رمضان؛ ماه خودسازی و اخلاص

به گزارش ایرنا،رمضان ماه عبادت و خدایی شدن و روزه محور تمام عبادت ها است. فرصتی که انسان می تواند با پرورش سرشت نیک و دوری از بی اخلاقی ها پیوندش را با خالق هستی نزدیک تر کند. ماهی که در آن مسلمانان واقعی به صفت هایی همچون پارسایی، انس با معبود، رهایی از بند خواسته های نفسانی، آرامش، سحر خیزی، صبر و مقاومت در برابر مشکل ها آراسته می شوند. از این رو است که بسیاری از بزرگان دین، رمضان و روزه داری را دروازه عبادت دانسته اند و از آن به عنوان مهمترین محور خودسازی و اخلاص یاد می کنند.

این ماه پربرکت، فرصت مناسبی برای تقویت تقوا، اراده و اخلاق نیکو است. رسول اکرم(ص) و ائمه اطهار(ع) درباره اهمیت روزه داری و آثار و برکت های آن سفارش های ارزشمندی کرده اند، همانطور که حضرت محمد(ص) می فرمایند: «هرگاه روزه دار در پاسخ فردی که به او فحاشی می‌کند، بگوید: ببخشید من جوابت را نمی دهم، این در واقع حجابی از نور است که به شکل مانع و سدّی از رحمت خدا می‌آید و او را از آتش باز می‌دارد.»

همچنین ایشان در بیان اهمیت این ماه پربرکت فرمودند: «اگر بنده ارزش ماه رمضان را می‌دانست، آرزو می‌کرد که سراسر سال رمضان باشد.» بنابراین ضرورت دارد تا همه مسلمانان با ژرف اندیشی و تفکر در اعمال این ماه از فرصت به دست آمده برای رستگاری خویش تلاش کنند و توشه خود را برای روز دیدار با پروردگار که بسیار نزدیک است، پربارتر سازند. 

** فلسفه مجازات روزه‌خواری

روزنامه «کیهان» در گزارشی با عنوان «فلسفه مجازات روزه‌خواری»، نوشت: ماه رمضان، به سبب اینکه ظرف زمانی انجام این واجب بزرگ الهی است، از قداست و اهمیت والایی در دین اسلام برخوردار است. از این رو در فقه اسلامی بر رعایت حریم این ماه فراوان تأکید شده است. حتی کسانی که به سبب موانع شرعی، مجاز به ترک روزه اند، می‌بایست حریم این ماه و روزه‌داری را مراقبت کرده و در منظر دیگران، خصوصا روزه داران، روزه خواری نکنند. این موضوع برای شارع مقدس چنان اهمیت داشته که حتی با وجود اینکه روزه، واجب فردی و حق‌الله به شمار می‌رود، برای روزه خواران در ملأ عام، حتی اگر مجاز به ترک روزه باشند، مجازات‌هایی را در نظر گرفته است. 

** پویش رمضان پایدار

روزنامه «اطلاعات» در یادداشتی با درج عنوان «پویش رمضان پایدار» به قلم محمدعلی فیاض‌بخش می نویسد: از برکات و معنویات ماورایی رمضان اگر بگذرم ـ که سخن گفتن در این باب را حد خود نمی‌دانم ـ دوست دارم یک رمضان را فرصتی برای یک پویش اجتماعی اخلاق‌مداری ببینم. آیا نمی‌توان در این رمضان، که سر به وداع نهاده، هشتکی اختیار کرد برای باقیمانده سال تا رمضان بعد؛ و کمپینی به پا داشت به عنوان «رمضان پایدار»؟ آیا می‌توان ارمغانِ لب فروبستن از طعام و شراب را به زبان فرو داشتن از ناروا و ناسزا تعمیم داد، بی رمقی میانه روز را در بی‌بنیه ساختن پرخاش و ستیز به کار بست، نشاط وقت افطار را به شادی شبانه در خانه در طول سال پیوند داد، و جلدهای بر سرنهاده از قرآن را به جان کلام صاحب قرآن متصل نمود؟ آیا پویش سختی است؟

** فرصتی برای تنهایی و خلوت

روزنامه «ایران» در یادداشتی با عنوان «فرصتی برای تنهایی و خلوت» به قلم حسن عبدالله‌زاده، نوشت: نیاز به تنهایی و خلوت احساسی است که به سراغ همه ما می‌آید. گاهی انسان از همه چیز و همه کس حوصله‌اش سرمی رود و به صورت ناخودآگاه این احساس در او به وجود می‌آید که باید برای دقایق و ساعاتی تنها باشد؛ شاید خیلی‌ها تصور کنند که این احساس از نشانه‌های افسردگی و مشکلات روانی است، اما در واقع چنین نیست و نیاز به تنهایی و خلوت همیشه نمی‌تواند دلیلی برای افسردگی باشد.

