اپ آرت
به جنبش هنری برگرفته از هنر عامه در سال های دههٔ شصت میلادی، هنر دیدگانی یا اُپ آرت می گویند. این هنر با گذشت زمان به صورت مکتبی مستقل درآمد. هنرمند این سبك برای خلق آثارش، مواردی را مدنظر دارد که از آن ها می توان به تأثیرات مختلف ایجاد شده در بیننده اشاره کرد. درواقع هنرمند قصد دارد كه تماشاگر را به نوعی وارد جریانی كند كه اینگونه تصاویر، قصد بیان آنرا دارد. گاهی مخاطب، در آثار این سبك می تواند درون یك تصویر، دو و یا چند تصویر مختلف را تشخیص دهد و چون این مشاهده، به عنوان یك بازی فكری محسوب میشود؛ از آن لذت میبرد.
درواقع از سبك های نقاشی انتزاعی می توان به اُپ آرت اشاره کرد كه حاصل از خطاهای بصری و دیگر جلوه های دیدمانی بود. این سبك با استفاده از انتزاعات هندسی درهم فشرده و رنگ های درخشان، تأثير به سزایی بر مد، طرح های تبلیغاتی و دیگر جنبه های فرهنگ همگانی دوره ی خود داشت.
تحریک شبکیه چشم به عنوان مهم ترین وسیله ارتباط در اُپ آرت به شمار میرود و قصد دارد که در تماشاگر، واکنش های بصری فیزیولوژیک را ایجاد کند. اکثر کارهای هنر دیدگانی، محدود به بازی های زیرکانهٔ ادراکی( یا خطای دید) میشود.
البته این آثار، قادر به حفظ اعتبارشان در بلندمدت نبودند و فقط معدودی از آنها از جمله بریجیت رایلی توانست بعنوان یک اثر هنری، موقعیتش را حفظ کند. در سال ۱۹۶۰ بریجیت رایلی، نمودارهایی را یاد گرفت که دانشمندان، فرایندهای ادراکی را از طریق آنها مطالعه می کردند. او توانست رنگ مایه های خاکستری و سپس سایر رنگ ها را با گذشت زمان در این حوزه وارد کند.
پیشینه هنر دیدگانی
یکی از بخش های هنر پاپ، اوپتیکال آرت نام داشت که تحت عنوان مکتبی مستقل در اواخر دهه ۵۰ و اوایل دهه ۶۰ در آمریکا بوجود آمد و مخاطبانی را به خود جذب کرد. سوژه های پاپ آرت تا پیش از این، برگرفته از فرهنگ همگانی نظیر قوطی های آبجو و نوشابه تا داستان های مصور بود. این جنبش هنری که دربرابر جدیت و رسمیت اکسپرسیونیسم انتزاعی بعنوان یک واکنش، محسوب می شود؛ علاوه بر تأثیرگذاری بر هنرمندان پس از خودش توانست گرافیک، مد و تبلیغات را به طرز گسترده ای متاثر کند ولی اوپتیکال آرت باتوجه به حفظ ذات انتزاعی اش نتوانست با سوژه های اجتماعی، رابطه ی نزدیکی داشته باشد.
هنرمندان آپ آرت( آپ آرتیست ها)
هنرمندان سبک آپ آرت برای لرزنده، پیش آینده و پس رونده جلوه دادن مجموعه ای از خط وط، شکل های خُرد و سطح های رنگی درخشان، انها را متقارن و متمرکز می کنند. ترسیم بسیاری از نمونه های مشهور هنر دیدگانی به صورت سیاه و سفید میباشد و همین امر باعث شده تا بعضی، آنرا انتزاعی بدانند. بیننده ی آثار سبک آپ آرت، احتمال دارد که حرکت، چشمک زدن، خاموش و روشن شدن، چرخش، لرزش یا جهش را مشاهده کند.
هنر اپ آرت و مد
هنر، همیشه جایگاه خاصی بر روی مُد و فشن داشته است به این خاطر که مُد و فشن باعث میشود تا هنر در نزد مردم، شهرت بیشتری داشته باشد و به این ترتیب مد و فشن، موجب ورود هنر به سطح عام جامه میشود تا مردم، نسبت به هنر، شناخت دیداری بیشتری داشته باشند. سبک آپ آرت نیز مرتبط با این مسأله بود و بر فشن و مد زمان خود، اثرات زیادی بر جای گذاشت.
انتشار مقاله ای بدون نام با عنوان اپ آرت
در سال ۱۹۶۴ واژه آپ آرت در مجلهٔ تایمز برای نخستین بار استفاده شد؛ با این که آثار دسته بندی شده بعنوان Op Art، پیش از این تاریخ آفریده شده اند. مقاله ای بدون نام نویسنده در سال ۱۹۶۴ تحت عنوان« اُپ آرت:تصاویری که به چشم یورش می برند» به انتشار رسید. با این که تعریفش صحیح بود، ولی بطور کامل براساس واقعیت نبود؛ به این خاطر که اُپ ارت به تصاویر شرح داده ی نویسنده، محدود نبود.
انواع جدیدی از این آثار در اثر گسترش و رشد گرافیک کامپیوتری در سالهای اخیر بوجود آمد. تصاویر سه بعدی در جراید که در سالهای دههٔ ۷۰ خورشیدی چاپ شد؛ از نمونهٔ شاخص آن ها به شمار می رفت.
گردآوری: بخش هنر و سینما سرپوش
- 12
- 5