موزه خاک سراوان کجاست؟

موزه خاک سراوان یکی از مقاصد و جاذبه های گردشگری استان سیستان و بلوچستان است

یکی از موزه های دیدنی و جاذبه های گردشگری در استان سیستان و بلوچستان، موزه خاک سراوان میباشد که تحت عنوان موزه زنده سفال كلپورگان نیز شناخته میشود. این موزه به عنوان تنها موزه سفال زنده جهان محسوب میشود که قدمت آن به هفت هزار سال می رسد. در این مطلب از سرپوش بیشتر با موزه خاک سراوان آشنا خواهید شد.

موزه خاک سراوان

موقعیت موزه خاک سراوان در محل ساختمان قدیم فرمانداری این شهر می باشد. مصالحی که در معماری آن به کار رفته است از آجر و خشت خام می باشد. مساحت این موزه حدود سه هزار و ۸۰۰ مترمربع به زیربنای ۲۶۰ مترمربع می باشد. چهار اتاق بزرگ در این بنا ساخته شده که ابعاد متفاوتی دارد و ساخت آن الهام گرفته از معماری بومی می باشد. قوس های خاصی در برخی از اتاق ها و آجرکاری های نمای ساختمان ایجاد کرده اند یکی از آن ها در مقابر جالق سراوان بکار رفته است.

موزه زنده نام دیگر موزه خاک سراوان میباشد

معماری موزه خاک سراوان

موزه خاک سراوان، متشکل از دو بخش مجزای اداری و گالری های نمایش میباشد که در قسمت اداری آن بخش هایی نظیر مدیریت، پژوهش، سمعی و بصری، کتابخانه و... وجود دارد. فضای داخلی موزه از گالری های گذری بر تاریخ بلوچستان نگاهی بر نگاران، گالری آیین ها و مراسم، گالری صنایع دستی، زندگی روزمره و گالری حیات وحش با استفاده از صحنه سازی به روایت تصویر بیان شده است. زندگی عشایر بلوچ در محوطه ی این موزه، به نمایش درآمده است. زنان بومی در روستای کلپورگان به ساخت سفال هایی با استفاده از نقوش سیاه رنگ به صورت کاملاً ابتدایی و به روش لوله ای بدون لعاب، مشغول هستند که شهرت آن ها به دلیل شباهتشان به سفال های ما قبل تاریخ می باشد.

موزه خاک سراوان در سیستان و بلوچستان,موزه زنده سفال كلپورگان,موزه خاک سراوان

در موزه خاک سراوان انواع سفالینه‌های بی‌نظیر کلپورگان را تهیه کنید

ساخت سفال ها بدون استفاده از لوازم یا چرخ سفالگری، یکی از ویژگی های خاص موزه خاک سراوان به شمار میرود که در عین سادگی، نقوش هندسی باستانی بسیار زیبا بر روی این سفال ها به کار رفته است. وظیفه ی اغلب مردان در این کارگاه سفالگری، جمع آوری خاک( که از دو، سه کیلومتری منطقه جمع می شود) و تهیه گل میباشد و زنان، گل ها را با هنر دستانشان به سفال قابل استفاده تبدیل میکنند.

زنان به تولید سفال هایی به شکل کوزه، پارچ، قندان، جام، لیوان، ظروف درب دار و... می پردازند که از هیچ لعابی در آن ها استفاده نمیشود و رنگی که بر روی آن ها طراحی میشود طبیعیست و حاصل ترکیب نوعی سنگ( تیتوک) با آب می باشد. سفال های موجود در این موزه عمارتی زیبا و گنبدی شکل به فروش میرسد.