به گزارش فارس، ۱۲ خرداد ۱۳۶۷ هنوز جنگ ایران به پایان نرسیده بود که ریگان و گورباچف رهبران ایلات متحده آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی، پس از سال‌ها در کاخ کرملین به مدت ۵ روز با هم دیدار کردند.
روس‌ها در افغانستان شکست خورده بودند و مشکلات اجتماعی و اقتصادی زیادی در کشور خود دارند. دیدار ریگان و گورباچف برای انجام اصلاحات در شوروی کمونیستی نشانه هایی از نزدیکی شوروی به غرب بود.
مدتی است امام در تدارک نامه‌ای برای رهبر شوروی کمونیست است تا در این فرصت که روس‌ها به دنبال اصلاحاتند آن ها را از نزدیک شدن به غرب برحذر دارد و همچون پیامبران، آن ها را به دین الهی دعوت کند.
۲۶ آذر ۱۳۶۷ نامه آماده شد. سران قوا خواندند و پس از آن، نامه توسط هیاتی به سرپرستی آیت‌الله جوادی آملی از حوزه علمیه قم و همراهی محمد جواد لاریجانی معاون وزیر امور خارجه و سرکار خانم مرضیه دباغ از اعضای دفتر امام خمینی، تحویل گورباچف شد. ۱۳ دی گروه ایرانی با استقبال مقامات روس وارد مسکو شدند و روز ۱۴دی بازگشتند.
مدتی بعد اداوارد شواردنادزه وزیر خارجه شوروی آمد تا جواب گورباچف را به امام برساند.
شواردنازه که آمده بود، جاج عیسی خادم امام، چای تعارف کرد. شواردنازه برداشت اما قند برنداشت؛ حاج عیسی دو تا حبه قند برداشت بدهد که او نگرفت. همه چیز در حین سادگی بود و وزیر خارجه شوروی مبهوت این همه سادگی، او در خاطراتی نوشته است:«در هشتی کوچکی از ما پذیرایی کردند... من تحت تاثیر تشعشع آسمانی از سیمای ایشان قرار گرفتم... ایشان برای من قانع کننده نبود جواب شان... من درباره مسائل آسمانی نامه نوشتم برای گورباچف، جوابش درباره مسائل روزمره است...»
گورباچف در جواب گفته بود که خوب است علمای ما و شما با هم جلساتی داشته باشند و در امور فلسفی مذاکره کنند و به کنایه از دخالت در امور داخلی شوروی هم گلایه کرده بود و البته کلی هم از دیدگاه امام تعریف کرده بود و این که در بسیاری از آن‌ها با هم هم‌نظر هستیم و ما هم داریم طرح‌های برای صلح و امنیت جهانی و از بین بردن سلاح‌های کشتار جمعی آماده می‌کنیم.
ما آماده همکاری اقتصادی با ایران هستیم. امام گفت: «به ایشان بگویید که من می‌خواستم جلوی شما یک فضای بزرگ‌تر باز کنم. من می‌خواستم دریچه‌ای به دنیای بزرگ، یعنی دنیای بعد از مرگ که دنیای جاوید است را برای آقای گورباچف باز نماییم محور اصلی پیام من این بود».
- 16
- 6
