به گزارش خبرآنلاین، محسن جهانگیری، استاد دانشگاه تهران و چهره ماندگار فلسفه کشورمان، صبح امروز (یکشنبه،۱ اردیبهشت) در سن ۹۰سالگی درگذشت.
این استاد دانشگاه تهران در سال ۱۳۰۸ خورشیدی در ضیاء آباد قزوین به دنیا آمد و پس از یادگیری قرآن و علوم پایه در سنین کودکی، به شوق یادگیری علوم اسلامی رهسپار قم شد. تسلط شگرف دکتر جهانگیری به زبان عربی از یکسو و ریشههای دلبستگیاش به عرفان ریشه در همین سالها داشت.
وی سپس به تهران آمد و پس از گذراندن دوران متوسطه در سال ۱۳۳۳ وارد دانشگاه تهران شد و نزد استادانی چون دکتر یحیی مهدوی و پروفسور هانری کربن فلسفه آموخت و در سال ۱۳۵۱ رساله دکترای خود را با عنوان «تطبیق وحدت وجود در تصوف محیالدین بن عربی و وحدت جوهر در فلسفه باروخ اسپینوزا» با راهنمایی سید احمد فردید گذراند و از همان سال به تدریس فلسفه غرب در این دانشگاه مشغول شد.
مرحوم جهانگیری در مقام استاد تمام، به تدریس درس «فلسفه غرب از بیکن تا هیوم»، «عرفان نظری» در دوره کارشناسی و تدریس «فلسفه اسپینوزا»، «فلسفه دکارت»، «عرفان نظری» و... در دورههای عالی دانشگاه اشتغال داشت.
او در سال ۱۳۸۱ بهعنوان یکی از چهرههای ماندگار ایران شناخته شد. وی در حوزه تحقیق فلسفی از سویی برای پژوهندگان ابن عربی و از سوی دیگر برای کسانی که در زمینه فلسفههای جدید بخصوص پایه گذاران تفکر جدید یعنی فرانسیس بیکن (۱۵۶۱-۱۶۲۶) و رنه دکارت (۱۵۹۶-۱۶۵۰) پژوهش میکنند، نامی شناخته شده است؛ البته باید به همه اینها تحقیقات وسیع این فیلسوف در زمینه عرفان نظری، فلسفه اسلامی بویژه اندیشههای عرفانی ملاصدرا، طرح پژوهشی عرفان ابن سینا و طرح پژوهشی تأملات فلسفی در اسلام را افزود. درگذشت این استاد باسابقه دانشگاه تهران برای جامعه علمی، فلسفی و فرهنگی کشور ضایعهای بزرگ تلقی میشود.
- 14
- 2