پیشنهادهای عجیب به شراره رخام در اینستاگرام

با وجود سال‌ها فعالیت شراره رخام در تلویزیون و سینما، مدتی است چهره او را کمتر در آثار نمایشی می‌بینیم. خودش البته انجام عمل زیبایی را دلیل این اتفاق می‌داند.

مسافر، پول کثیف، فقط به خاطر تو، کلانتر۲، رمز عبور و سال‌های حادثه از جمله سریال‌ها و تله‌فیلم‌هایی است که او در آنها به ایفای نقش پرداخته است. در هفته‌های اخیر نیز این بازیگر به واسطه بازگشت چهره‌اش به حالت قبلی در شبکه‌های اجتماعی مورد توجه قرار گرفته است. با او درباره فضای موجود در این شبکه‌ها به گفت‌وگو نشسته‌ایم.

توصیف شما از حضور تان در شبکه‌های اجتماعی چیست؟

با پیشنهادهای عجیب در اینستاگرام مواجه می‌شوم؛ مثلا می‌گویند خانم رخام ما حاضریم هر تعداد دنبال‌کننده که می‌خواهید به صفحه شما اضافه کنیم. گاهی به صورت خصوصی پیام می‌دهند که کامنت با متن دلخواه یا لایک به تعداد زیاد موجود است. در پاسخ می‌گویم، ترجیح می‌دهم همه این موارد واقعی باشد تا زمانی که با خودم خلوت می‌کنم، احساس متقلب بودن به من دست ندهد.

تجربه دیگری که از اینستاگرام دارم، صفحات جعلی است که غیرواقعی بودن آن از ظاهر صفحه، تعداد مطالب و تصاویر هم مشخص است. عده‌ای نیز به شکل گروهی کار می‌کنند و اسامی بسیار جالبی دارند. تخصص آنها حمله به افرادی خاص است، به عنوان مثال، مطلبی در اینستاگرام منتشر می‌شود و این افراد از آن عکس می‌گیرند و در صفحه خود، دوستانشان را برای حمله به آن شخص معروف دعوت می‌کنند.

پدیده دیگر مواجه شدن با افرادی است که هیچ انگیزه‌ای جز فحاشی و هتاکی ندارند. برای آنها تفاوتی ندارد که صفحه استاد پرویز پرستویی یا تبلیغات یک محصول باشد، فقط می‌خواهند حمله کنند و از این طریق امکان تخلیه روحی-روانی داشته باشند. بدون هیچ توجهی این افراد را ریپورت و بلاک می‌کنم.

کمپین بلاک و ریپورت یکی از بحث‌های این روزهای شبکه‌های اجتماعی است که از آن حمایت کرده‌ام؛ وقتی با کاربر جعلی در صفحه خودم یا دوستانم مواجه می‌شوم که در حال توهین و تخریب است، او را ریپورت و بلاک می‌کنم. با این کار نه‌تنها نمی‌توانند به صفحه‌ام بیایند بلکه با افزایش بلاک‌ها و ریپورت‌ها، اینستاگرام نیز این کاربر را حذف می‌کند. هر چند آنها دوباره صفحه جدید ایجاد می‌کنند و به کارهایشان ادامه می‌دهند.

تجربه دیگری که در این فضا دارم، کمپین قضاوت ممنوع است. مثلا تصویری می‌گذارم و زیر آن تبریک عید می‌نویسم. برخی در قسمت نظرات بدون توجه به جمله‌ای که نوشته‌ام، در مورد چهره‌ام و مسائل غیرمرتبط نظر می‌دهند. پشت تمام پست‌های ما هدفی هست که انگار بسیاری از افراد متوجه آن نمی‌شوند. اگر عکسی گذاشتم و خواستم که مرا قضاوت کنند، خوشحال می‌شوم که ۲۲۰۰ نفر در مورد آن مطلب یا عکس، نظراتشان را بیان کنند.

البته برخوردها و رفتارهای بد از طرف همه دنبال‌کننده‌ها نیست. خدا را شکر اینستاگرام من یکی از صفحه‌های بسیار تمیز است و حدود ۱۰ درصد با رفتارهای نامناسب روبه‌رو می‌شوم. شبکه‌های اجتماعی فواید زیادی نیز دارند. می‌توانیم در زمینه کارهای خیر، فیلم و تئاترهای دوستان یا خودمان اطلاع رسانی کنیم. از طرفی می‌توانیم یک خانواده مجازی زیبا و دوست داشتی داشته باشیم که با یکدیگر احساس نزدیکی کنیم.

با وجود موارد منفی این شبکه ها، به نظر می‌رسد شما بیشتر وجوه مثبت را می‌بینید و با این دید در فضای مجازی ماندگار شده‌اید.

