۳۸ سال از ثبت اولین اثر تاریخی ایران در فهرست میراث یونسکو میگذرد اما بسیاری از این آثار که اکنون به پایگاههای میراث جهانی تبدیل شدهاند با وجود ورود تکنولوژیهای مختلف و دسترسی همگان به اینترنت، هنوز نتوانستهاند برای خود یک پایگاه اینترنتی و درگاه داشته باشند تا اگر گردشگران خارجی به دیدن آنها میآیند قبل از سفرشان به ایران اطلاعاتی جامع پیرامون آنها به دست آورند.
البته هر از گاهی سایتی اینترنتی ایجاد میشود که اطلاعات ناقصی دارد و بیشتر آنها را میتوان با یک سرچ کوتاه در ویکی پدیا و یا سایتهای دیگر هم پیدا کرد این اطلاعات ناقص همچنان دست به دست میشود و از این سایت به سایت منتقل میشوند بدون اینکه کسی حتی به فکر تصحیح برخی اشتباهات آنها شود.
حتی سایت سازمان میراث فرهنگی نیز از وجود اطلاعاتی جامع پیرامون بیست و دو اثر جهانی ایران تهی است. این سازمان بارها پایگاه اینترنتی برای ارائه اطلاعات جامع حوزه گردشگری و میراث فرهنگی را رونمایی کرده است اما هربار یا این سایتها بعد از مدتی فعالیت متوقف ماندهاند و یا با رفتن مدیران تصمیم مدیران بعدی ایجاد سایت جدیدی بوده و اینها دلایلی است که نشان می دهد متولیان در ایران هنوز برای پایگاههای جهانی خود نتوانسته حتی یک سایت طراحی کنند.
فرهاد عزیزی مدیر امور پایگاههای میراث جهانی با وجود اینکه خود یکی از این متولیان ساماندهی این شرایط است اما ناراضی از این وضع به خبرنگار مهر توضیح میدهد: از سال ۹۲ و از زمانی که بنده به این سازمان آمدم نامهنگاریهای متعددی کردم که هنوز این نامهها را در اختیار دارم در مهر ماه همان سال نوشتم که در این حوزه خوب عمل نکردهایم و می بایست درگاه ارتباط با مردم برای پایگاهها ایجاد شود اما هنوز این اقدام مغفول مانده است.
عزیزی میگوید: این یکی از اقداماتی بود که من از آن به عنوان اقدام اضطراری در تمام جلسات یاد میکردم. تا اینکه در دستور کار قرار گرفت و به واحد آیتی سازمان رفت اما در این بخش متوقف ماند.
حتی میخواستیم که از محل اعتباراتمان این سایتها را راهاندازی کنیم و همه پایگاهها دارای یک طراحی یکسان باشند اما اجازه واگذاری کار را به بیرون سازمان ندادند و گفتند که حمایت نمیکنند درصورتی که ما هم برای راه اندازی این سایتها به حمایت نیاز داشتیم.
وی ادامه میدهد: خروجی این اقدامات شد همان چیزی که در درگاه اصلی سایت سازمان است که به نظر ما اصلا خوب نیست. هرچند دوستان در این مدت زحمت کشیدند اما آن چیزی نیست که مناسب گردشگران و پژوهشگران داخلی و خارجی باشد در این مدت چند سایت هم بالا آمد اما مناسب واستاندارد نبود. با این وجود پاسارگاد و تخت جمشید دارای سایت هستند چون به خودشان این اجازه داده شد که از محل اعتباراتشان اقدام کنند.
از سال ۹۲ تا کنون چهار سال زمان میگذرد؛ زمانی که میشد برای همه پایگاهها حداقل درگاهی ایجاد کرد که آنها را به زبان انگلیسی به گردشگران معرفی و گردشگران را از نرخ بلیت و روزهای کاری آنها مطلع کند. این اقدام نه برای سازمان میراث فرهنگی هزینه زیادی خواهد داشت و نه زمان زیادی.
با همه این اتفاقات و کاستیها اما سازمان میراث فرهنگی در نمایشگاه الکامپ درحالی سایتهای خود را به معرض نمایش گذاشت و شرکت کرد که هنوز سایت جامع گردشگری که بارها توسط مسئولان مختلف از جمله رئیس سازمان جهانی جهانگردی افتتاح شده بود خالی از اطلاعات است و تنها اقدام اینترنتی این سازمان صدور مجوزهای میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری از طریق سامانه های متعدد است.
نیم نگاهی به سایتهای اداره های کل میراث فرهنگی در استانها نیز این خلا را به خوبی به کاربران خود نشان می دهند.
- 18
- 3