هایپررئال تقلید و کپی برداری از عکس نیستهایپررئالیسم
از سال های ۱۹۶۶ هایپررئال بنیان گذاری شد، با الهام از سبک فتورئال و بنظر بعضی با پیشرفت تکنولوژی دوربین رشد کرد. منظور از پیشرفت دوربین همان ظهور دوربین‌های فول فریم dslr بود، زیرا تنها دوربین هایی که میتوانستند جزئیات را در حدی که نقاش هایپررئالیسم ایجاد میکرد، نشان دهند این دوربین ها بودند؛ نشان دادن جزئیات تصویر شامل انعکاس های ریز، هایلایت (نقش اساسی دارد)، موهای ریز، روزنه های پوست، رطوبت و قطرات روی سطح پوست (این موارد در هایپررئال چهره می باشد ولی هایپررئال صرفا مختص چهره نیست و نقاشانی نظیر رافئلا اسپنس از ساختمان ها و محیط شروع کردند) می باشد.
هایپررئالیسم تلاش میکند واقعیت را تا آن‌جا که میتواند تحریف‌نشده منتقل کندفزون واقع نمایی یا واقع گرایی افراطی یا هایپررئالیسم رویکردی به واقع نمایی با الهام از هنر عکاسی است که به صورت بسیار دقیق و عکس گونه در آن چهره و پیکر انسان و اشیای صنعتی در ابعاد بزرگ تصویر می شود. به اثرهای هنرمندانی گفته می شود که، آثار آنها وابستگی زیادی به عکسهایی که روی بومهای خود جهت ایجاد تصاویری که از دقت و درستی بسیاری برخوردارند، دارد. معمولاً این هنرمندان از ایربراش جهت ارتقاء دقت در آثارشان استفاده می کنند که ایربراش معمولا برای رتوش عکسها استفاده می شود. همزمان با پاپ آرت یا هنر مردمی، هنر مفهوم یا کانسپچوال آرت و مینیمالیسم، این نهضت بوجود آمد. درواقع تقلید و کپی برداری از عکس، هایپررئال نیست، نقاش هایپررئالیسم جزئیات را با حفظ ماهیت عکس رنگها و سایه ها بهبود میبخشد و با وضوح و شفافیت بیشتر این نقاشی را خلق میکند.
تاریخچه هایپررئالیسم
در فارسی هایپررئالیسم به «فراواقعیت» هم ترجمه شده است. در واقع فزون واقع نمایی در روش ساخت آثار نقاشی و مجسمهٔ فوتورئالیسم بعنوان یک پیشرفت به شمار می آید. اصطلاح هایپررئالیسم اولین بار در ایالات متحده آمریکا و اروپا در اوایل دههٔ ۲۰۰۰ به عنوان یک جنبش هنری مستقل و یک سبک هنری ظهور کرده است.
محدودیتی از نظر تکنیک اجرا در نقاشی هایپررئالیسم وجود نداردریشه های هایپررئالیسم
هایپررئالیسم در فلسفه ژان بودریار ریشه دارد. یعنی “شبیه سازی چیزی که واقعاً هیچ موقع وجود نداشته است.”
دیدگاه هایپررئالیسم
معمولاً برترین نقاشی های هایپررئالیسم نقاشی هایی اند که با عکس اشتباه گرفته میشوند و همین مسأله است که توانایی های یک هنرمند فزون واقع نما را نشان می دهد؛ درواقع توانایی تکنیکی تولید یک نقاشی به قدری به واقعیت نزدیک باشد که با عکس اشتباه گرفته شود. نقاشان سبک هایپررئالیسم آن قدر در این روند بر عدم دخالت در واقعیت تأکید دارند که کار آن ها ماشینی بنظر می رسد. ولی یک هنرمندی که موفق است، کاری می کند که توان مندی در پس کار ظاهراً ماشینی تابلوهای فزون واقع نگار مخفی شود. در هنر هایپررئالیسم دنیای واقعی و فیزیکی بقدری جدّی گرفته میشود که گاهی وقت ها با دنیای واقعی تری در نقاشی ها روبرو هستیم تا در واقعیت. هایپررئالیسم واقعیت را تا آن جا که میتواند تلاش می کند تحریف نشده منتقل کند. این سبک مخاطبان بسیار زیادی دارد تا جاییکه مورخان هنر به عنوان سبکی پیشگام از آن نام برده اند.
