تبخال چیست؟
تبخال یک عفونت ویروسی شایع است که میلیون ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد. این بیماری توسط ویروس هرپس سیمپلکس HSV ایجاد میشود که میتواند از طریق تماس جنسی، بوسیدن، یا به اشتراک گذاشتن وسایل شخصی مانند حوله یا تیغ منتقل شود. تبخال یک عفونت مزمن است، به این معنی که پس از ابتلا به ویروس، تا آخر عمر در بدن شما باقی می ماند. این ویروس میتواند برای مدت طولانی غیرفعال شده و سپس مجددا فعال شود و باعث شیوع جدید شود، به طوری که حتی فرد با وجود داشتن ویروس، هرگز علائمی از خود نشان نمی دهند.
انواع مختلف ویروس تبخال:
دو نوع ویروس هرپس HSV-1 و HSV-2 وجود دارد که باعث انواع عفونت می شوند.
HSV-1 معمولاً با زخمهای سرد یا تاولهای تب زا همراه است، که تاولهای دردناک و پر از مایع هستند که روی لب یا اطراف آن ایجاد میشوند.
از طرف دیگر HSV-2 معمولاً مسئول تبخال تناسلی است که باعث ایجاد تاول ها و زخم های مشابه رو یا اطراف اندام تناسلی می شود. با این حال، هر دو نوع تبخال می توانند باعث عفونت در هر یک از مکان ها شوند.
علائم تبخال:
علائم عفونت اولیه:
عفونت اولیه اصطلاحی است که در زمانی که فرد برای اولین باربه تبخال دستگاه تناسلی مبتلا می شود، بکار می رود. علائم بیماری بسیار شدید است و شامل موارد زیر است:
- احساس سوزن سوزن شدن، خارش یا سوزش در اطراف لب یا دهان
- احساس سوزن سوزن شدن، خارش یا سوزش در اطراف ناحیه تناسلی یا مقعد
- تاولهای کوچک و دردناک پر از مایع که ممکن است روی یا اطراف ناحیه تناسلی، مقعد یا رانها ظاهر شوند.
- پوسته پوسته شدن تاول ها در حین بهبود
- ترشحات واژینال
- درد و خارش
- غدد لنفاوی حساس به لمس و بزرگ شده
- درد در زمان ادرار
- درجه حرارت بالا (تب)
- ضعف (احساس بدحالی)
- بروز تبخال در اطراف دهان
- تاول های قرمز بر روی پوست
- در بیشتر موارد زخم ها بهبود مییابند و هیچ اسکاری در فرد دیده نمیشود.
علائم عود عفونت:
علائمی که در صورت عود عفونت رخ میدهند، شدت کمتری دارند و بیشتر از مرحله اولیه عفونت بطول نمیانجامند، این علائم بیش از ۱۰ روز طول نمی کشند و شامل موارد زیر هستند:
- سوزش و خارش در اطراف دستگاه تناسلی پیش از ظاهر شدن تاول
- وجود تاول و زخم در دهانه رحم در زنان
- تبخال در اطراف دهان
- تاول های قرمز
- در نهایت، عود مجدد کمتر روی میدهد و شدت کمتری دارد.
توجه به این نکته ضروری است که برخی از افراد مبتلا به تبخال ممکن است اصلاً علائمی را تجربه نکنند یا ممکن است علائم بسیار خفیفی داشته باشند که مورد توجه قرار نگیرد. علاوه بر این، اولین شیوع تبخال اغلب شدیدترین است و شیوع بعدی ممکن است شدت کمتری داشته باشد یا کمتر رخ دهد. اگر فکر می کنید ممکن است تبخال داشته باشید یا در معرض ویروس قرار گرفته اید، مهم است که با یک پزشک صحبت کرده تا تشخیص دقیق و درمان مناسب دریافت کنید.
راه های انتقال تبخال:
تبخال یک عفونت مسری است و می تواند از طریق تماس نزدیک با فردی که شیوع تبخال فعال دارد، منتقل شود. در اینجا برخی از راه های انتقال تبخال آورده شده است:
تماس جنسی:
تبخال می تواند از طریق تماس جنسی از جمله رابطه جنسی واژینال، مقعدی و دهانی منتقل شود. توجه به این نکته ضروری است که تبخال حتی زمانی که علائم قابل مشاهده ای وجود نداشته باشد قابل انتقال است، زیرا ویروس می تواند از پوست یا غشاهای مخاطی بدون ایجاد علائم قابل توجه عفونت خارج شود.
بوسیدن:
تبخال می تواند از طریق بوسیدن سرایت کند، به ویژه هنگامی که فردی تبخال یا تاول در اطراف دهانش دارد.
به اشتراک گذاشتن وسایل شخصی:
تبخال می تواند از طریق اشتراک گذاری وسایل شخصی مانند حوله، تیغ یا ظروف، به ویژه زمانی که فردی مبتلا به شیوع فعال باشد، سرایت می کند.
مادر به کودک:
تبخال می تواند در حین زایمان از مادر به نوزاد منتقل شود، به خصوص اگر مادر در زمان زایمان زخم فعال داشته باشد.
درمان خانگی تبخال:
چندین درمان خانگی وجود دارد که می تواند به مدیریت علائم و بهبود بهبود کمک کند. در اینجا چند گزینه وجود دارد:
ناحیه آسیب دیده را تمیز و خشک نگه دارید:
به آرامی ناحیه آسیب دیده را با آب و صابون بشویید و آن را با یک حوله تمیز خشک کنید. از مالیدن آن ناحیه خودداری کنید، زیرا این کار می تواند تاول ها یا زخم ها را تحریک کند.
