آشنایی با احکام تراشيدن ريش

تراشیدن ریش بدون عذر شرعی حرام است

تراشیدن ریش

انسان های نخستین، هیچ موقع ریششان را نمی تراشیدند. قدیمی ترین وسایل کوتاه کردن( و نه تراشیدن) ریش، به ۴۰۰۰ سال پیش برمی گردد. ریش در مصر باستان، اهمیت خاصی داشت. ابزار و لوازمی همچون نخ طلا در مصر در حدود سال های ۳۰۰۰ تا ۱۵۰۰ قبل از میلاد برای آرایش ریش، مورد استفاده قرار می گرفت. همچنین مردم برای تعهد پرداخت بدهی هایشان در هندوستان، ریش گرو می گذاشته اند. تراشیدن ریش در زمان اسکندر مقدونی، در مقدونیه مرسوم شد.

تراشیدن ریش از نظر علما، حرام است درحالیکه تراشیدن روى گونه ها و دو سمت لب پائین، بلامانع است. مردان بنابر احتیاط، نباید محاسنشان را خیلی كوتاه كنند كه شبیه تراشیدن است.

احکام تراشیدن ریش

یکی از موضوعات قابل بحث در فقه درباره حرمت یا عدم حرمت آن برای مردان، ریش تراشی یا حَلقِ لِحیه می باشد که در قرن هفتم هجری برای نخستین بار ، بعنوان یک مسأله فقهی مطرح شد. فقیهان از قرن هشتم تا سیزدهم، به حرمت ریش تراشی فتوا می دادند ولی امروزه بنا بر احتیاط واجب، نظر اکثر فقها درباره ی چنین مسئله ای حرام است.

>> حكم تراشیدن ریش تمام صورت، با ماشین یا تیغ:

تراشیدن ریش با تیغ یا ماشین از نظر همه ی مراجع( به جز بهجت و صافى و مکارم)، حرام است.

آیات عظام بهجت و صافى: تراشیدن ریش برطبق فتوای آیات عظام بهجت و صافى، حرام است.

آیت الله مکارم شیرازی: ریش تراشى از نظر آیت الله مکارم شیرازی، مطلقاً منع شده است ولی درصورتی تراشیدن ریش، بلامانع است که قسمت چانه به صورت ریش پروفسوری باقی بماند.

بلندى ریش باید به اندازه‌اى باشد که از نظر عرف، ریش بر آن صدق کند

>> حکم داشتن ریش پروفسوری:

عقیده و باور برخی از فقیهان اینست که منظور از واژه« لحیه»( ریش)، صرفا موهای چانه میباشد و موهای دو طرف صورت نیست. بنابراین مردان می توانند مو های ناحیه های غیر از چانه را بتراشند. بدین ترتیب، ریش پروفسوری، حرام نیست. سید ابوالقاسم خوئی، نخستین فقیهی بود که این فتوا را داد. پس از آن، این فتوا توسط مراجع تقلید دیگر داده شد.

>> میزان کوتاهی و بلندی ریش از منظر اسلام:

حد معیّنی برای ریش از نظر کوتاهی و بلندی تعيين نشده است بلکه معیار اینست که عرفاً بر آن ریش صدق کند و درصورتی مکروه است که ریش، بیشتر از قبضه دست، بلند شده باشد.

>> رها کردن ریش:

یکی از مستحبات قبل از احرام در حج تمتع این است که از اوّل ذیقعده، موی سر و محاسن خود را در همه ی اقسام حج بتراشید؛ همچنین در نظر داشته باشید که یکی از اعمال مستحبی در عمره مفرده این است که موى سر و ریش خود را یک ماه پیش از به جا آوردن عمره، کوتاه نکنید.

>> زدن ریش به خاطر استهزاء مردم:

اگر هدف انسان از زدن ریشش این باشد که توهین مردم را نشنود، برطبق فتوای همه مراجع، گذاشتن ریش براى مسلمانى كه دینش برایش اهمیت دارد، باعث خوارى و سرشكستگى نمیشود و احكام الهى با مسخره كردن دیگران، عوض نمى‏ شود؛ مگر آنكه باعث حرج شود و نتواند آن را تحمل کند.

>> شستن پوست زیر ریش در غسل:

در نظر داشته باشید که شستن پوست زیر محاسن در زمان غسل، واجب است ولی در شستن خود محاسن، اختلاف نظرهایی وجود دارد.

>> حکم شرعی زدن ریش با ماشین:

زدن ریش با ماشین به گونه ای که چانه را با شماره کم تر مثلا شماره ۲ یا ۳ بزند و از ته نزند، اگر مقداری از ریش بماند که عنوان ریش صدق کند؛ بلامانع است.

>> شستن پوست زیر ریش در وضو:

درصورت کم و سبک بودن محاسن، بگونه اى که پوست صورت آشکار باشد، باید آب در زمان وضو گرفتن به صورت برسد ولی در صورتی که محاسن، زیاد و پر باشد، یعنی به پوست احاطه داشته باشد؛ کافیست که ظاهر محاسن را بشویید و نیازی نیست که آب به زیر آن برسانید.

>> نقش والدین در تراشیدن ریش:

آیا والدین میتوانند فرزندان خود را از تراشیدن ریش منع کنند

>> رطوبت ریش برای مسح:

چنانچه در زمان وضو گرفتن ، رطوبتى براى مسح در کف دستتان باقى نماند، می توانید از رطوبت ریشتان بردارید. طبق گفته ی برخى، گرفتن رطوبت از ریش، ابرو، و دیگر اعضای وضو براى مسح، مطلقا صحیح است با این که کف دستتان رطوبت دارد.

>> حکم بلند کردن سبیل و کوتاه کردن ریش:

بنابر احکام تراشیدن ریش، بلندکردن سبیل و کوتاه کردن ریش فی‏نفسه بلامانع است.

>> حکم تراشیدن سبیل و باقی گذاشتن و بلند نمودن آن:

تراشیدن سبیل و باقی گذاشتن و بلند نمودن آن فی‏نفسه اشکال ندارد، بلند نمودن سبیل در صورتی مکروه است که با غذا یا آب در زمان خوردن و آشامیدن برخورد کند.

در اسلام ریش از نظر کوتاهی و بلندی حد معیّنی ندارد

گردآوری: بخش مذهبی سرپوش