روزنامه اصلاح طلب اعتماد در واکنش به ارگان مطبوعاتی کیهان نوشت: روزنامه کیهان در شماره روز سه‌شنبه از آنچه «تساهل» با روزنامه‌ها و شایعه‌پردازان خوانده، گلایه و تاکید کرده که «اصلی‌‌ترین درسی که از ٦ ماه پایانی سال ١٤٠١ گرفتیم باید این باشد که آنچه در ذهن‌ها رخ می‌دهد به اندازه آنچه در زمین اتفاق می‌افتد، مهم است و شاید مهم‌تر، نکته‌ای که رهبر معظم انقلاب سه ماه پیش از آشوب‌ها به مسوولان قوه قضاییه تذکر دادند؛ هشداری که اگر به آن توجه می‌شد «شورش دروغ» در پاییز ۱۴۰۱ هرگز شکل نمی‌گرفت.
این هشدار پیش‌تر در مرداد ۱۳۹۹ نیز با ادبیات دیگری بیان شده بود اما ظاهرا برخی مسوولان هنوز به جمع‌بندی در این زمینه نرسیده‌اند!» به نظر می‌رسد کیهان، در ادامه به ماجرای «توقیف روزنامه سازندگی به علت تیتری در ارتباط با قیمت گوشت» پرداخته و نوشته است: «این را می‌شود از توقیف یک روزنامه در یک روز بد و با یک استدلال بد و سپس رفع توقیف همان روزنامه با یک توجیه بدتر فهمید.
این دسته از مسوولان در یک خطای شناختی تساهل با دروغ‌سازان و شایعه‌پردازان را در خوشبینانه‌‌ترین حالت مدیریت آنها و در بدبینانه‌‌ترین حالت آزادی بیان قلمداد می‌کنند.» کیهان در ادامه این رفتار و تصمیم را «خطا» و «چتری حمایتی برای کارخانه‌های تولید دروغ و شبکه توزیع‌شان» خوانده و نوشته است: این رسانه‌ها در سایه این چتر حمایتی آزادند هر بلایی بر سر حقیقت بیاورند؛ آنها «سختی صعود به قله» را «رنج سقوط از دره» جا می‌زنند و البته جای هیچ شگفتی نیست؛ تا زمانی که روزنه باز باشد و مار هم رها، ما همچنان گزیده خواهیم شد.
کاسه داغ‌تر از آش و کاتولیک‌تر از پاپ
نیمه اسفند ماه نیز روزنامه کیهان از نهادهای ناظر بر مطبوعات خواست با رسانه‌هایی که «رخدادهای شادی‌آفرین» را «سانسور» و «یأس و نومیدی» را در جامعه پمپاژ می‌کنند، برخورد کنند! در بخشی از گزارش کیهان در چهاردهم اسفند نسبت به «رسانه‌هایی که همواره سنگ مردم را به سینه می‌زنند، با سانسور رخدادهای شادی‌آفرین مهمترین سرمایه مردم را که امید به آینده است، از آنها سلب می‌کنند و فقط به پوشش جنبه‌های منفی و نیمه تاریک قضایا می‌پردازند» اظهار تاسف کرده و خواستار برخورد قانونی با آنها شده است. در بخش دیگری از این گزارش نیز قید شده است که «در التهابات ارزی اخیر که بخش عمده‌ای از آن، تلاش‌های برنامه‌ریزی شده اتاق جنگ اقتصادی دشمن برای تلخ کردن کام مردم در پایان سال و برافروختن شعله نارضایتی بود، روزنامه‌های زنجیره‌ای هر بار با بالا رفتن نرخ دلار و سکه آن را برجسته کرده ولی در مقابل کاهش آن را اطلاع‌رسانی نکردند.»
کیهان در نهایت نیز با طرح این سوال که «باید از کاسبان یأس و ترس سوال کرد که با چه توجیهی این واقعیت‌های روشن و امیدآفرین را نادیده گرفته یا کمرنگ جلوه می‌دهند؟ و نیز باید از دستگاه‌های مسوول و ناظر بر مطبوعات سوال کرد که تا کی قرار است این رسانه‌ها با سوءاستفاده از آزادی قلم و بیان، یأس و نومیدی را در جامعه پمپاژ کنند؟»، جلوتر از نهادهای نظارتی خواستار برخورد با این رسانه‌ها شده بود.
صدور کیفرخواست برای رسانه‌های نزدیک به جریان اصلاحات
حتی اگر مطالب روزنامه کیهان را به صورت تصادفی در فضای مجازی دیده باشید، به خوبی می‌دانید که رسانه‌های اصلاح‌طلب که با مجوز نهادهای رسمی و قانونی کشور در حال فعالیت هستند، سوژه دایمی نقد و پرونده‌سازی کیهان هستند. سوم اسفندماه سال جاری، کیهان با انتشار گزارشی مفصل، «کیفرخواستی» علیه روزنامه‌های نزدیک به جریان «اصلاحات» صادر کرد و در مطلبی مدعی شد که «برای روشنگری و تنویر افکار عمومی، مستنداتی از محتوای روزنامه‌های زنجیره‌ای مدعی اصلاحات را منتشر می‌کند تا نقش آنها در تولید ناامیدی و نارضایتی کاذب در میان مردم از طریق انتشار اخبار کذب و ضعیف و همچنین تحریک افکار عمومی با تیترهای جنجالی و جهت‌دار مشخص شود.» این روزنامه مدعی شد که «روزنامه‌های زنجیره‌ای اصلاحات، همگام با دشمنان ملت، اکثر محتوای خود به‌ویژه عناوین صفحه اول را به انتشار خبرهای ناامیدکننده و برجسته‌‌سازی ضعف‌ها و مشکلات اختصاص داده‌اند.»
توهم دشمن‌پنداری
این رویه روزنامه کیهان اما محدود به جریان اصلاحات، ماه پایانی سال و حتی موضوع توقیف یک روزنامه نیست. سیزدهم مردادماه سال جاری نیز کیهان در مطلبی با عنوان «رسانه داخلی یا شبکه نیابتی دشمن؟!» نوشت که با توجه به کارنامه سیاه این قبیل رسانه‌ها- که عملا همه رسانه‌ها جز کیهان را در بر می‌گیرد- خلاف انصاف و مروت و قانون است که پول بیت‌المال صرف حمایت از آنان شود. در متن این گزارش قید شده بود: «ضرورت برخورد بدون تساهل و تسامح با مخلان امنیت روانی جامعه در شرایطی که جریان مدعی اصلاح‌طلب با خط‌گیری از غربی‌ها روح و روان جامعه را هدف قرار داده و در تلاش است در شرایط فعلی جامعه به جای واکنش موثر در ایجاد امنیت خاطر در جامعه، اختلال و آشفتگی و یأس را در جامعه پمپاژ کند، برخورد با این مخلان امنیت روانی جامعه ضرورت انکارناپذیری است.»
- 10
- 3
