بیماری پیرونی چیست؟ / بهترین راههای درمان بیماری پیرونی

بیماری پیرونی موجب درد و خمیدگی خاص می‌شود

بیماری پیرونی

یک بافت اسکار رشته ای در بیماری پیرونی داخل پنیس( آلت تناسلی مذکر) ایجاد می شود که در هنگام نعوظ، موجب خمیدگی آلت می شود. البته شکل و اندازه ٔ آلت های تناسلی در حالت عادی، با هم متفاوت است و اگر در هنگام نعوظ، آلت خمیده شود لزوماً به این معنی نیست که مشکلی رخ داده است. فرد در اثر ابتلا به بیماری پیرونی، درد و خمیدگی خاصی را تجربه میکند.

دو لوله ی اسفنجی( جسم غاری) در هر طرف آلت تناسلی وجود دارد که عروق خونی کوچک بسیار زیادی دارد. هر کدام از این دو لوله در غلافی از بافت الاستیک که تونیکا آلبوژینه نام دارد، قرار گرفته که در زمان نعوظ کشیده می شود. درصورت تحریک شدن از نظر جنسی، جریان خون این لوله ها افزایش پیدا میکند؛ آلت تناسلی پس از پر شدن این لوله ها از خون، بزرگ و راست می‎شود و در نتیجه نعوظ اتفاق می افتد. وقتی آلت تناسلی در بیماری پیرونی، راست می شود ناحیه ای که بافت اسکار دارد کشیده نمیشود و در نتیجه آلت شخص، خمیده می شود و از ریخت می افتد که گاهی وقت ها دردناک است.

بیماری پیرونی در برخی از مردان با گذشت زمان ایجاد می شود و این بیماری در اثر بروز یک آسیب دیدگی اتفاق نمی افتد. اگر یکی از اعضای خانواده به بیماری پیرونی یا انقباض دوپویترن مبتلا باشد، احتمال بروز این بیماری در فرد افزایش پیدا میکند. چنانچه در بخش های دیگر بدن نظیر کلوئید، بافت زخم وجود داشته باشد و یا اختلالات خود ایمنی اتفاق بیفتد، زمینه ی ابتلا به بیماری پیرونی در مردان افزایش می یابد. بعضی از مشکلات هورمونی نظیر کاهش سطح تستوسترون سبب میشود که لایه پوشاننده آلت تناسلی نازک شود.

بیماری پیرونی در بسیاری از مردان باعث استرس و اضطراب می‌شود

گاهی وقت ها بیماری پیرونی، موجب اختلال نعوظ( دشوار بودن کسب یا نگه داشتن نعوظ) یا مانع برقراری رابطه ٔ جنسی شود. بسیاری از مردان مبتلا به بیماری پیرونی دچار استرس و اضطراب می شود. این بیماری گاهی وقت ها، خود به خود درمان می شود، ولی اکثر اوقات ثابت می ماند یا وخیم تر می شود. درصورت شدید بودن خمیدگی آلت که از برقراری یک مقاربت موفق جلوگیری می کند، باید نسبت به درمان آن اقدام کنید. ۱۱ الی ۲۳ درصد از مردان به بیماری پیرونی مبتلا میشوند. این بیماری هیچ خطری ندارد و به سرطان تبدیل نمی شود و برای سلامتی شما هم خطری ایجاد نمیکند و از طریق مقاربت هم انتقال نمی شود.

مراحل بیماری پیرونی

بیماری پیرونی اغلب، متشکل از ۲ مرحله نظیر مرحله حاد و مرحله مزمن می باشد. آلت کج شده در طول هر دو مرحله، گاهی اوقات مشکلاتی را در رابطه ی جنسی بوجود می آورد.

>> مرحله حاد:

طول دوره مرحله حاد بیماری پیرونی معمولاً ۵ تا ۷ ماه است در حالی که در موارد نادر تا ۱۸ ماه زمان میبرد. پلاک ها در طول این مدت زمان در آلت تناسلی بوجود می آیند، به همین خاطر آلت تناسلی بدتر، خم می شود و امکان حس درد در زمان سفت شدن آلت تناسلی وجود دارد.