** زمزمه عاشقانه مردم ایران در شب قدر و سوگ مولای متقیان(ع)

روزنامه «کیهان» در گزارشی با «زمزمه عاشقانه مردم ایران در شب قدر و سوگ مولای متقیان(ع)»، می نویسد: همزمان با سالگرد شهادت امیرمومنان حضرت علی(ع) و دومین شب قدر مراسم احیای شب ۲۱ ماه رمضان همزمان با سراسر کشور در حرم مطهر رضوی و حضرت معصومه(س) برگزار شد. شب جمعه پس از تنعم زائران از خوان پربرکت حضرت امام رضا(ع) در بزرگترین سفره افطاری جهان اسلام و نماز و دعا، مراسم احیای شب بیست و یکم ماه رمضان با قرائت آیاتی از قرآن‌کریم آغاز شد. در حالی که فرازهای دعای جوشن کبیر در صحن و سرای نورانی حضرت امام رضا(ع) طنین‌انداز شده بود، پیکرهای ۲ شهید مدافع‌حرم تیپ فاطمیون وارد حرم مطهر رضوی شده و میهمان ویژه جایگاه مراسم احیا شدند.

** روزهای دعا و نیایش

روزنامه «اطلاعات» در یادداشتی به قلم محمدعلی اسلامی ندوشن با انتخاب عنوان «روش سخنوری علی(ع)»، آورد: نخستین رمضانی که بعد از مرگ پدرم فرا رسید، مادرم فراغت کافی داشت که به نماز و روزه اش بپردازد و خاطر عزادارش را تسلّی دهد، زیرا سال های دیگر، پرستاری از شوهرش مقداری از وقت و حواس او را می گرفت. خود رمضان سیمای ده را تا اندازه ای تغییر می داد و ماز جماعت ها رونق بیشتری به خود می گرفت. تفاوتی که در رمضان از این حیث پدید می آمد آن بود که لااقل در سحر یک غذای پختنی بود. آخر شب دیگ را می گذاشتند که برای سحر آماده بشود. ما نیز مانند کسان دیگری که در ده ساعت داشتند (و تعداد آنها در تمام ندوشن بیش از پانزده نبود) ساعت خانه را کوک می کردیم. مادرم و معصومه سحر بلند از خواب بر می خاستند. من نیز با آنکه خواب آلوده بودم دوست می داشتم که بیدار شوم. صدای مناجات از گلدسته ده بلند بود.

** «ترنا بازی»، رسمی فراموش شده در شب های رمضان

روزنامه «ایران» در گزارشی با درج عنوان ««ترنا بازی»، رسمی فراموش شده در شب های رمضان»، می نویسد: فرصت سی روزه ماه مبارک رمضان در هرسال، بتدریج و درطول سده‌ها زمینه شکل‌گیری خرده فرهنگ‌های بسیاری را میان اقوام وملیت‌های گوناگون موجب شده که به صورت آداب وسنن متنوع اینجا و آنجا خودنمایی می‌کنند. ایام ماه مبارک رمضان که با یاد و نام سرسلسله جوانمردان عالم مولا امیرالمؤمنین علی(ع) همراه است، جمعیت پهلوانان و علاقه مندان به راه و رسم جوانمردی به جنب و جوش محسوسی روی می‌آورند و هریک به طریقی می‌کوشند تا ارادت خود را به شهید این ماه نشان دهند. یکی از رسوم تقریباً منسوخ شده در این ایام «ترنا بازی» است که در شب‌های ماه رمضان تا سحر برقرار بوده و ضمن آن به ذکر فضایل امیرالمؤمنین(ع) و صله رحم و دید و بازدید می‌پرداختند و با آیین فتوت و ریشه‌های فرهنگی آن بیشتر آشنا می‌شدند.

** افطاری ساده و برکات آن

روزنامه «کیهان» در گزارشی با انتخاب عنوان «افطاری ساده و برکات آن»، آورد: افطاری دادن از عبادت‌های خاص ماه رمضان است که در عین آسانی از ارزش و ثواب بسیار بالایی برخوردار است. در بحث افطار انواع مختلفی از افطاری دادن وجود دارد، یک دسته افطاری است که در آن اسراف یا تفاخر و تحقیر وجود دارد که این کار یک فعل و حرکت حرام است و گناه انجام گرفته است. نوع دیگری وجود دارد که در آن اسراف یا تفاخر نیست، اما هزینه‌ زیادی برای آن صرف شده است، مثلاً مراسم افطاری را در نظر بگیرید که در آن غذاهای گوناگون وجود دارد و تجمل زیاد است، یعنی با هزینه‌ای که هزار نفر را می‌توان اطعام داد، ده نفر را افطاری ‌دهند. حالا این افطاری را مقایسه کنید با یک افطاری ساده و کم هزینه که به جای تجملات و غذاهای رنگارنگ در آن سعی می‌شود تعداد افراد بیشتری شرکت کنند و افطار کنند. مشخص است که اسلام نظر مساعد‌تری نسبت به افطاری ساده و با حضور بیشتر مسلمین دارد.