استفاده از کمپرس سرد:
قرار دادن یک پارچه سرد و مرطوب یا کیسه یخ در ناحیه آسیب دیده می تواند به کاهش درد و التهاب کمک کند.
از کرم ها یا پمادهای بدون نسخه استفاده کنید:
کرم ها یا پمادهای بدون نسخه حاوی داروهای ضد ویروسی یا مسکن می توانند به کاهش علائم و بهبودی کمک کنند. به عنوان مثال می توان به کرم دوکوسانول یا پماد لیدوکائین اشاره کرد.
مسکنها مصرف کنید:
مسکنهای بدون نسخه مانند استامینوفن یا ایبوپروفن میتوانند به تسکین درد و کاهش تب مرتبط با شیوع تبخال کمک کنند.
لباسهای گشاد و راحت بپوشید:
پوشیدن لباسهای گشاد و قابل تنفس میتواند به کاهش تحریک و بهبودی کمک کند.
سایر موارد:
- استحمام در آب دارای نمک اندک به تسکین علائم کمک میکند
- نشستن در لگن آبگرم
- استعمال وازلین در ناحیه متأثر
- اجتناب از لباسهای تنگ در اطراف ناحیه متأثر
- شستشوی کامل دستها، به خصوص پس از لمس ناحیه متأثر
- اجتناب از انجام فعالیتهای جنسی تا زمان رفع علائم
- استعمال کرم یا لوسیون، مانند لیدوکائین بر روی مجرای ادرار در صورت دردناک بودن ادرار
توجه به این نکته ضروری است که این درمان های خانگی جایگزین مراقبت های پزشکی نیستند و ممکن است برای همه موثر نباشند. بهعلاوه، اگر شیوعهای مکرر یا شدید تبخال دارید، پزشک شما ممکن است داروهای ضد ویروسی را برای مدیریت علائم و کاهش دفعات شیوع توصیه کند.
درمان های پزشکی تبخال:
هیچ درمانی برای تبخال وجود ندارد، اما چندین درمان پزشکی وجود دارد که می تواند به مدیریت علائم و کاهش دفعات عود بیماری کمک کند. در اینجا برخی از رایج ترین درمان های پزشکی برای تبخال آورده شده است:
داروهای ضد ویروسی:
داروهای ضد ویروسی مانند آسیکلوویر، والاسیکلوویر و فامسیکلوویر می توانند به کاهش شدت و طول مدت شیوع تبخال کمک کنند. این داروها با تداخل در تکثیر ویروس تبخال عمل می کنند که می تواند به جلوگیری از شیوع بیماری کمک کند.
کرمها یا پمادهای موضعی:
کرمها یا پمادهای موضعی حاوی داروهای ضد ویروسی مانند آسیکلوویر یا پنسیکلوویر میتوانند به کاهش شدت و طول مدت شیوع تبخال کمک کنند. این داروها با جلوگیری از تکثیر و انتشار ویروس کار می کنند.
درمان ضد ویروسی داخل وریدی:
در موارد شدید تبخال، درمان ضد ویروسی IV ممکن است ضروری باشد. این شامل تجویز مستقیم داروهای ضد ویروسی در جریان خون است که می تواند به کاهش شدت علائم و جلوگیری از عوارض کمک کند.
مسکنها:
مسکنهای بدون نسخه مانند استامینوفن یا ایبوپروفن میتوانند به تسکین درد و کاهش تب مرتبط با شیوع تبخال کمک کنند.
پیشگیری از تبخال:
راه های مختلفی برای جلوگیری از انتقال تبخال وجود دارد. در اینجا چند نکته وجود دارد:
رابطه جنسی ایمن داشته باشید:
استفاده از کاندوم یا بند دندان در طول فعالیت جنسی می تواند به کاهش خطر انتقال تبخال کمک کند.
از تماس جنسی در هنگام شیوع بیماری اجتناب کنید:
خطر انتقال تبخال در زمان شیوع، زمانی که تاول ها یا زخم های قابل مشاهده وجود دارد، بیشتر است. از تماس جنسی در طول طغیان های فعال اجتناب کنید.
از اشتراک گذاری وسایل شخصی خودداری کنید:
وسایل شخصی مانند حوله، تیغ یا ظروف را با فردی که تبخال دارد به اشتراک نگذارید.
شستن مکرر دست ها:
شستن مکرر دست ها می تواند به جلوگیری از گسترش تبخال کمک کند.
استرس را مدیریت کنید:
استرس می تواند باعث شیوع تبخال شود. استرس را از طریق تکنیک های آرامش بخش مانند تنفس عمیق، مدیتیشن یا یوگا مدیریت کنید.
واکسینه شوید:
واکسن هرپس زوستر می تواند به پیشگیری از زونا کمک کند که توسط همان ویروس تبخال ایجاد
می شود.
نتیجه گیری:
در نتیجه، تبخال یک عفونت ویروسی شایع است که میلیون ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد. در حالی که هیچ درمانی برای تبخال وجود ندارد، داروهای ضد ویروسی می توانند به مدیریت علائم و کاهش دفعات شیوع کمک کنند. رعایت بهداشت و اقدامات لازم برای جلوگیری از انتشار ویروس نیز می تواند به کاهش خطر ابتلا یا انتشار تبخال کمک کند. اگر فکر می کنید ممکن است تبخال داشته باشید، مهم است که با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی صحبت کنید تا تشخیص دقیق و درمان مناسب دریافت کنید.
گردآوری: بخش سلامت سرپوش
- 18
- 2