>> مرحله مزمن:

در زمان متوقف شدن رشد پلاک ها و عدم خمیدگی آلت تناسلی، مرحله مزمن بیماری پیرونی رخ می دهد. اگر در مرحله حاد این بیماری، درد را در حین نعوظ تجربه کنید، این حالت در مرحله مزمن تمام می شود.

علل بیماری پیرونی

هنوز بطور دقیق، علت ایجاد بیماری پیرونی مشخص نشده ولی ظاهراً عواملی وجود دارد که سبب بروز این بیماری میشود. بنظر میرسد که در اثر آسیب های مکرر که به آلت تناسلی وارد میشود، بیماری پیرونی بوجود می آید. آلت تناسلی در بعضی مواقع در زمان رابطه ٔ جنسی، بر اثر تصادف یا فعالیت ورزشی دچار اسیب میشود. البته شخص در اغلب اوقات، آسیب دیدگی آلتش را بخاطر نمی آورد. بافت اسکار در طی فرآیند بهبودی، به صورت نامنظم ایجاد می شود که همین موضوع، علت ایجاد یک گره قابل لمس یا خمیدگی آلت می باشد. از عللی که باعث بروز بیماری پیرونی در بسیاری از افراد میشود می توان به ضعف سیستم ایمنی، افزایش سن، دیابت و مصرف سیگار اشاره کرد.

بیماری پیرونی اغلب به ۲ مرحله ی حاد و مزمن تقسیم بندی می شود

برخی اوقات بعد از این که سرطان پروستات به روش جراحی یا پرتو درمانی درمان شد، بیماری پیرونی بروز میدهد. طبق مطالعات، ۱۶ درصد از مردانی که به سرطان پروستات مبتلا میشوند بعد از این که درمان شدند دچار بیماری پیرونی می شوند. البته امکان دارد بعد از درمان سرطان پروستات ، میزان دقیق بروز بیماری پیرونی بیشتر باشد؛ بدین دلیل که بیشتر مردان بعد از درمان سرطان پروستات ، برای درمان اختلالات جنسی اقدام نمی کنند. تقریباً تمامی مردان پس از این که سرطان پروستات خود را درمان می کنند برای استفاده از روش های درمانی، کاندیدای مناسبی برای بهبود عملکرد جنسی هستند.

علائم بیماری پیرونی

گاهی اوقات علایم و نشانه های بیماری پیرونی بطور ناگهانی یا با گدشت زمان خود را نشان می دهند. در ادامه با رایج ترین علائم و نشانه های این بیماری اشنا شوید:

- بافت اسکار:

به بافت اسکار مربوط به بیماری پیرونی، پلاک می گویند ولی این پلاک با پلاکت جمع شده در رگ های خونی متفاوت است. این بیماری به صورت توده های صاف یا نواری از بافت های سفت میتواند در زیر پوست حس شود.

- خم شدن قابل توجه آلت:

یکی از علائم بیماری پیرونی اینست که آلت شما امکان دارد که روبه بالا، روبه پائین یا به یک طرف کج شود.

- مشکلات نعوظ:

بعضی مواقع بیماری پیرونی در دستیابی به نعوظ یا حفظ آن دچار مشکلاتی میشود. ولی اغلب مردان پیش از شروع علائم بیماری پیرونی، اختلال نعوظ را گزارش می کنند.

- کوتاه شدن آلت تناسلی:

احتمال این که سایز آلت تناسلی شما در اثر ابتلا به بیماری پیرونی کوتاهتر شود، وجود دارد. به بیانی دیگر یکی از علائم بیماری پیرونی، جمع شدن دستگاه تناسلی مردان می باشد.

- درد در آلت تناسلی:

ممکن است شخص، دچار حس درد در آلت تناسلی با نعوظ یا حتی بدون نعوظ شود. انحنای همراه با بیماری پیرونی گاهی وقت ها با گذشت زمان بدتر میشود ولی در اکثر مردان ثابت است. اغلب مردان در طی یک تا دو سال درد در هنگام نعوظ بهبود میابند، ولی اکثرا بافت اسکار و انحنای آلت باقی می ماند. وقتی که در حین رابطه جنسی دچار حس درد، انحنای آلت تناسلی و یا اضطراب میشوید بهتر است هرچه سریعتر با پزشکتان مشورت کنید.