بله، زیرا هنرمند با وجود مردم و جامعه تعریف می‌شود. وجود این شبکه‌ها باعث می‌شود بیشتر با جامعه در ارتباط باشیم و در احساس و فعالیت‌هایمان با مردم سهیم شویم.در این شرایط، تبادل فرهنگی، احساسی و اطلاعاتی ایجاد می‌شود. شبکه‌های اجتماعی می‌توانند تریبونی برای تبلیغ کار خیر و کمک به امور فرهنگی باشند؛ پس قطعا خوبی‌هایش به نسبت عوارض منفی‌اش ۹۰ درصد است.

بجز اینستاگرام در چه شبکه‌های اجتماعی دیگری حضور دارید؟

از تلگرام استفاده می‌کنم. فیسبوک را نیز از گذشته داشتم، ولی فعالیت چندانی در آن ندارم. بزودی توئیترم را نیز راه اندازی می‌کنم.

از صحبت‌های شما می‌توان دریافت که به عنوان یک فعال اجتماعی فضای مجازی شناخته می‌شوید؟

بله، در جهت یاری به افرادی که احتیاج به کمک دارند، این کار را انجام می‌دهم، به عنوان مثال، کودکی گم شده بود و با اشتراک گذاشتن عکسش توسط چند هنرمند توانستیم او را پیدا کنیم. این فضا هم قابل تجلیل و هم بسیار کارآمد است. فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی نوعی فناوری و امکان بسیار عالی برای ارتباط هستند.

با توجه به این‌که موضوعی که اخیرا باعث مطرح شدن شما در شبکه‌های اجتماعی شد، برداشتن پروتز لب‌تان بود؛ به نظرشما این فضا به بازیگران این امکان را داده است که براساس آن راحت‌تر اطلاعات خود را در اختیار مخاطب بگذارند؟

بله، کمک می‌کند. موضوع برداشتن پروتز لب نیز به نوعی فرهنگسازی بود. من با اشتباهی، به جایگاه شغلی‌ام آسیب جدی وارد کرده بودم. می‌خواستم این تجربه را با دیگران سهیم شوم که دیگران آن را تکرار نکنند. برخی از دوستان گفتند جسارت زیادی داری که چنین کاری می‌کنی.

این یک وظیفه اجتماعی است که بگویم من این راه را رفتم و به بن‌بست رسیدم تا دیگران نیز چنین کاری را تکرار نکنند. این رفتار، نوعی کمک است. در طول این مدت به بیش از ۲۰۰ نفر،شماره تلفن پزشکم را دادم تا از این معضل نجات پیدا کنند. فردی پیام داده بود که همسرم می‌خواهد به دلیل پروتز طلاقم بدهد. شخص دیگری سلامتش به خطر افتاده بود. اگر از این طریق توانسته باشم ۲۰۰ نفر را از معضلی که خودم سال هاست درگیرش هستم، نجات دهم، به نظرتان اتفاق خوبی نیست؟ فردی با عصبانیت می‌گفت تو اولین کسی بودی که این کار را کردی، پس حق نداری بگویی دیگران چنین عملی انجام ندهند. گفتم اتفاقا حق دارم، زیرا من این راه اشتباه را رفته ام و می‌خواهم دیگران آن را تکرار نکنند.

پس با انتقاداتی هم مواجه بوده‌اید؟

بله، اما دوست دارم دیگران را نجات دهم.

به نظر می‌رسد ارتباط شما با مخاطبانتان در شبکه‌های اجتماعی قوی است.

به آنهایی که احساس می‌کنم نیتشان مزاحمت نیست، پاسخ می‌دهم. وقتی می‌بینم فردی از من تقاضای کمک می‌کند، باید خیلی خودخواه باشم که جوابش را ندهم. خیلی از افراد ابراز لطف می‌کنند که از آنها متشکرم. به کسانی که توهین می‌کنند نیز پاسخ نمی‌دهم و حتی آنها را بلاک می‌کنم.

به همکارانتان توصیه می‌کنید که در شبکه‌های اجتماعی فعال باشند؟

اگر دوست دارند با جامعه در ارتباط باشند، راه مناسبی است.

کار تازه‌ای در دست دارید؟ در اینستاگرامتان تصاویری از گریم‌های جدید خود گذاشته‌اید.

در حال حاضر مشغول اجرای نمایش «گاس» به کارگردانی فرشاد یاری هستم. یک فیلم سینمایی نیز در مرحله پیش تولید است که تهیه‌کننده‌اش خودم هستم و به محض این‌که جدی‌تر شد، اطلاع‌رسانی خواهم کرد.