ناتوانی جنسی مردانه نوعی بیماریست که آقایان در هر گروه سنی ممکن است به آن مبتلا شوندناتوانی جنسی
ناتوانی جنسی در مردان در حالت کلی به مفهوم عدم رسیدن به حالت نعوظ و حفظ آن در روابط زناشویی است، توسط این عامل متأسفانه مرد و زن نمی توانند لذت مناسبی را از رابطه جنسی دریافت کنند که این موضوع در آخر میتواند سبب بروز مشکلات جدی تری در افراد شود. البته این مشکل بسیار رایج بوده و میتوان آنرا در تمامی سنین مشاهده نمود. ناتوانی جنسی در خیلی از مردان به صورت نعوظ ناقص و یا اشکال دیگر آن دیده می شود ولی میتواند به صورت دائمی و مزمن باقی بماند.
مواردی مانند بیماری های مزمن، داروها، افسردگی، هیجان و تشویش سبب بروز انواع زودگذر ناتوانی جنسی شده و مطمئن باشید که در صورت ابتلا به آن ناگزیر نیستید تا پایان عمر با آن زندگی نمایید. کمک پزشک معالج همیشه قابل دسترسی است. بعد از ملاقات با جراح کلیه و مجاری ادراری که در اکثر موارد، آموزش لازم در این چنین موارد را دیده است، توصیه های لازم در اختیار شما گذاشته می شود. مجدداً به یاد داشته باشید که ناتوانی جنسی با موفقیت قابل معالجه است.
آیا ناتوانی جنسی فقط در مردان وجود دارد؟
ناتوانی جنسی هم در زنان و هم در مردان وجود دارد. هنگامیکه چرخه پاسخ جنسی فعال می شود خونرسانی به ناحیه تناسلی فزونی میابد. در زنان این خونرسانی به ناحیه کلیتوریس سبب متورم شدن آن و نعوظ می شود. در مردان این افزایش حجم خون سبب بزرگ تر شدن و سفت تر شدن آلت می شود.
خطر افزایش ناتوانی جنسی با افزایش سن بیشتر می شودشایع ترین علل ناتوانی جنسی
اما به طور کلی برخی از شایع ترین علل ناتوانی جنسی، عبارتند از:
- سن:
درست مثل خیلی از مسائل بهداشتی، اختلال نعوظ با افزایش سن شایع تر یا بدتر می شود. در حالی که حدود ۲ تا ۱۲ درصد از مردان در ۴۰ سالگی نوعی ED دارند، این درصد با هر دهه از زندگی بالا می رود. در حقیقت، بیش از نیمی از مردان بالای ۷۰ سال بعضی از علائم ED را تجربه می کنند. اگر چه پیری اکثراً با اختلال نعوظ همراه است، ولی افزایش سن لزوماً یکی از بزرگ ترين علل ناتوانی جنسی نیست. اختلال نعوظ بخشی طبیعی از پیری محسوب نمی شود. پیری صرفا یک عامل خطر است. برخی از مردان هیچوقت ناتوانی جنسی را تجربه نمی کنند.
- هورمونی:
یکی از علل ناتوانی جنسی زمانیست که سطح هورمون در حالت صحیح نیست یا هورمون ها به خوبی توزیع نشده اند.
ناتوانی جنسی کیفیت زندگی فرد را تحت الشعاع قرار می‌دهد- بیماری های قلبی:
یکی دیگر ازعلل عضوی ناتوانی جنسی در مردان، بیماری های قلبی عروقی میباشد که در آن جریان خون به درون آلت کاهش یافته و شخص نعوظ کافی پیدا نمی کند. بعلاوه گهگاه وریدها که وظیفه احتباس خون در داخل آلت را بر عهده دارند به خوبی عمل نکرده و شخص نمی تواند نعوظ خود را به مدت کافی جهت انجام نزدیکی پایدار نگاه دارد. به این حالت ناتوانی جنسی وریدی می گویند. جراحی های وسیع لگنی که برای کنترل سرطان پروستات، مثانه (پیشابدان) و روده بزرگ به کارگرفته می شود، به دلیل این که در آن جراح سعی در برداشتن کامل تمام بافت های اطراف سرطان را دارد، باعث صدمه به عروق و اعصاب مسئول ایجاد نعوظ گردیده و نهایتاً ناتوانی جنسی در مردان را ایجاد می کنند.
بعضی از بیماری‌ها مانند اختلالات روحی و عصبی میتوانند عامل ایجاد ناتوانی جنسی مردان باشند- سبک زندگی:
انتخاب های گوناگون در سبک زندگی میتواند روی جریان خون تأثير بگذارد و بدین ترتیب مصرف کافئین همراه با غذاهای دارای کلسترول بالا روی افراد اثر می گذارد که این خود یکی از علائم ناتوانی جنسی است.