هایپررئالیسم با تکنیک های مختلفی همچون مداد رنگی قابل اجرا استبهترین نقاشی های هایپررئالیسم
عکاسی و هایپرئالیسم یک تفاوت بسیار کمی دارند. اگر فوتوریالیسم تمایل دارد دقیقاً تصویر را همانگونه که هست به تصویر بکشد، هایپررئالیسم برخلاف فوتوریالیسم، نشان می دهد که در پشت آن چه چیزی وجود دارد – نقص مدل و خلق و خوی واقعی، سوژه نقاشی هایپر- واقع گرایانه را ملموس تر و حقیقی تر می کند. بهترین نقاشی های فزون واقع نما نقاشی ها ییند که با عکس اشتباه گرفته میشوند و همین مسأله است که بیانگر توانایی های یک هنرمند فزون واقع نما است؛ درواقع توانایی تکنیکی تولید یک نقاشی به قدری به واقعیت نزدیک باشد که با عکس اشتباه گرفته شود. نقاشان سبک هایپررئالیسم آن قدر در این روند بر عدم دخالت در واقعیت تأکید دارند که کار آن ها ماشینی بنظر می رسد.
هایپررئالیسم برای شبیه سازی یک واقعیت کاذب، به سطح بالایی از مهارت و فضیلت فنی نیاز داردسبک ها و استایل ها در هایپر رئالیسم
هایپررئالیسم اغلب بر روی جزئیات و مباحث تمرکز می کند. نقاشی ها و مجسمه های هایپرئال تفسیر دقیق عکس ها نیستند. همینطور هایپررئالیسم لزوماً تصاویر حقیقی یک صحنه یا موضوع خاص نیست. در مقابل ، آن ها برای ایجاد توهم واقعیتی از عناصر تصویری اضافی و اغلب ظریف استفاده می کنند که در واقع یا وجود ندارد یا با چشم انسان قابل رویت نیست. از این جهت ، امکان دارد آن ها عناصر موضوعی احساسی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی را بعنوان گسترش توهم بصری نقاشی شده در بر بگیرند.
نقاشان معروف هایپر رئالیسم
معروف ترین نقاشان در بین نقاشان سبک هایپررئال معاصر اروپایی شامل گوتفرید هلنوین از اتریش، ولدوایزن و تاجالپ اسپارنای از هلند، راجر ویتوتورنگل از بلژیک و پیر بارایای از فرانسه، رونالد بوون، فرانسوا بریک، جرارد شلوسر، ژاکارد مونوری، برنارد رانسیلاک، ژیل آیلود و جرارد فرومانگر می باشند. ابتدای قرن ۲۱ سبک هایپررئالیسم طبق اصول زیبایی شناختی فوتورئالیسم بنیان نهاده شد.
هایپررئالیسم از تصاویر دیجیتال استفاده می کندویژگی های هایپررئالیسم
سبک هایپررئالیسم به سطح بالایی از مهارت و فضیلت فنی برای شبیه سازی یک واقعیت کاذب نیاز دارد. به این ترتیب، هایپررئالیسم بعضی از محدودیت های عکاسی نظیر عمق میدان، چشم انداز و دامنه تمرکز را در خود گنجانده و از آن ها استفاده می کند. بعضی از نقاشان هایپررئالیست از ناهنجاری های موجود در تصاویر دیجیتال، مثل شکستگی برای تأکید بر ریشه دیجیتال آنها استفاده می شود که از این نقاشان می توان به چاک کلوز، دنیس پترسون، برت مونروی و رابرت بتل اشاره کرد.
هنر هایپررئالیسم دنیای واقعی و فیزیکی را جدی میگیردگردآوری: بخش هنر و سینما سرپوش
- 19
- 4
