۷۰ درصد سازه تاریخی مسجد جامع ساری سالم است

به گزارش ایرنا، محمد حسین طالبیان روز جمعه در گفتگو با خبرنگاران در محل مسجد جامع افزود: تمامی سقف و در‌های چوبی مسجد، حوزه علمیه مسجد و همچنین سقف چندین دهنه مغازه که مربوط به مسجد جامع بود به طور کامل سوخته است.

وی بیان کرد: فقط یک تیر چوبی مربوط به دوره قاجار بود که در آتش سوخت و منجر به تخریب سقف روی آن شد.

معاون میراث فرهنگی کشور گفت: یکی از ۲ مناره مسجد تا حدودی تخریب شده که علت اصلی آن فقدان یکپارچگی در سازه زیرین مناره بود.

طالبیان ادامه داد: در حال حاضر آتش به خرد مناره دیگر مسجد رفته است و نیرو‌های آتش نشانی برای مهار کامل آتش در محل حضور دارند. 

وی با اشاره به اینکه علت آتش سوزی اتصال در شبکه داخلی برق یکی ازحجره‌های مسجد اعلام شد، ادامه داد: هم نیرو‌های آتش نشانی و تیم‌های متخصص در حال بازبینی دوربین‌های مداربسته مسجد برای قطعیت در باره علت آتش سوزی است.

معاون میراث فرهنگی اظهار کرد: به دلیل کهنه بودن بنای مسجد خسارت ریالی حادثه مشخص نیست، اما به محض پایان کار آوار برداری و تایید قطعی علت آتش سوزی، کارگاه مرمت در این مکان مستقر می‌شود. 

طالبیان با بیان اینکه هزینه مرمت بنای مسجد از محل اعتبارات استانی و ملی تامین می‌شود، افزود: تمامی مراحل مرمت و استقرار تمامی تاسیسات در مسجد تحت نظارت میراث فرهنگی انجام خواهد گرفت.

وی هیات امنایی بودن و فقدان مدیریت یکپارچه را عامل اصلی استقرار تاسیسات غیر استاندارد در مسجد اعلام کرد و گفت: در تلاش هستیم با مذاکره با اوقاف استان و هیات امنای مسجد جامع ساری، مدیریت یکپارچه زیر نظر میراث برای اداره مسجد ایجاد کنیم تا دیگر این اتفاق تکرار نشود.

مسجد جامع ساری که بار‌ها در طول دوره‌های مختلف تاریخی بازسازی یا نوسازی شده از چهار شبستان برخوردار است که فقط شبستان جنوبی مربوط به دوره قاجار می‌باشد و سه شبستان دیگر به دوره پهلوی باز می‌گردد.

همچنین بر اساس گزارش‌های میراث فرهنگی استان، کل بنا بر سازه عصر ساسانی بناشده، اما بنای بخش قاجاری آن بر روی سازه دوره صفوی بنا شده است.

مسجد جامع شهر ساری که درحاشیه خیابان انقلاب و در مجموعه بازار قدیمی نرگسیه قرار دارد، شب گذشته براثر اتصال برق در یکی از حجره‌های مسجد دچار آتش سوزی شد و خسارت شدیدی به این بنای تاریخی و مذهبی وارد کرد.

مسجد جامع ساری مربوط به سده‌های اولیه دوران‌های تاریخی پس از اسلام و دوره قاجار است که در سال ۱۳۷۷ با شمارهٔ ثبت ۲۲۷۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.