درد ناشی از بیماری پیرونی

گاهی وقت ها پلاک یا بافت زخم در مراحل آغازین بیماری پیرونی در حالت غیر بر انگیخته و یا در حین رابطه جنسی، دردناک است که در نهایت ، این حالت رفع میشود ولی امکان دارد پلاک در آلت تناسلی، بمدت ۶ ماه یا بیشتر زمان ببرد تا تثبیت شود. در بعضی از موارد، مردان در اثر خمیدگی آلت تناسلی در حالت نعوظ، درد را حس میکنند. همچنین برخی اوقات زن یا مرد در حالت نعوظ در اثر خمیدگی شدید آلت تناسلی، دچار درد میشود.

زمان مراجعه به پزشک

وقتی که درد یا خمیدگی آلت مرد نمیگذارد که یک رابطه ٔ جنسی موفق داشته باشد یا دچار حس اضطراب می شود، باید به پزشک مراجعه کند.

علائم و نشانه های بیماری پیرونی ممکن است ناگهانی یا به تدریج ظاهر شوند

تشخیص بیماری پیرونی

بیشتر اوقات برای این که تشخیص دهید که در آلت تناسلی، فیبروز وجود دارد و یا برای این که تشخیص دهید که به بیماری پیرونی مبتلا شده اید باید معاینه فیزیکی انجام دهید. شرایط دیگر به ندرت، باعث میشود که علائم مشابهی بروز دهد.

> معاینه فیزیکی:

پزشکتان به منظور تشخیص بیماری پیرونی، آلت تناسلی شما را در هنگامی که نعوظ نیست لمس میکند. او حتی طول آلت تناسلی شما را اندازه گیری میکند. گاهی وقت ها پزشک از شما درخواست می کند تا در حالت نعوظ از آلتتان در منزل، عکس بگیرید. این کار به شناسایی بهترین روش درمان با استفاده از درجه انحنا، محل بافت اسکار و یا اطلاعات دیگر کمک میکند.

> دیگر تست ها:

پزشک شما برای بررسی آلت تناسلی در زمان نعوظ درخواست می کند که سونوگرافی یا آزمایش های دیگر را انجا دهید. پیش از این که از آلت تناسلی شما عکس بگیرند، یک تزریق به آلت تناسلی خواهید کرد که موجب ایجاد نعوظ می شود.

> استفاده از سونوگرافی برای تشخیص پیرونی:

از رایج ترین آزمون اختلالات آلت تناسلی می توان به سونوگرافی اشاره کرد. آزمون سونوگرافی از امواج صوتی به منظور تولید تصاویر بافت نرم کاربرد دارد. این آزمایشات نشانگر جریان خون به آلت تناسلی، حضور بافت اسکار و هر گونه اختلال دیگر می باشد.

بهترین راههای درمان بیماری پیرونی

بیماری پیرونی در موارد بسیار اندکی، بدون این که درمان شود خود به خود رفع می شود. توصیه ی اکثر متخصصان اینست که در ۱۲ ماه اول بیماری پیرونی، احتمال درمان این بیماری بدون جراحی وجود دارد. مردانی که پلاک های کوچک و خم شدگی اندک آلت دارند، ممکن است بدون درد و مشکلات در رابطه ی جنسی به درمان نیاز نداشته باشند. درصورت نیاز به درمان، راههای بسیاری وجود دارد.

* داروهای خوراکی برای درمان پیرونی:

هدف از درمان بیماری پیرونی با دارو شامل به حداقل رساندن انحنای آلت تناسلی و کاهش تشکیل پلاک و درد می باشد. درمان دارویی برای مردانی مؤثر است که بیماری پیرونی در طول مرحله حاد به شدت آن ها را تحت تأثیر قرار داده است. اکثر پزشکان برای درمان بیماری پیرونی، استفاده از داروهای خوراکی را تجویز نمی کنند بدین دلیل که طبق بسیاری از مطالعات دررابطه با مصرف این دارو، هیچ مزیت قانع کننده ای ثابت نشده است.

