به گزارش دیجیاتو، حجم مرگ‌باری از تشعشعات فرابنفش (UV) احتمالاً ۲۵۰ میلیون سال پیش در بزرگ‌ترین انقراض تاریخ سیاره زمین نقشی کلیدی ایفا کرده است. این تشعشعات باعث به‌وجودآمدن تغییراتی در ساختار گیاهان شدند که با جلوگیری از تکثیر آن‌ها، زمینه انقراضشان را فراهم کرد.
گروهی از محققان بین‌المللی با بررسی ذراتی از گیاهان که درون سنگ‌هایی در جنوب تبت پیدا شده‌اند، دریافتند که شرایط محیطی در حدود ۲۵۰ میلیون سال پیش در زمین باعث تغییر ساختار گیاهان شده بود. این تغییر، موادی شبیه کرم ضدآفتاب را در گیاهان به‌وجود آورد تا از آن‌ها در برابر تابش UV-B محافظت کند. ولی همین تغییر موجب کاهش توانایی فوتوسنتز هم شد و به‌مرور قابلیت تکثیر را از گیاهان گرفت.
محققان می‌گویند حجم بالای تابش UV به‌طور مستقیم باعث سوختن گیاهان نشد، اما درعوض قابلیت‌های تولیدمثل را از آن‌ها گرفت و بدین ترتیب موجب انقراضشان شد. محققان مدت‌هاست حدس می‌زنند که رویداد انقراض پرمین–تریاس بر اثر فوران آتشفشانی در منطقه کنونی سیبری آغاز شده باشد.
لایه اوزون در بزرگ‌ترین انقراض زمین نقش کلیدی ایفا کرده بود
این حادثه ابرهای بزرگی از کربن را به استراتوسفر زمین فرستاد و موجب گرمایش سیاره شد. در ادامه فروپاشی لایه اوزون به‌وجود آمد و امروزه همه ما می‌دانیم که وقتی لایه اوزون سوراخ شود، تشعشعات فرابنفش بیشتری به سطح سیاره راه پیدا می‌کند.
محققان در مطالعات خود همچنین پیوندی میان تغییرات ساختاری گیاهان و ازبین‌رفتن تنوع حشرات کشف کرده‌اند. «بری لومکس»، نویسنده ارشد این مقاله و استاد زیست‌دیرینه‌شناسی گیاهان در دانشگاه ناتینگهام انگلیس می‌گوید: «در این مورد، گیاهان دیگر به‌اندازه‌کافی برای گیاه‌خواران خوش‌طعم نبودند و قابلیت هضم پایین‌تری پیدا کردند.»
سپس از آنجایی که برگ این گیاهان نیتروژن کمتری داشت، مواد مغذی کمتری را در اختیار حشرات قرار می‌دادند. بااین‌حساب، می‌توان نتیجه گرفت که چرا جمعیت حشرات در این انقراض کاهش چشمگیری پیدا کرد.
- 11
- 4
