تهران نیازمند بازنویسی رویکردی با روسیه است

 به گزارش دیدبان روسیه، دکتر "علی نجفی خوشرودی" عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی ضمن تشریح پتانسیل های روابط راهبردی تهران با مسکو گفت: "متاسفانه بروکراسی و مشکلات اداری و مقرراتی بر روابط تجاری و فرهنگی میان ایران و روسیه سنگینی می کند که نیازمند اقدامات دوجانبه تهران و مسکو است."

علی نجفی خوشرودی در گفتگو با دیدبان روسیه تاکید کرد: "فدراسیون روسیه را می توان بزرگ ترین و مهم ترین کشور در حوزه همسایگان جمهوری اسلامی ایران قلمداد کرد که در همه سطوح دوجانبه، منطقه و بین المللی همکاری های جدی وجود دارد."

عضو شورای راهبردی دیدبان روسیه تصریح کرد: "مسکو و تهران در نگاهی دوجانبه و براساس دکترین رسمی اعلام شده طرفین دارای اهمیت ویژه راهبردی هستند." وی با بیان این که تعاملات دولت یازدهم با روسیه مثبت بوده است، گفت: "دیدارهای فشرده دکتر روحانی با آقای پوتین، افزایش میزان تبادلات تجاری، حضور ایران در سازمان همکاری های شانگهای، هماهنگی در جهت اجرای تفاهم برجام، تکمیل نیروگاه بوشهر و توافق برای فاز جدید هسته ای، تسهیل ترانزیت جاده ای، توسعه سواحل مکران و تسهیل صدور روادید اقدامات مثبتی است که در تعاملات ایران و روسیه انجام گرفته است."

سفیر سابق کشورمان در قرقیزستان افزود: "بندر امیرآباد، بندرانزلی و بندر آستاراخان می توانند به کریدورهای اصلی تجاری بین ایران و روسیه تبدیل شوند اما نیازمند توسعه زیرساخت هستند."

وی با پیش کشیدن وضع تحریم های همزمان آمریکا علیه ایران و روسیه گفت: "نگاه آمریکایی ها این است که باید به طور منسجم با تهران و مسکو برخورد کند اما مسئله اینجاست که وضعیت موجود در تعاملات ایران و روسیه با ظرفیت های فی مابین منطبق نیست و قابلیت های بیشتری وجود دارد."

نجفی خوشرودی ضمن تاکید بر لزوم فعالیت پویای دستگاه دیپلماسی، گفت: "متاسفانه بروکراسی و مشکلات دست و پاگیر مقرراتی بر روابط ایران و روسیه سنگینی می کند و شاید به همین دلیل است که تعاملات تجاری طرفین از چندمیلیارددلار تاکنون فراتر نرفته است."

وی در ادامه افزود: "تهران و مسکو نیازمند برداشتن گام های بلندتری به سمت یکدگر هستند تا منافع مشترک را با گسترش تعاملات تامین کنند."

این نماینده مجلس دهم گفت: "پس از برهم خوردن روابط روسیه و ترکیه فرصتی طلایی برای حضور تجار ایرانی در روسیه فراهم شد اما انچه که بالقوه بود به بالفعل تبدیل نشد و این موقعیت از دست رفت. بررسی این وضعیت نشان می دهد که تهران نیازمند بازنویسی رویکردی است."