودند، مشاهده شد.

سیاه چاله " V۴۰۴ Cygni " همانند دیگر سیستم‌های سیاه چاله، گازهای اطراف ستاره‌های نزدیکش را به سمت خود می‌کشد. محققان سیاه چاله " V۴۰۴ "را زمانیکه در حال پرتاب پلاسما با سرعت بسیار بالا بود، مشاده کردند.

دانشمندان طی این مطالعه که به رهبری "مرکز بین المللی تحقیقات نجوم رادیویی" (International Center for Radio Astronomy Research) صورت گرفت موفق به کشف عملکرد متفاوت این سیاه چاله که آن را همانند فرفره در حال چرخش توصیف کرده‌اند، شدند.

ستاره شناسان اعلام کردند که این سیاه چاله که به صورت فرفره میچرخد، فورانی از ذرات را هر چند دقیقه یک‌بار منتشر می‌کند که این عمل تاکنون در سیاه چاله‌های دیگر دیده نشده است.

دانشمندان معتقدند که این سیاه چاله که همانند جت چرخشی است از عدم تقارن بین یک "قرص برافزایشی" (accretion disk) ایجاد شده توسط ماده ستاره و سیاه چاله به وجود آمده است.

یک قرص برافزایشی، یک ساختار دیسک مانند از ماده است که به شکل حلقوی به دور یک جسم خاص می‌چرخد. این جسم می‌تواند یک ستاره جوان، یک کوتوله سفید، یک ستاره نوترونی یا یک سیاهچاله باشد. این چرخش باعث ایجاد گرما و تابش می‌شود و دامنه این تابش برای ستارگان جوان مادون قرمز و برای بازماندگان ستاره‌ای، پرتو ایکس است.

تابش شدید سبب ایجاد یک بر آمدگی بزرگ در بخش داخلی قرص برافزایشی شده است که این موضوع آن را بهدونات شبیه کرده است.

"جیمز میلر جونز" (James Miller-Jones) پروفسور "دانشگاه کورتین" (Curtin University) استرالیا گفت: 'این یکی از فوق العاده ترین سیستم‌های سیاه چاله ایست که تاکنون دیده‌ام.

مانند بسیاری از سیاهچاله‌ها، از ستاره‌های اطرافش تغذیه می‌کند و گازهای اطراف ستاره را کنار زده و یک قرص از مواد تشکیل می‌دهد که به دورش می‌چرخند.

تنها چیزی که او را از دیگر سیاه چاله‌ها متفاوت می‌سازد این است که دانشمندان فکر می‌کنند " V۴۰۴ Cygni " قرص مواد در حال چرخش به دور سیاه چاله نامتقارن است.

او اضافه کرد: "به نظر می‌رسد این امر بخشی از درون دیسک را ایجاد می‌کند که مانند چرخش و جت‌های آتش نشانی در جهات مختلف به سمت خود جابجا می‌شود.

دانشمندان ابتدا Cygni را در سال ۱۹۸۹ و هنگامی که در حال انتشار اشعه بود، کشف کردند. این سیستم در "صورت فلکی ماکیان" قرار داشته و حدود ۷۸۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارد.

یافته‌های این مطالعه در مجله "Nature "منتشر شد.