موزه هنری کیمبل
طراحی موزه ی هنر کیمبل که تأسیس آن توسط لوئیس کان می باشد، برای همه علاقه مندان به معماری مدرن تبدیل به مکه ای شده است. طراحی موزه ی هنر کیمبل تمرکز اصلی اش بر عنصر نور طبیعی می باشد که باعث میشود فضاهای زیبایی که کاملا مناسب همان هنری است از این مجرا خلق شود. طاق های استوانه ای مدور موزه کیمبل به وسیله ی چراغهای باریک پلکسی گلاس سقفی تزیین شده است، که به درون فضاها نور طبیعی میدهد.
تاریخچه موزه هنری کیمبل
یکی از موفق ترین بیزنسمن ها به نام کی کیمبل در سال ۱۹۳۱ بهمراه ولما همسرش یکی از اثار هنری که یک نقاشی بود را خرید کردند و بنیاد هنری کیمبل پس از گذشت پنج سال در راستای ادامه فعالیت هنری تأسیس کردند تا در این مکان از اثار هنری، کلکسیونی جمع اوری شود. توسعه ی این کلکسیون هنری به سرعت صورت گرفت.
در سال ۱۹۶۴ میلادی پس از مرگ کی کیمبل و بنا بر وصیتش مبنی بر واگذاری مجموعه شخصی او به موزه، تمامی آثار هنری به موزه ای در پارک راجر مموریال منتقل شد که این موزه بخشی از موزه مدرن فورت ورث، موزه غرب امریکایی و موزه ایمون کارتر میباشد. بنابراین یکی از موفق ترین مدیران به نام ریچارد اف براون، ریاست این موزه را در دست گرفت. ریچارد اف براون بعدها برای موزه جدید طرح لویی کان را برگزید.
رنزو پیانو طرحی ارائه داد که از سمت غرب دارای دو طبقه فولادی و کلاه فرنگی شیشه ای میباشد ، در این طرح کل موزه کنونی که در سال ۱۹۷۲ افتتاح شده بود را در برمیگیرد. کلاه فرنگی در ابتدا برای مواردی همچون دو برابر شدن فضای گالری، نمایشگاه موقتی و اختصاص یافتن به ساختمان اصلی کاربرد داشت .یک طرف دیگر گالری ها قسمتی را به استودیو ها، اتاق های درس، کتابخانه و سالن اجتماعات اختصاص دادند که وسعت آن ۹۰, ۰۰۰ فوت مربع بود. در سال ۲۰۱۳ ساختمان جدید افتتاح شد و این بخش جدید بهمراه ساختمان قدیمی موزه کیمبل از سال ۲۰۱۳ به بعد فعالیتش را شروع کرد.
طراحی موزه هنری کیمبل
در سال ۱۹۶۶ میلادی در باغی به مساحت ۳.۸ هکتار طبق طرح لویی کان، موزه هنری کیمبل ساخته شد. زیربنای این موزه که در سال ۱۹۷۲ میلادی بهره برداری شد ۱۱۱۵۰ متر مربع بود. طراحی ساختمان موزه هنری کیمبل، بگونه ای بود که عنوان یکی از آثار شاخص معماری معرفی شد. وقتی در سال ۱۹۸۹ میلادی آثار هنری این موزه توسعه یافتند، مسئولان موزه به این فکر افتادند که ساختمان موزه را گسترش دهند.
تمامی طرح ها با وجود میل باطنی مسئولین موزه هنری کیمبل، برای این که به طراحی لوئی کان، خدشه ای وارد نشود؛ کنار گذاشته شدند. اما مسأله کمبود فضا، چیزی نبود که قابل حل باشد به همین خاطر در سال ۲۰۱۳ میلادی، مسئولان این موزه، رضایت دادند تا بنایی جدید و مجزا در آن سمت خیابان موزه و به موازات آن ساخته شود. موزه ی جدید که به عنوان بخشی از موزه هنری کیمبل محسوب میشود ، طراحی آن توسط معمار معروفی بنام رنزو پیانو صورت گرفته است.
نورپردازی در موزه هنر کیمبل
یکی از مشکلاتی که از قدیم برای موزه های هنری وجود داشته مسأله ی نورپردازی آن ها بوده است؛ بدین دلیل که در نور روز اشعه ماوراء بنفش بر نقاشی ها میتواند تأثیر مخربی داشته باشد. در موزه کیمبل برای روشنائی محیط، کان ملایم ترین سطح نور روز را برگزید زیرا تصورش این بود که اینگونه هیچ تأثیر مخربی وجود ندارد یا حداقل تأثير آن بسیارکم خواهد شد. او توقع داشت با نور روز به ارضای احتیاجات بیولوژیکی بپردازد و علاوه بر آن از طریق آگاهی به زمان و فراهم نمودن حالت ها، احساس ارامش و احساس های بسیار دیگری ایجاد میکند. این موزه متشکل از طاق های مدور بتنی متصل به یکدیگر می باشد که طول و عرض آن ها ۳۰ متر بر ۷ متر بود و در امتداد برآمدگی هر طاق، یک نورگیر سقفی شفاف ساخته شده است.
نور روز به وسیله ی اتصالات نور طبیعی معلق که در زیر نورگیر سقفی قرار گرفته است، بازگردانده میشود و پس از آن تصفیه می شود. اتصالات نور روز همانند یک قابی می باشد که متصل شده است به صفحه ای فلزی و متشکل از سوراخ های ریز میباشد که این سوراخ ها مقداری از نور روز را نفوذ میدهد و باعث میشود بین قسمت تحتانی اتصالات و اطراف آن هر گونه کنتراست شدید را تعدیل کند.
فضاهای موزه هنری کیمبل
ساختمان اصلی موزه هنری کیمبل، از ۶ حجم مکعبی تشکیل شده است و یک سقف طاقی در ۳ ردیف دارد که فضایی منفی باعث تشکیل فضای مابین آن ها شده است.
موزه هنر کیمبل، بخش داخلی اش متشکل از فضاهایی نظیر رواق ها، دفاتر اداری، فروشگاه، ازمایشگاه، تأسیسات، آشپزخانه، کافه تریا، آتلیه دو طبقه موسیقی، آمفی تئاتر، حیاط های نورگیر، کتابخانه در نیم طبقه، گالری ها، فروشگاه کتاب، واحد تجاری، لابی و حیاط مرکزی است. دو طرف حجم کلی ساختمان موزه هنر کیمبل، مختص رواق هایی است که سقفی طاقی دارند.
گردآوری: بخش فرهنگ و اندیشه سرپوش
- 12
- 1