به گزارش جام جم آنلاین، کتاب «تاریخ زشتی» نوشته امبرتو اکو را شاید بتوان زشت ترین کتاب دنیا نامید، کتابی که به زیبایی از زشتی ها می نویسد.
این کتاب ۶ سال بعد از عرضه «تاریخ زیبایی» او در ایران، با ترجمه مشترک هما بینا و کیانوش تقی‌زاده انصاری از سوی انتشارات فرهنگستان هنر منتشر شده است.
اومبرتو اکو، هنرنویس، رمان‌نویس، فیلسوف و مترجم ایتالیایی پس از نگارش کتاب «تاریخ زیبایی» نوشتاری را نیز به «تاریخ زشتی» اختصاص داده است که اصل آن به زبان ایتالیایی است.
دیه گو ولاسکس / ۱۶۳۹نسخه حاضر از ترجمه نه چندان روان و آسان فهم انگلیسی، به فارسی برگردانده شده است. اکو در این کتاب کوشیده است در هیأت یک نشانه شناس، فیلسوف، و مورخ ایده‌ها، مفاهیم گوناگون زشتی را در ادوار مختلف گردآوری کند.
مخاطب هنگام خواندن این کتاب احساس می‌کند در یک نمایشگاه قدم می‌زند، چون در خلال فصل‌هایی که یکی پس از دیگری می‌آیند، گزیده‌هایی دوگانه گنجانده شده‌اند: متون ادبی و شاعرانه، و آثار هنری با نمایشی پرشکوه. اکو با قلم خاصش، بزرگترین دشواری ها را با چنان سهولتی ابراز می‌کند که فضل و دانش صورتی دلچسب و ساده به خود می‌گیرد.
تک چهره هنرمند / فرانسیس بیکن / اواخر ۱۹۴۵نویسنده در مقدمه کتابش آورده است: «فلاسفه و هنرمندان در هر سده تعاریفی از زیبایی عرضه کرده‌اند که به برکت آنها می‌توان تاریخی از تصورات زیبایی‌شناسانه را در طول زمان بازسازی کرد. ولی چنین چیزی در مورد زشتی اتفاق نیفتاده است. زشتی را اغلب ضدزیبایی توصیف کرده‌اند، از این‌رو جز اشاراتی گذرا در حواشی برخی آثار کم‌اهمیت، به ندرت مقاله مشروحی به تعریف زشتی اختصاص یافته است.»
تک چهره پیرمرد و نوه اش / حدود ۱۴۹۰ میلادی / دومنیکو گیرلاندو
- 15
- 6
