به گزارش باشگاه خبرنگاران، ماستوئیدیت نوعی عفونت جدی در پشت و زیر گوش است که سبب ورم پشت گوش، خروج چرک از گوش، درد شدید و دشواری در شنوایی می شود و امروز باشگاه خبرنگاران قصد دارد تا به بررسی عوامل بروز و درمان این عفونت کُشنده بپردازد.
عفونت ماستوئیدی چیست؟
ماستوئید استخوانی محکم و برجسته در پشت و زیر گوش است و ماستوئیدیت نوعی عفونت جدی در این ناحیه گفته می‌شود که در اکثر موارد به علت عفونت‌های درمان نشده گوش پدید می آید.
این بیماری از جمله بیماری های نادر است که اگر درمان نشود می‌تواند کُشنده باشد.
علائم ماستوئیدیت
ورم پشت گوش، خروج چرک از گوش، درد شدید و دشواری در شنوایی از جمله علائم بروز ماستوئیدیت است. عفونت گوشی که درمان نشود همانند عفونت‌های گوش مقاوم به آنتی بیوتیک، گاهی اوقات گسترش می‌یابند. زمانی که این امر رخ می‌دهد، باکتری‌ها به اطراف بافت‌های ساختمانی از جمله استخوان‌ها همانند فرایند ماستوئید حرکت می‌کنند و این باکتری‌ها می توانند به استخوان‌های جمجمه آسیب برسانند. همچنین ممکن است به خون و اندام‌های دیگر از جمله مغز بروند. عفونت‌های گوش میانی که پزشکان آن را اوتیت حاد می‌مانند و التهاب ماستوئید‌ها در کودکان زیر ۲ سال شایع‌تر هستند.
عوامل بروز عفونت ماستوئیدی
عوامل مختلفی می‌توانند موجبات ایجاد عفونت ماستوئیدی را فراهم کنند. عفونت ماستوئیدی باید در اسرع وقت درمان شود؛ زیرا این نوع عفونت به راحتی می‌تواند سایر مناطق را نیز آلوده کند.
برای درمان این نوع عفونت ابتدا لازم است تا شما تحت معاینه پزشک قرار بگیرید تا عفونت، شدت و روش درمان تعیین شود.
اگر درمان عفونت ماستوئید گوش حاد یا مزمن با شکست مواجه شود، عفونت می‌تواند به مناطق دیگر از سر و گردن گسترش یابد، حتی عفونت ماستوئید گوش خطرات تهدید کننده‌ای برای زندگی فرد مانند مننژیت، عفونت‌های ساب دورال، آبسه مغزی، عفونت استخوان پتروس (apicitis پتروس) واقع شده بین گوش داخلی و میانی، عفونت استخوان تمپورال (استئومیلیت)، فلج صورت به التهاب عصب صورت و فلج ناشی از فشار مزمن بر روی عصب صورت ایجاد می‌کند.
ترومبوز سینوس سیگموئید می‌تواند منجر به عفونت و افزایش فشار داخل جمجمه شود و باید آن را با آنتی بیوتیک وریدی و یا درناژ جراحی درمان کرد، نیاز به بستن ورید ژوگولار داخلی در گردن، کاهش شنوایی دائم می‌تواند عوارض عفونت ماستوئید گوش مزمن باشد.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
اگر علائم ماستوئیدیت را دارید فورا به پزشک مراجعه کنید.
ماستوئیدیت یک بیماری جدی است که ممکن است کشنده هم باشد بنابراین نباید در درمان آن درنگ شود. بیماران باید به درمانگاه‌های منطقه خود مراجعه کنند و در صورتی که آخر هفته و یا پس از پایان ساعات کاری است، به اورژانس بروند.
فردی که علائم عفونت مانند فشار و درد در گوش یا تب را دارد باید ظرف ۲۴ تا ۴۸ ساعت به پزشک مراجعه کند.
نحوه تشخیص عفونت ماستوئیدی
پزشک معمولا می‌تواند بسته به علائم و با توجه به ورم بیماری را تشخیص دهد. هر نوع گوش دردی همراه با تب یا حساسیت گوش خلفی، قرمزی یا تورم باید توسط پزشک بررسی شود.
پزشک ابتدا با ابزاری به نام اتوسکوپ داخل گوش را نگاه می‌کند، ماستوئیدیت معمولا بدون عفونت گوش نیست. نمونه‌ای از مایع گوش آلوده باید برای کشت جمع آوری شود.