از رایج ترین آزمون اختلالات آلت تناسلی می توان به سونوگرافی اشاره کرد.

* استفاده از دستگاه کشش آلت تناسلی برای درمان پیرونی:

در اثر بیماری پیرونی، قابلیت ارتجاعی آلت تناسلی، اختلال نعوظ و یا دیابت، کاهش می یابد. بیمار میتواند از دستگاه کشش آلت تناسلی به منظور بازیابی قابلیت ارتجاعی و انعطاف آلت استفاده کند. پیش از این که از دستگاه کشش آلت تناسلی استفاده کنید باید با پزشک خود به منظور جلوگیری از آسیب دیدگی آلت تناسلی مشورت کنید؛ به خصوص وقتی که بیمار از تزریق داخل ضایعه ای استفاده کرده باشد. اگر از این دستگاه ها بطور مداوم استفاده کنید در کاهش زاویه خمیدگی آلت ناشی از بیماری پیرونی مؤثر است.

* تزریقات آلت تناسلی برای درمان پیرونی:

اگر دارو را بطور مستقیم به پلاک تزریق کنید در مقایسه با داروی خوراکی، دوز داروی بیشتری را به محل مورد نظرتان وارد می کند. در اکثر اوقات، مردانی از تزریق پلاک استفاده می کنند که بیماری پیرونی به زودی در آن ها تشخیص داده میشود یا از بابت انجام عمل جراحی مطمئن نیستند. اغلب اوقات، پوست، قبل از این که تزریق شود، بی حس می کنند.

۱. تزریق وراپامیل:

از بیشترین کاربرد تزریقات وراپامیل می توان به درمان فشارخون بالا اشاره کرد. طبق برخی از تحقیقات اثبات شده که برای درد آلت و کج شدن آن، استفاده از تزریقات وراپامیل مؤثر است. وراپامیل، برای درمان بیماری پیرونی به عنوان یک گزینه ی درمانی خوب و کم هزینه محسوب میشود. برای اثبات تأثیر این دارو بر بیماری پیرونی، نیاز به تحقیقات کنترل شده بیشتری می باشد.

۲. تزریق کلاژناز:

پس از اینکه کلاژناز در بدن تزریق شد، اقدام به شکست بافت های اسکار خاص می کند. براساس تحقیقات، تزریق کلاژناز، کمک شایانی به پلاک ها در جهت ترمیم بیماری پیرونی می کند. سازمان غذا و داروی آمریکا، این دارو را به منظور درمان مردان مبتلا به بیماری پیرونی بیشتر از ۳۰ درجه تائید کرده است.

* درمان بیماری پیرونی با استفاده از جراحی:

در صورت شدید بودن خمیدگی آلت تناسلی یا عدم موثر بودن درمان به کمک تزریق داخل ضایعه ای، اگر بیماری پیرونی با اختلال نعوظ همراه باشد، از جراحی استفاده می شود. مردانی که اختلال نعوظ ندارند، از روش پلیکاسیون برای درمان خمیدگی آلت تناسلی استفاده می شود. پزشک در این روش برای درمان بیماری پیرونی از بخیه استفاده می کند. پلیکاسیون که یک روش مؤثر برای درمان بیماری پیرونی است در اتاق عمل انجام می شود ولی با این حال اکثر وقت ها باعث کوتاه تر شدن آلت می شود. برش یا برداشتن پلاک، یکی از روشهای دیگر جراحی می باشد. البته درصورتی که پلاک در غشاء آلت تناسلی باشد، استفاده از این روش باعث میشود که یک فضای خالی ایجاد شود که از بافت جدیدی برای حفظ قابلیت نعوظ و پوشش دادن این فضا استفاده می شود. به همین خاطر معمولاً از بافت حیوانی استفاده می شود. در بعضی از موارد، استفاده از این روش سبب کاهش حس در آلت تناسلی و یا کاهش قابلیت نعوظ می شود.

آلت تناسلی ممکن است بر اثر بیماری پیرونی کوتاهتر شود

گردآوری: بخش سلامت سرپوش