- دیابت:
دیابت بر توانایی بدن در استفاده از هورمون انسولین تأثیر می گذارد. یکی از عارضه های مرتبط با دیابت مزمن، آسیب عصبی است که بر احساس آلت تناسلی مرد اثر می گذارد. دیگر عوارض مرتبط با دیابت شامل اخلال در جریان خون و سطح هورمون است. هر دو این عوامل میتوانند در ناتوانی جنسی نقش داشته باشند.
دیابت به دلیل های فراوانی از نظر مشکلات بهداشتی بسیار جدی است و متأسفانه اختلال نعوظ یکی از عوارض ناشی از دیابت در مردان است. به طوری که هرچه دیابت شخص طولانی‌تر باشد، احتمال ابتلا به بیماری ED در وی بیشتر است؛ ولی مهم تر از همه، این است که کنترل سطح قند خون، خود بر میزان خطر ابتلا به ED تأثير می گذارد. حدود ۲ تا ۱۲ درصد از کل مردان ۴۰ ساله به ED مبتلا میشوند که این میزان در افراد با سطح قند خون بالا به ۵۰ درصد می رسد. ناتوانی جنسی ناشی از دیابت همیشه یک مشکل کاملاً برگشت پذیر نیست، ولی مردان میتوانند با رعایت توصیه پزشک برای کنترل قند خون از بدتر شدن شرایط خود جلوگیری کنند.
- تصلب شریان:
سرخرگ های کوچک در آلت تناسلی اولین چیزهایی هستند که باید نعوظ داشته باشند، به همین علت با کاهش جریان خون، در آن ها مشکل ایجاد می شود. بنابراین تصلب شریان، یکی دیگر از دلایل ناتوانی جنسی است.
ناتوانی جنسی قابل درمان است- عفونت های مقاربتی (STI):
در واقع بعضی از STI ها، مثل کلامیدیا، سوزاک، اچ آی وی درمان نشده و هپاتیت ویروسی امکان دارد سبب ایجاد عفونت در غده پروستات (پروفسرته) و حتی منجر به بروز عوارض و اختلال نعوظ شوند. بر همین مبنا عفونت های مقاربتی بعنوان یکی از شایع ترین دلایل ناتوانی جنسی در نظر گرفته می شود و در اکثر مواقع با درمان عفونت پروستات و مدیریت STI، هرگونه مشکلات مربوط به ED نیز رفع می شود؛ اما عفونت پروستات درمان نشده، امکان دارد سبب آسیب دائمی شود.
- اختلالات هورمونی:
یکی از عواملی که باعث ناتوانی جنسی می شود تغییرات هورمونی بدن می باشند مثلا در صورت بالا رفتن هورمون پرولاکین که اکثراً به دلیل تومور هیپوفیز قدامی ایجاد می شود سبب ناتوانی و کم توانی جنسی می گردد. مثال های دیگر تغییر در هورمون تیروئید و استروژن بدن را نیز میتوان به عنوان عوامل بر هم زننده توان جنسی نام برد. از علل دیگر ناتوانی جنسی میتوان به اعتیاد به الکل، مصرف زیاد سیگار، مصرف داروهای روانگردان و ضدافسردگی اشاره کرد.
تشخیص علت ناتوانی جنسی چگونه می باشد؟
پس از مراجعه بیمار، مصاحبه پزشک با بیمار در خصوص بیماریهای گوناگون و عملکرد جنسی شخص، اقدامات تشخیصی لازم انجام می شود. پیش از هر چیز بایستی معلوم شود که دلیل ناتوانی جنسی، مسائل روحی روانی است یا مسائل فیزیولوژیک است. افرادی که ناتوانی آن ها به علت مشکلات روحی روانی است معمولا نعوظ صبحگاهی دارند ولی در هنگام مقاربت قادر به ایجاد و حفظ آن نیستند ولی افرادی که دچار اختلالات فیزیولوژیک هستند نعوظ صبحگاهی مناسبی ندارند و امکان دارد دچار بیماری های مختلفی باشند. با مراجعه به پزشک مجاری ادراری و مشخص شدن علت بیماری پزشک میتواند موثرترین و بی خطرترین روش درمان را برای بیمار انتخاب کند. امکان دارد در طی روند تشخیص نیاز به اقدامات پاراکلینیکی مانند Rigi- Scan، کاورنوگرافی، سونوگرافی داپلر و … باشد.
درمان ناتوانی جنسی
دو قدم برای حل مشکل ناتوانی جنسی وجود دارد. در قدم اول پزشک نیاز دارد علت ناتوانی جنسی را جست و جو نماید و در قدم دوم پزشک به شما کمک می کند که درمان مناسب را انتخاب نمایید.
