به گزارش ایلنا، آیت الله سیستانی در جدید ترین فتوای خود و در جواب به استفتایی در مورد روزه ماه مبارک رمضان در سایه شیوع ویروس کرونا تأکید کرده اند که وجوب روزه ماه رمضان یک فریضه فردی است و هرکس که شرایط وجوب آنرا داشته باشد باید فارغ از این که برای دیگران واجب باشد یا خیر، روزه بگیرد.
و در صورتیکه فرد مسلمان بیم آن داشته باشد که با روزه گرفتن ولو با اتخاذ همه تدابیر احتیاطی، به کرونا (corona) مبتلا می شود، وجوب هر روزی که می ترسد در صورت روزه داری گرفتن به این بیماری مبتلا می شود، از او ساقط می شود.
ولی چنانچه بتواند درجه احتمال ابتلا به بیماری را کم کند تا آنچا که از نظر عقلا دیگر احتمال ابتلا مورد اعتنا نباشد- ولو از روش ماندن در منزل و عدم اختلاط نزدیک با دیگران، استفاده از ماسک و دستکش های پزشکی و رعایت موارد ضدعفونی مکرر و نظیر آن – و باعث مشقت شدید و غیرقابل تحملی نباشد، وجوب روزه داری از او ساقط نمی شود..
اما در مورد آنچه نقل شده که طبیبان آشامیدن آب را در دوره های نزدیک به هم به خاطر جلوگیری از کمبود آب بدن و خشکی حلق سفارش می کنند – بدین دلیل که احتمال ابتلای به ویروس کرونا را مرتفع می کند – این امر مانع وجوب روزه نمی شود، به غیر افردی که به آن رسیده باشند و در صورت روزه گرفتن، ترس ابتلای به بیماری وجود داشته باشد و هیچ راهی برای کاهش احتمال آن هم وجود نداشته باشد – ولو با ماندن در منزل و اتخاذ دیگر راه های احتیاطی پیشرفته- و اما دیگران باید روزه بگیرند.
البته چه بسا بتوان با خوردن سبزیجات و میوه های مملو از آب قبل از سحر کمبود آب بدن ناشی از روزه داری را جبران کرد همچنانکه میتوان با جویدن آدامس بدون قند، جلوی خشکی حلق را گرفت- البته به شرطی که بخش های آن در دهان (Mouth) تجزیه نشود و داخل نرود.- بدین ترتیب جویدن آدامس باعث افزایش ترشح بزاق دهان می شود و مانعی از آن در صورت روزه گرفتن، وجود ندارد.
این گونه کسانی که می توانند کار خود را در ماه رمضان ترک کرده و در منزل باقی بمانند و از ابتلا به بیماری مذکور در امان باشند، وجوب روزه از آنان ساقط نمی شود اما افرادی که نمی توانند کار خود را رها کنند- بنا به هر دلیلی- و از ابتلا به ویروس در صورت ترک نوشیدن آب در بازه های زمانی در روز بیم دارند و نمی توانند اقدامات دیگر برای در امان ماندن از ابتلا به کرونا اتخاذ کنند، روزه بر آنان واجب نیست، هر چند مجاز به روزه خواری در ملاعام هم نیستند.
روشن است که روزه ماه رمضان از مهم ترین فریضه های شرعی است و تنها در صورت وجود عذر واقعی، ترک روزه جایز است، هر شخصی نسبت به شرایط خود آگاه تر است که آیا عذر واقعی برای ترک روزه دارد یا خیر.
- 16
- 5
