روزنامه دنیای اقتصاد نوشت: حدود ۵۵سال پیش، در همین محدوده پارک قیطریه که اکنون با مطرح شدن ساخت مسجد بر سر زبان ها افتاده، جنجالی دیگر به پا شده بود؛ آن هم بر سر کشف چند اسکلت که هنگام ساختوساز خانه از اعماق خاک بیرون آمده بودند. محدودهای که با کشف اسکلتها و سفالهای خاکستریاش، مرزهای تاریخگذاری تهران را جابهجا کرد و قدمت تهران را به ۳ هزارسال پیش رساند.
بسازبفروشها موقع گودبرداری در محله قیطریه به اسکلتهایی برخوردند که بلای جانشان شد ناگهان ۳۵۰ گور سر از زمین برآوردند و در این محوطه سر و صدای بسیاری برپا شد اما کاوشها به دلیل اینکه آثار زیر درختها محفوظ بود ادامه پیدا نکرد.
حالا سالهای بسیاری از سال ۱۳۴۸ گذشته و باز هم قیطریه به دلیل مطرح شدن ساخت مسجدی در آن سر زبانها افتاده است. وقتی ساخت این مسجد در هفتههای پایانی سال مطرح شد، کارزاری شکل گرفت که تا روز سهشنبه ۱۴ فروردین به ۶۸ هزار امضا رسیده است. قیطریه نهتنها از نظر طبیعی و درختانش حائز اهمیت است، بلکه محوطه تاریخی است که باید طبق ضوابط و قوانین میراثفرهنگی با آن برخورد کرد.
نقشهها نشان میدهد محدوده گستردهای از تهران باستان وجود داشته که شامل سروستان بوستان پنجم میشود و تا دروس و پارک قیطریه و پل رومی پراکندگی دارد.
ساخت و سازهای چند دهه اخیر در قیطریه، امکان کاوش در این منطقه را از بین برده است، اما پارک قیطریه که از ۲۰۰ سال پیش تا امروز باغ بوده، میتواند زوایای مهمی از تمدن قیطریه را افشا کند.
افزون بر نقشه بالا نقشه دیگری وجود دارد که در آن کاملا محرز است که این محدوده تاریخی است.
- 15
- 2