به نقل از گاورمنت، ماه در حال تبدیل شدن به کانون مأموریت فضایی آینده برای بعضی کشورهاست.
ماه به صورت خاص در مسیر تبدیل شدن به یک معدن طلای مفهومی است، با فراوانی عناصر کمیاب زمینی که میتواند برای ایجاد بسیاری از فن آوری های تجدیدپذیر استفاده شود. ۹۵ درصد از عناصر کمیاب زمین در چین یافت میشوند البته ذخایر عمده دیگری نیز در سراسر سیاره زمین پراکنده هستند.
دیگر منابع تجدیدپذیر یافت شده در ماه شامل خاک ماه و تشعشعات خورشیدی است. دانشمندان مواد دانشگاه نانجینگ چین در حال بررسی سیستمی هستند که به صورت بالقوه میتواند اکسیژن و سوخت ایجاد کند.
آنان می گویند که خاک ماه دارای ترکیبات فعالی است که میتواند دی اکسید کربن را به اکسیژن و سوخت تبدیل کند و احتمالا میتواند مأموریت های فضایی آینده در ماه را بسیار آسان تر کند.
محقق این تحقیق گفت:« در آینده نزدیک، شاهد توسعه سریع صنعت پروازهای فضایی با خدمه خواهیم بود».
درست مانند« عصر دریانوردی» در دهه ۱۶۰۰ که صدها کشتی به سمت دریا حرکت کردند، ما وارد« عصر فضا» خواهیم شد. به فکر راه هایی برای کاهش بار، یعنی تکیه بر کمترین منابع زمین و استفاده از منابع فرازمینی به جای آن هستیم.
دانشمندان با نگاهی به نمونه ای که توسط فضاپیمای چانگ ای ۵( Chang' e ۵) به زمین آورده شد، دریافتند خاک ماه دارای مواد غنی از آهن و تیتانیوم است که میتواند بعنوان یک کاتالیزور برای تولید محصولات مورد نظر مانند اکسیژن با استفاده از نور خورشید و دی اکسید کربن عمل کند.
این گروه تنها با استفاده از نور خورشید ، میتواند آب، اکسیژن و سوخت در ماه ایجاد کند همچنین به دنبال استراتژی« فتوسنتز فرازمینی» بودند. اساسا، این سیستم از خاک ماه برای الکترولیز آب استخراج شده از ماه و تنفس فضانوردان به اکسیژن و هیدروژن با انرژی خورشید استفاده می کند.
دی اکسید کربن بازدم شده توسط ساکنان ماه نیز طی فرآیند تبدیل به هیدروژن که توسط خاک ماه کاتالیز می شود، جمع آوری و با هیدروژن حاصل از الکترولیز آب ترکیب می شود. از طریق این فرآیند، هیدروکربن هایی مانند متان تولید می شود. متان معمولاً میتواند بعنوان سوخت استفاده شود.
این محقق افزود:ما از منابع محیطی در محل برای به حداقل رساندن بار موشک استفاده می کنیم و استراتژی ما سناریویی برای یک محیط زندگی فرازمینی پایدار و مقرون به صرفه ارائه می دهد.
تنها انرژی خارجی مورد استفاده نور خورشید است که آب، اکسیژن و سوخت تولید می کند. دانشمندان بر این باورند که با آزمایش های بیشتر در خود فضا، این روش میتواند به صورت بالقوه از حیات در یک قمر پشتیبانی کند.
- 10
- 5