بسیاری از دارو ها نیز می توانند عامل ایجاد ناتوانی جنسی در مردان باشندپزشک بعد از سؤالات کافی در خصوص روش شروع و پیشرفت بیماری ناتوانی جنسی و حالت روحی شخص مبتلا، معاینات کامل به عمل می آورد تا از صحت مقدار فشار خون، کار اعصاب و ساختمان آلت اطمینان حاصل نماید. او بعد از آن امکان دارد انجام آزمایش بررسی نعوظ شبانه در حالت خواب را توصیه نماید که کمک زیادی به افتراق علت عضوی یا روانی می کند. در کنار آن، بررسی وضعیت هورمون ها و قند خون و یا نحوه جریان خون به داخل آلت امکان دارد درخواست گردد.
در صورتیکه علل ناتوانی جنسی شما روحی و فکری تشخیص داده شود دکتر، شما را نزد روان شناس یا روان پزشک مجرب معرفی خواهد نمود. اگر علت عضوی باشد روش های درمانی متعددی به شما پیشنهاد می گردد که شامل قرص های گوناگون، تزریق آمپول به درون عضله و حتی داخل آلت، وسایل خاص برای ایجاد نعوظ مصنوعی و سرانجام عمل جراحی و گذاشتن پروتز می باشد.
راه های درمان ناتوانی جنسی
۱. درمان داروئی ناتوانی جنسی:
امروزه ویاگرا و تادلافیل و وردنافیل داروهای مرسوم در بازار هستند که جهت درمان ناتوانی جنسی توسط بیماران استفاده می گردد این داروها که مهارکننده آنزیم فسفودی استراز هستند سبب گشادی رگ های آلت و خون رسانی بیشتر و سبب سفتی آلت و نعوظ قوی می شوند. از عوارض این دارو ها میتوان به گرگرفتگی، داغ شدن بدن، سردرد و اختلال در دید و دردهای عضلانی اشاره کرد. مصرف این داروها باید حتماً تحت نظر تکنیسین انجام شود و در صورت داشتن بیماری های قلبی و افت فشارخون و مصرف داروهای گشادکننده قلبی مانند نیتروگلیسیرین از مصرف این داروها شدیداً پرهیز نمائید جز با نظر پزشک متخصص قلب و عروق.
ناتوانی جنسی می تواند به علت عيوب عضوی و يا روانی ايجاد گردد۲. معرفی و بررسی روش آلپروستادیل:
درصورتی که شخصی که دچار بیماری ناتوانی جنسی و اختلالات نعوظ است با استفاده از روش های معمول و مصرف داروهای خوراکی و سایر موارد دیگر هم چنان مشکل نعوظ در آن پابرجا باشد، راه پیشنهادی روش آلپروستادیل است. این روش که یک روش مصنوعی در بهبود فرایند نعوظ میباشد، میتواند تا حد بسیار مناسبی این مشکل را به صورت کامل در آقایان رفع کند. روش آلپروستادیل در واقع روشی است که به آلت تناسلی هورمونی مصنوعی وارد می شود که وظیفه اصلی این هورمون تحریک گردش خون در آلت تناسلی است. تجربیات و آزمایش های پزشکی، نشان داده است که افرادی که از این روش برای درمان مشکلات نعوظ خودشان استفاده می کنند، بین مدت زمانی ۵ الی ۱۵ دقیقه دوباره میتوانند به فرایند نعوظ دسترسی داشته باشند ولی اینکه زمان ماندن آنها در این حالت چه قدر باشد، موضوعی است که به دُز مصرفی آن تأثير به شدت ویژه ای دارد.
۳. درمان اختلال نعوظ با آمپول:
گام بعدی درمان مشکلات ناتوانی جنسی، استفاده از آمپول های پروستاگلندین، پاپاورین و رژنتین می باشد. در امریکا این سه آمپول در یک آمپول واحد به نام Trimix وجود دارد ولی در ایران گاهی هر کدام از این آمپول ها در داروخانه های تک نسخه ای وجود دارد.
۴. پمپ های آلت تناسلی یا دستگاه های وکیوم:
برای مردانی که به دنبال درمانهای غیر تهاجمی و غیر مخدر هستند، پمپ های آلت تناسلی مردان گزینه دیگری می باشد. این مورد زمانی اجرا میشود که دارو ها در بیماری ناتوانی جنسی او جواب ندهد. استفاده از این پمپ ها میتواند در اختلال نعوظ اثر زیادی داشته باشد.
یکی دیگر از گزینه‌ها برای درمان ناتوانی جنسی، بهره‌گیری از پمپ خلأ یا همان وکیوم است۵. جراحی:
جراحی زمانی پیشنهاد می شود که شخص دچار مسدودیت در سرخرگ ها شده باشد و عمل جراحی همینطور به افراد جوان تر برای درمان ناتوانی جنسی توصیه می شود.
گردآوری: بخش سلامت سرپوش
- 19
- 1