اگر مشکوک به ماستوئیدیت شدید یا مزمن باشید، به سی تی اسکن ارجاع داده می‌شوید تا ناحیه ماستوئید عکس‌برداری شود.
اگر یک بسته از مایع یا چرک در هر کجا (گردن، گوش، ماستوئید، ستون فقرات) پیدا شود، باید آن را تخلیه کرد و سپس کشت کرد تا آنتی بیوتیک‌ها را بتوان بر اساس مشکل موجود، تجویز کرد.
درمان عفونت ماستوئیدی
درمان آنتی بیوتیک درمان اصلی برای ماستوئیدیت حاد و مزمن است.
اگر شما یا کودکتان ماستوئیدیت حاد داشته باشید بهتر است به بیمارستان بروید تا خدمات درمانی دریافت کنید و بوسیله یک پزشک متخصص گوش و حلق و بینی معاینه شوید. آنتی بیوتیک‌ها برای درمان عفونت به صورت تزریقی به بیمار داده خواهند شد.
برای مشخص کردن نوع آنتی بیوتیک معمولا از کشت عفونت استفاده خواهد شد.
اگر آبسه که توده‌ای متورم از مایع عفونی بود، پزشک با جراحی یا با استفاده از تیغ آن را تخلیه خواهد کرد. این جراحی میرینگوتومی نام دارد.
به هنگام میرینگوتومی پزشک حفره‌ای کوچک را در پرده گوش ایجاد خواهد کرد تا مایع را تخلیه کند و فشار را از گوش میانی کاهش دهد.
یک لوله کوچک داخل گوش میانی وارد می‌شود تا از بستن حفره جلوگیری و بگذارد تخلیه ادامه پیدا کند. معمولا این لوله خود به خود بعد از ۶ تا ۱۲ ماه خواهد افتاد.
اگر علائم با وجود تزریق آنتی بیوتیک به سرعت بهبود پیدا نکند یا عوارضی مانند آبسه یا فرسایش استخوان وجود داشته باشد، جراحی برای برداشتن استخوان عفونی ماستوئید هم ممکن است توصیه شود. این جراحی ماستوئیدکتومی نام دارد.
ماستوئیدیت مزمن با آنتی بیوتیک‌های خوراکی، قطره گوش و شستشوی مرتب گوش توسط پزشک انجام می‌شود.
اگر این درمان‌ها موثر نباشند، برای پیشگیری از اختلالات بیشتر، جراحی باید انجام شود. اگر ماستوئیدیت درمان نشود می‌تواند موجب ایجاد مشکلات جدی در سلامتی و حتی تهدید کننده زندگی همانند از دست دادن شنوایی، لخته خون، مننژیت یا آبسه مغزی شود. اما با درمان سریع و مناسب با آنتی بیوتیک و تخلیه چرک می‌توان از بروز این اختلالات اجتناب کرد و آن را به طور کامل بهبود داد.
اگر گوش درد، ترشح یا مشکل شنوایی دارید به پزشک مراجعه کنید. حتی اگر شخصی قبلا از یک عفونت گوش بدون نیاز به آنتی بیوتیک بهبود موفقیت آمیزی داشته باز هم این مسئله صادق است.
زمانی که پزشک آنتی بیوتیک برای عفونت گوش تجویز می‌کند، باید همه آنتی بیوتیک‌ها حتی اگر علائم از بین بروند، مصرف شوند. مصرف دوز ناقص آنتی بیوتیک‌ها بازگشت عفونت را آسان‌تر می‌کند.
بیماران نباید از آنتی بیوتیک‌های قدیمی موجود در خانه که از بیماری قبلی هستند استفاده کنند.
مصرف آنتی بیوتیک‌های مناسب برای عفونت حیاتی است. شستشوی مرتب دست‌ها و دوری کردن از افراد مریض می‌تواند خطر برخورد با عفونت گوش را کاهش دهد.
افراد با سیستم ایمنی ضعیف به دلیل HIV، ایدز، دیابت یا دارو‌هایی خاص فرد را مستعد بیماری‌های جدی می‌کند، در صورت وجود علائم عفونت در فردی با مشکلات سیستم ایمنی مراجعه سریع به پزشک حیاتی است.
- 19
- 2
