معرفی سه شاعری که بیشترین خاطره شعر کودکی‌مان را ساختند

قرار است ۱۸ تیرماه، گروه موسیقی کودکان «ارف» با همکاری شورای کتاب کودک، در انجمن مفاخر ملی به یاد عباس یمینی شریف روی صحنه برود. به احتمال خیلی زیاد، شعر «من یار مهربانم» او را با همان ریتم کودکی به خاطر دارید و به احتمال بیشتر، همین الان به طور ناخودآگاه  اشعار کودکانه‌ای را که به واسطه کتاب درسی در ذهن‌تان ماندگار شده است، زیر لب زمزمه می‌کنید.

شعرهایی مانند «روباه و زاغ» که در حقیقت ترجمه منظوم و زیبای حبیب یغمایی از شعر شاعر فرانسوی قرن هفدهم، یعنی «ژان دو لافونتن» است یا «بوی ماه مهر» قیصر امین پور و «خوشا به حالت ای روستایی» جعفر ابراهیمی(شاهد). در میان این خاطره‌بازی، به معرفی سه شاعری می‌پردازیم  که بیشترین خاطره شعر کودکی‌مان را ساختند.

عباس یمینی شریف؛ یار مهربان کودکی

شاعر «یار مهربان» هم معلم بوده است و هم نویسندگی و ترجمه را در کارنامه خود دارد. او که اهل محله پامنار تهران است، کودکانه سرودن را از همان سال‌های نوجوانی شروع کرد. «فرزندان ایران» با مطلع «ما گل‌های خندانیم» و شعر «درختکاری» با آغاز «به دست خود درختی می‌نشانم» نیز از دیگر اشعار اوست که تبدیل به خاطره جمعی چند نسل شده است. او نیم قرن از عمر ۷۰ ساله خود را با فعالیت در حوزه شعر کودک گذراند و به قول هوشنگ مرادی کرمانی او را می توان «سعدی شعر کودک» دانست.

مصطفی رحماندوست؛ شاعری برای انارها

شاید تا به حال هیچ کس به خوبی او کودکان و حتی بزرگ سالان را درگیر معرفی انار نکرده است. مصطفی رحماندوست شاعر ۶۹ ساله کشورمان را که هنوز مشغول شاعری در ژانرهای مختلف کودکانه و فولکلور است، بیشتر با شعر «صد دانه یاقوت» و «ای خانه ما» می شناسند. او در مصاحبه‌ای گفته است که اولین نوشته‌اش زمانی چاپ شد که دانش آموز دبیرستان بود و تا مدت‌ها به نوشتن برای بزرگ سالان ادامه می‌داد تا این که در اواخر دوره دانشجویی، با ادبیات کودک و نوجوان آشنا شد و تصمیم گرفت شاعر شعر کودکانه باشد.

گلچین گیلانی؛ اهل باران‌های کودکانه

از شاعری که اهل سبزه میدان رشت است، چه شعری جز «باز باران با ترانه» را باید انتظار داشت؟ با گذشت  ۴۶ سال از زمان فوت دکتر سید مجدالدین میرفخرایی متخلص به گلچین گیلانی، این شعر او همچنان با مختصر بارانی، ورد زبان کودکانی است که غرق در دنیای شادمانه خود هستند و نیز بزرگ سالانی که هوس خاطره بازی با اشعار کودکانه خود را دارند. او تحصیلات تکمیلی خود را در دانشگاهی در لندن و در رشته پزشکی گذراند و در آذر سال ۵۱، در همان جا درگذشت. گیلانی، پسرخاله هوشنگ ابتهاج، شاعر بزرگ معاصر کشورمان نیز هست.