شاعری که منظومه خوبی‌ها بود

قیصر امین پور شاعر توده ها، اساتید، ایران، انسان و آئین بود و رفتار انسانی ایرانی از خودش بروز می داد. 

در کار مرحوم امین پور رازی بود، او از خیلی چیزها از جمله دیده شدن پرهیز داشت و می دانم که دوست نداشت جایی را به نام او نام‌گذاری کنیم. حتی در خاطرم هست که در کرمانشاه و در خلال برگزاری کنگره شعر دفاع مقدس می خواستند میدانی را به نام او کنند اما موافقت نکرد. 

در تمام طول عمرش از مصاحبه هم پرهیز داشت و کار رسمی و معمول روابط عمومی ها را نمی پذیرفت و جالب است که بگویم همین قیصر فراری از دیده شدن امروز از بسیاری از آنان که سعی کردند به چشم آیند بیشتر دیده شده است.

قیصر بر خلاف بسیاری، از دیده شدن و حرف زدن پرهیز داشت اما از بسیاری از دیگران بیشتر دیده شد و ماند. چراکه او منظومه خوبی ها بود.