پرینورافی چیست؟
پرینورافی، همچنین به عنوان پرینئوپلاستی شناخته می شود، یک روش جراحی است که برای ترمیم و بازسازی پرینه استفاده می شود. این روش معمولاً در زنانی صورت می گیرد که در حین زایمان دچار آسیب به ناحیه پرینه شدهاند و همچنین زنانی که پارگی پرینه یا اپیزیوتومی را در حین زایمان تجربه کردهاند.
پرینه ناحیه بسیار حساسی است که امکان دارد در هنگام زایمان کشیده شود و آسیب ببیند. این می تواند منجر به پارگی پرینه یا اپیزیوتومی شود، که یک برش جراحی در پرینه برای باز کردن دهانه واژن در حین زایمان صورت می گیرد. در حالی که این روش ها اغلب برای تسهیل زایمان ضروری هستند، اما می توانند باعث ناراحتی، درد و اختلال عملکرد جنسی در دوره پس از زایمان نیز شوند.
نحوه انجام پرینورافی:
پرینورافی یک روش جراحی است که هدف آن ترمیم و بازسازی پرینه و بهبود آناتومی و عملکرد آن است. این روش می تواند تحت بیهوشی موضعی یا عمومی انجام شود و معمولاً ۱ تا ۲ ساعت طول می کشد.
در طول عمل، جراح برش هایی در پرینه ایجاد می کند تا به بافت های زیرین دسترسی پیدا کند. بافتهای آسیبدیده برداشته یا تغییر مکان داده میشوند و بافتهای باقیمانده به هم بخیه میشوند تا ناحیه پرینه محکمتر و حمایتکنندهتری ایجاد شود. جراح همچنین ممکن است از یک جایگزین پوستی یا پیوند برای تقویت ترمیم استفاده کند.
کاندیدای مناسب پرینورافی:
کاندیدهای پرینورافی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
زنانی که در حین زایمان ضربه پرینه را تجربه کردهاند:
زنانی که در حین زایمان دچار پارگی یا پارگی پرینه شدهاند، ممکن است از پرینورافی برای ترمیم بافتهای آسیبدیده و بهبود عملکرد پرینه بهره ببرند.
زنانی دچار اپیزیوتومی در حین زایمان شدند:
اپیزیوتومی یک برش جراحی است که در پرینه برای باز کردن دهانه واژن در حین زایمان ایجاد میشود. در حالی که اپیزیوتومی گاهی برای تسهیل زایمان ضروری است، همچنین می تواند باعث ناراحتی، درد و اختلال عملکرد جنسی در دوره پس از زایمان شود. زنانی که اپیزیوتومی را تجربه کردهاند ممکن است از پرینورافی برای ترمیم برش و بهبود عملکرد پرینه سود ببرند.
افرادی که درد هنگام مراقبت دارند:
زنانی که در حین مقاربت به دلیل تروما یا زخم پرینه احساس ناراحتی یا درد می کنند ممکن است از پرینورافی برای بهبود آناتومی و عملکرد پرینه بهره مند شوند.
زنانی که بی اختیاری ادرار یا مدفوع دارند:
ترومای پرینه می تواند منجر به بی اختیاری ادرار یا مدفوع در برخی از زنان شود. پرینورافی ممکن است برای زنانی که این علائم را تجربه می کنند برای بهبود حمایت و عملکرد پرینه توصیه شود.
زنانی که مایل به بهبود زیبایی واژن هستند:
پرینورافی ممکن است به دلایل زیبایی مانند بهبود ظاهر ناحیه پرینه نیز انجام شود.
ازجمله سایر افراد می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- سن بالا
- نداشتن اعتماد بنفس هنگام برقراری رابطه جنسی به دلیل گشاد بودن ورودی واژن
- تغییرات وزنی زیاد
- سلامت عمومی بدن
- داشتن زایمان های متعدد
- افتادگی واژن و مثانه
- عدم تمایل به بارداری
موارد بعد از پرینورافی:
پس از عمل، بیماران ممکن است کمی ناراحتی، تورم و کبودی در ناحیه پرینه را تجربه کنند. داروهای ضد درد و کمپرس یخ می توانند به کاهش این علائم کمک کنند. بیماران همچنین باید تا چند هفته پس از عمل از فعالیت شدید، آمیزش جنسی و استفاده از تامپون خودداری کنند تا امکان بهبودی مناسب فراهم شود.
فواید پرینورافی:
بهبود عملکرد پرینه:
پرینورافی می تواند با ترمیم و بازسازی بافت های آسیب دیده به بهبود عملکرد پرینه کمک کند. این می تواند به کاهش بی اختیاری ادرار و مدفوع، بهبود عملکرد و رضایت جنسی و کاهش ناراحتی و درد مرتبط با ترومای پرینه کمک کند.
بهبود آناتومی پرینه:
پرینورافی می تواند با ترمیم و بازسازی بافت های آسیب دیده به بهبود ظاهر ناحیه پرینه کمک کند. این می تواند به کاهش جای زخم و بهبود ظاهر کلی پرینه کمک کند.
کاهش درد و ناراحتی:
پرینورافی می تواند به کاهش درد و ناراحتی مرتبط با پارگی پرینه یا اپیزیوتومی در حین زایمان و همچنین درد و ناراحتی مرتبط با فعالیت جنسی کمک کند.
