توسل به امام حسین( ع)
توسل به امام حسین علیه السلام به این معنیست که حضرتش را میان خود و خداوند، واسطه قرار دهیم و واسطه قرار دادن سنت و سیره عملی ایشان، بهترین و حقیقی ترین نوع توسل برای رسیدن به قرب الهی است.
ذکر توسل به امام حسین( ع) برای گرفتن حاجات و رفع غم و گرفتاری
برای حوائج خود به حضرت سیدالشهداء( ع) متوسل شوید.
ذکر شریف زیر را ۱۲۸ مرتبه بگویید که از نظر عرفا و علمای بزرگوار، کیمیا و اکسیر اعظم نام دارد.
بسم الله الرّحمن الرحیم
اِلهی بِحِقِّ الحُسین وَ اَخیهِ وَ جَدّهِ وَ اَبیهِ وَ اُمّهِ وَ بَنیهِ وَ شیعَته وَ موالیه وَ قَبرهِ وَ زائِریهِ وَ سُکّانِهِ وَ مُجاوِریهِ صَلِّ علی مُحَمَّدٍ وَ اَخرِجنی مِن الهَمِّ الّذی انا فیه وَ مِنَ الغَمِّ الّذی اَنَا فیهِ بِرَحمَتِکَ یا اَرحَمَ الرّاحمین
دعای امام حسین برای گشایش كارها
برای گشایش کارها، دعای منسوب به امام حسین را پس از نمازهای یومیه بخوانید:اللهم اِنی اَساَلُکَ بِکَلِماتِکَ و مَقاعِدِ عَرشِکَ، و سُکان ِ سَماواتِکَ و اَرضِکَ و انبیائِکَ و رُسُلِکَ، اَن تستجیبَ لی، فقد رَهِقنی مِن اَمری عسراً، فاَساَلُکَ اَن تصَلی َ علی محمدٍ و آل محمدٍ و اَن تجعَلَ لی مِن عُسری یَسراً وَالحَمدُ لِلهِ اَوَّلاً وَاخِرًا
پروردگارا، از تو می خواهم به کلماتت و جایگاههای عرشت، و ساکنان آسمانها و زمینت، و پیامبران و فرستادگانت که دعایم را اجابت گردانی، مشکلی سخت گریبان مرا گرفته، از تو می خواهم که بر محمد( صلی الله علیه و آله ) و خاندانش درود فرستی، و مشکلم را به آسانی مبدل نمایی وستایش برخدائیکه اول و آخر است.
معجزات توسل امام حسین( ع)
- طول عمر در سایه توسل:
موسس حوزه علمیه قم به نام آیت اللّه حاج شیخ عبدالکریم حائری، درخصوص معجزات امام حسین( ع) می گوید:شبی در کربلا بودم که خواب دیدم شخصی به من گفت:« کارهایت را انجام بده، سه روز دیگر خواهی مرد» وقتی که از خواب، بیدار شدم با خودم گفتم که البته خواب است و شاید تعبیر نداشته باشد. در روز سه شنبه و چهارشنبه، مشغول درس خواندن بودم و آن خواب، فراموشم شد. در روز پنجشنبه به باغ مرحوم سیدجواد رفتیم که دچار لرز شدیدی شدم. تمام رواندازها را بر روی من انداختند، ولی من در میان آتش تب می سوختم. گفتم:« مرا زودتر به منزل برسانید».
یک لحظه خواب سه شب پیش در ذهنم تداعی شد و در خود، نشانه های مرگ را دیدم. ناگهان دو نفر در دو طرف من نشستند و گفتند:« اَجَل این مرد رسیده است، او را قبض روح کنیم». در این هنگام ، متوسل به امام حسین علیه السلام شدم و گفتم:« ای حسین عزیز! دستم خالی است. برای آخرتم زاد و توشه ای تهیه نکرده ام». ناگهان شخصی در مقابل آن دو نفر آمد و گفت:« سیدالشهدا فرمودند:شیخ عبدالکریم به ما توسل کرد و ما هم از او در پیشگاه خدا برای به تاخیر انداختن مرگش شفاعت کردیم».
- شفای چشم با تربت امام حسین( علیه السلام ):
یکی از مراجع بزرگ، آیت اللّه العظمی بروجردی نام داشت که بینایی او تا پایان عمرش( ۸۸ سالگی) خوب بود و نیازی به عینک نداشت. راز چنین امری از نظر آن بزرگوار به این شرح بود:« من چشم درد سختی در بروجرد داشتم و هیچ نتیجه ای از معالجه ی آن نگرفتم. هیچ یک از پزشکان بروجرد، امیدی به درمان آن نداشتند. طبق معمول ، دستجات سینه زنی در روز عاشورا به منزل ما می آمدند. من با دیدن هیئت عزادار، اشک می ریختم و از ناحیه درد چشم، ناراحت بودم. به دلم الهام شد که کمی از گِلی را که عزاداران به سر و صورتشان به مناسبت عاشورای حسینی مالیده اند، را بردارم و به چشمم بمالم. با انجام این کار، احساس ارامش کردم تا این که چشم دردم، درمان شد و دیگر نیازی به عینک نداشتم. پس از گذشت مدتی نور و جلایی در چشمانم یافتم، به گونه ای که خطوط بسیار ریز را می دیدم».
- راز آن پارچه سبز:
علامه محمد تقی جعفری رحمت الله علیه، فرزند فیلسوف بزرگ معاصر می گوید:« سه ساعت پیش از اینکه پدرم فوت کنم، با اشاره به من درخواست چیزی را داشت ولی من درخواستش را نمی فهمیدم. سرانجام منظور پدرم را پس از حدود ۲ ساعت فهمیدم. ایشان پلاکی که دور آن پارچه سبزی پیچیده شده بود و نام خدا و امامان بر روی آن حک شده بود را داشت. یکی از دوستانش این پارچه را برایش از کربلا آورده بود. پدرم آن پارچه سبز را از من میخواست. من سریعا به محلی رفتم که آن پارچه سبز بود و این مسافت، یک ساعت طول کشید. پرستار در زمان ورودم به بیمارستان، خبر رحلت پدرم را داد. پس از کنار زدن پارچه سفید از روی استاد، متأثر شدم و گریستم و بخاطر دیر رسیدنم خودم را سرزنش کردم. در این زمان ، پارچه سبز را روی صورت استاد گذاشتم که ایشان پس از انجام چنین عملی چشم هایش را باز کرد و لبخندی زد و مجددا چشمانش را بست».
گردآوری: بخش مذهبی سرپوش
- 17
- 1