به گزارش ایسنا به نقل از اس‌ای، شاید سگ‌هایی که چوب می‌جوند، چیزی می‌دانند. دانشمندان با خود فکر کردند که مفهوم جویدن ایمن برخی از مواد سخت و بادوام ممکن است ارزش بررسی را داشته باشد.
بر اساس یک مطالعه جدید، جویدن یک ماده سخت مانند چوب می‌تواند سطح یک آنتی اکسیدان طبیعی را در مغز انسان افزایش دهد که به نوبه خود می‌تواند حافظه فرد را بهبود بخشد.
بسیاری از مردم آدامس می‌جوند که نرم‌تر و مسلماً خوش طعم‌تر از چوب است. همانطور که نویسندگان این مطالعه جدید خاطرنشان کردند، تحقیقات قبلی نشان داده است که جویدن آدامس در واقع می‌تواند به طور قابل توجهی فعالیت مغز را افزایش دهد.
به نظر می‌رسد پمپاژ جریان خون به مغز موجب بهبود انواع عملکردهای شناختی می‌شود. عجیب است که شواهد بالینی نیز نشان می‌دهند افرادی که با جویدن مشکل دارند و آن را یک چالش می‌دانند، عملکرد شناختی پایین‌تر و اختلالات ذهنی بالاتری دارند.
با این حال، مشخص نیست که چه تغییرات متابولیکی مشخصی مرتبط با فعالیت شناختی پس از افزایش جریان خون مغزی رخ می‌دهد.
محققان در این مطالعه جدید، یک توضیح احتمالی مربوط به استرس اکسیداتیو در بافت‌های عصبی را بررسی کردند که قبلاً اعتقاد بر این بود که نقشی اساسی در کاهش عملکرد شناختی دارد.
چندین فرآیند متابولیک، مولکول‌های مضری را تولید می‌کنند که به عنوان گونه‌های فعال اکسیژن شناخته می‌شوند که می‌توانند باعث آسیب اکسیداتیو تجمعی در مغز انسان شوند.
یکی از بهترین دفاع‌های مغز در برابر استرس اکسیداتیو، یک آنتی اکسیدان به نام گلوتاتیون(GSH) است که بسیاری از وظایف مهم را در سراسر بدن، از جمله محافظت از نورون‌ها در برابر گونه‌های فعال اکسیژن بر عهده دارد.
محققان با امید به روشن کردن اثرات شناختی جویدن، این مطالعه جدید را برای بررسی نقش بالقوه «گلوتاتیون» طراحی کردند. آنها خاطرنشان کردند که با وجود اهمیت آن در مغز، رابطه بین سطح گلوتاتیون و جویدن تا به حال توجه کمی را به خود جلب کرده است.
آنها ۵۲ دانشجوی سالم دانشگاه دائگو در کره جنوبی را استخدام کردند و آنها را به دو گروه تقسیم کردند. به یک گروه ۲۷ نفره آدامس برای جویدن داده شد و از گروه دوم ۲۵ نفره خواسته شد تا چوب‌های طبی را بجوند.
داوطلبان هر یک جویدنی خود را به مدت پنج دقیقه جویدند، در حالی که محققان از روش تصویربرداری «طیف‌سنجی تشدید مغناطیسی» برای اندازه‌گیری سطح گلوتاتیون در قشر کمربندی قدامی آنها (یک منطقه کلیدی از مغز برای کنترل شناختی) قبل و بعد از جویدن استفاده کردند. همچنین تمامی داوطلبان قبل و بعد از فعالیت، آزمون شناختی دادند.
به گفته محققان، جویدن به طور قابل توجهی سطح «گلوتاتیون» را در قشر سینگولیت قدامی افراد، به ویژه در گروهی که چوب جویدند، در مقایسه با گروه جونده آدامس افزایش داد.
افزایش غلظت گلوتاتیون همراه با نتایج آزمایش‌های شناختی با عملکرد حافظه ارتباط مثبت داشت. به عبارت دیگر، کسانی که چوب می‌جویدند و افزایش گلوتاتیون بیشتری داشتند، در آزمایش‌ها عملکرد بهتری داشتند.
محققان می‌گویند: تا جایی که ما می‌دانیم، این اولین گزارشی است که نشان می‌دهد جویدن می‌تواند سطح آنتی اکسیدان‌ها را در مغز انسان تغییر دهد و افزایش سطح آنتی اکسیدان مغز با عملکرد شناختی مرتبط است.
نویسندگان این مطالعه می‌افزایند که تحقیقات بیشتر برای پشتیبانی از این یافته‌ها، با توجه به حجم نمونه بزرگ‌تر، جمعیت‌شناسی گسترده‌تر و ارزیابی مناطق مختلف مغز، نقطه تمرکز مهمی برای مطالعات بعدی است.
در حالی که به نظر می‌رسد چوب مزایای بیشتری نسبت به آدامس دارد، این مطالعه فقط دو ماده را که به مدت پنج دقیقه جویده می‌شدند، آزمایش کرد. بنابراین تحقیقات آینده می‌تواند طیف وسیع‌تری از مواد و مدت زمان جویدن را نیز بررسی کند.
این یافته‌ها به تنهایی ممکن است شواهد کافی برای توصیه جویدن چوب برای تقویت حافظه نباشد، اما یک مدرک قانع کننده را ارائه می‌دهد. محققان می‌گویند با توجه به چالش مدیریت سطوح گلوتاتیون در مغز، اگر جویدن چوب این اثر را داشته باشد، خبر خوبی خواهد بود.
محققان می‌گویند: از آنجایی که در حال حاضر هیچ دارو یا روش ثابت شده‌ای برای افزایش سطح GSH مغز وجود ندارد، یافته‌های ما نشان می‌دهد که جویدن مواد نسبتاً سخت می‌تواند به عنوان یک عمل موثر برای افزایش سطح GSH در مغز عمل کند.
این مطالعه در مجله Frontiers in Systems Neuroscience منتشر شده است.
- 19
- 2