بهبود عزت نفس:
پرینورافی می تواند با بهبود ظاهر ناحیه پرینه و کاهش ناراحتی و درد مرتبط با ترومای پرینه، به بهبود عزت نفس کمک کند.
بهبود کیفیت زندگی:
پرینورافی می تواند با کاهش علائم مرتبط با ترومای پرینه، مانند بی اختیاری و اختلال عملکرد جنسی، به بهبود کیفیت زندگی کمک کند. این همچنین می تواند به بهبود سلامت کلی ذهنی و عاطفی کمک کند.
حداقل تهاجمی:
پرینورافی اغلب می تواند به عنوان یک روش کم تهاجمی، با برش های کوچکتر و کاهش زمان بهبودی در مقایسه با جراحی سنتی انجام شود.
عوارض پرینورافی:
مانند هر روش جراحی دیگری، خطرات و عوارض احتمالی مرتبط با پرینورافی وجود دارد. برخی از خطرات پرینورافی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
خونریزی:
خونریزی می تواند در حین یا بعد از جراحی رخ دهد. در موارد نادر ممکن است نیاز به انتقال خون باشد.
عفونت:
عفونت می تواند در محل برش یا در بافت اطراف ایجاد شود. ممکن است آنتی بیوتیک ها برای کمک به پیشگیری یا درمان عفونت تجویز شوند.
جای زخم:
جای زخم بخشی طبیعی از روند بهبود است، اما در برخی موارد، جای زخم بیش از حد ممکن است رخ دهد. این می تواند منجر به ناراحتی یا درد در هنگام مقاربت شود.
آسیب عصبی:
آسیب عصبی می تواند در حین جراحی رخ دهد و منجر به بی حسی یا از دست دادن حس در ناحیه پرینه شود.
درد:
درد و ناراحتی ممکن است پس از جراحی باقی بماند و نیاز به داروهای ضد درد یا درمان های دیگر باشد.
اختلال عملکرد جنسی:
اگرچه پرینورافی اغلب برای بهبود عملکرد جنسی انجام می شود، اما در برخی موارد ممکن است منجر به اختلال عملکرد جنسی مانند درد در حین مقاربت شود.
مهم است که قبل از اقدام به جراحی در مورد خطرات و مزایای پرینورافی با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی صحبت کنید. آنها می توانند به شما کمک کنند تا تعیین کنید که آیا پرینورافی گزینه مناسبی برای شما است یا خیر، و می توانند راهنمایی هایی در مورد اینکه چگونه خطرات خود را به حداقل برسانید و شانس خود را برای یک نتیجه موفقیت آمیز به حداکثر برسانید.
نکاتی پیش از پرینورافی:
قبل از انجام هرگونه جراحی باید نکاتی را مدنظر قرار داد که سبب بهبود روند درمانی و ایجاد بهترین نتیجه می شوند، درنهایت نیز فرد دوره نقاهت کوتاه تری را سپری می کند. در جراحی پرینورافی نیز به دلیل مرتبط بودن با عضو حساسی از بدن لازم است موارد زیر به دقت انجام گیرد:
- تست پاپ اسمیر
- درمان قطعی عفونت های واژینال قارچی و باکتریایی قبل از شروع به درمان
- درمیان گذاشتن موضوع با پزشک درصورت مصرف داروی خاص
- قطع مصرف دخانیات و الکل از یک هفته پیش از جراحی
- از مصرف داروهای رقیق کننده خون مانند آسپرین یک هفته پیش از عمل خودداری نمایید.
- شیو کردن و تمیز بودن واژن پیش از جراحی
نکات بعد از پرینورافی:
همانگونه که رعایت برخی از موارد پیش از جراحی لازم است، برای دریافت بهترین نتیجه و البته ماندگاری بهتر است نکاتی را مدنظر داشته باشید که شامل موارد زیر می باشند:
- خودداری از برقراری رابهط جنسی تا ۸ هفته بعد از جراحی
- اجتناب از فعالیت هایی که سبب کشیدگی ناحیه تناسلی می شوند.
- پیشگیری از ابتلا به یبوست
- تمیز نگه داشتن محل جراحی
- داروهایی که توسط پزشک تجویز شدهاند را در زمان مقرر مصرف نمایید.
- یک هفته استراحت پس از عمل ضروری است.
سایر درمان های جایگزین پرینه:
علاوه بر پرینورافی، درمانهای غیرجراحی و محافظهکارانه دیگری مانند فیزیوتراپی کف لگن و ماساژ پرینه برای ترومای پرینه وجود دارد. این درمان ها می توانند به بهبود عملکرد پرینه و کاهش ناراحتی بدون نیاز به جراحی کمک کنند.
نتیجه گیری:
به طور کلی، پرینورافی یک روش جراحی است که برای ترمیم و بازسازی پرینه و بهبود آناتومی و عملکرد آن استفاده می شود. این روش می تواند در کاهش درد و ناراحتی مرتبط با ترومای پرینه موثر باشد، اما مهم است که در مورد خطرات و فواید آن با یک متخصص صحبت کنید تا مشخص شود که آیا پرینورافی گزینه مناسبی برای شما هست یا خیر.
گردآوری: بخش سلامت سرپوش
- 17
- 3