** روش سخنوری حضرت علی(ع)

روزنامه «اطلاعات» در یادداشتی به قلم جرج جرداق و ترجمه محمدرضا انصاری با درج عنوان «روش سخنوری علی(ع)»، می نویسد: در عهد جاهلیت و اسلام به‌ویژه در عصر پیامبر و خلفای راشدین، گویندگان زیادی وجود داشتند و ازآنجا که به سخنرانی‌ها نیاز شدیدی داشتند، با روش سخنوری، به صورت‌های گوناگون ادبی، کاملا آشنا بودند؛ اما در عهد پیامبر، همه معتقدند که بزرگترین سخنور آن زمان، پیامبراسلام بود و در عصر خلفای راشدین و به طور کلی در اعصار بعدی، هیچ‏کس در سخنوری به پایه علی‏بن ابیطالب نرسیده است. گفتار ساده و بیان نیرومند علی که از عناصر طبع و صناعت تشکیل می‏شد، از ارکان شخصیت او به شمار می‏رفت. گذشته از این، خداوند وسایل کامل دیگری که از شرایط سخنوری محسوب می‏شود، برای او آماده کرده بود؛ زیرا خداوند به سبب فطرت سالم، سلیقه رفیع و بلاغت جذاب به او امتیاز خاصی داده بود؛ همان‌طور که به واسطه ذخایر علمی، او را از همگنانش جدا می‏ساخت و همچنین به خاطر برهان استوار و نیروی اقناع و نبوغ بی‏مانندش در بدیهه‏گویی، او را بر دیگران برتری داده بود.

** زندگی زاهدانه امام‌علی(ع)

روزنامه «کیهان» با انتخاب حکایتی با عنوان «زندگی زاهدانه امام‌علی(ع)»، آورد: یکی از بزرگان عرب برای مهمانی نزد امام حسن مجتبی(ع) رفت و موقعی که سفره پهن کردند تا شام بخورند، یک دفعه مرد اظهار غصه و ناراحتی کرد و گفت: من چیزی نمی‌خورم. امام‌حسن(ع) به او فرمود: چرا چیزی نمی‌خوری؟ آن مرد عرض کرد: ساعتی قبل فقیری را دیدم. اکنون که چشمم به غذا می‌افتد، به یاد آن فقیر افتادم و دلم سوخت. امام حسن‌مجتبی(ع) با شنیدن این سخنان گریه کرد و فرمود: او پدرم امیرمؤمنان و خلیفه مسلمانان علی(ع) است. او با اینکه بر سرزمینی بزرگ حکومت می‌کند، مانند فقیرترین مردم زندگی می‌کند و همیشه غذای ساده می‌خورد.

** سومین مهمانی آسمانی

روزنامه «خراسان» در گزارشی با درج عنوان « سومین مهمانی آسمانی»، می نویسد: و امشب بار دیگر درهای آسمان به رویمان گشوده خواهد شد و «قدر» دیگری را به ما هدیه خواهند داد. قدری که شاید آخرین قدر عمرمان باشد و فرصت حضور در میهمانی سال آینده ماه رمضان را نداشته باشیم. در شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان، بار دیگر جای جای شهر، میزبان برپایی محافل احیای شب قدر خواهد بود.

** شب قدر، شبی برای مهربانی و حسابرسی

روزنامه «ایران» در یادداشتی با انتخاب عنوان «شب قدر، شبی برای مهربانی و حسابرسی» به قلم محمدرضا نوراللهی پژوهشگر حوزه دین، آورد: قرآن کریم از شب قدر به‌عنوان شبی مبارک و خجسته یاد می‌کند آنجا که می‌فرماید:«انا انزلناه فی لیله مبارکه» از این‌رو شب قدر به تعبیری قرآنی، شب خوش یمن و مبارکی است. شب قدر، شبی است که به محاسبه نفس خودمان و اندازه‌گیری آن بنشینیم. همانند بنگاه‌های اقتصادی که در پایان سال حسابرسی می‌کنند ما هم در شب قدر بنشینیم وخودمان را حسابرسی کنیم. به خودمان برسیم.

** پژوهشی درباره نزول قرآن۱

روزنامه «اعتماد» در یادداشتی با انتشار عنوان «پژوهشی درباره نزول قرآن۱» به قلم آیت‌الله یدالله دوزدوزانی نوشت: یکی از موضوعات شایسته بحث و پژوهش بایسته، چگونگی نزول قرآن است. در این باره می‌کوشیم بسان تفسیر موضوعی مطالبی را بنگاریم. آیات قرآن به یک باره فرود آمده، یا نزول تدریجی داشته است. برخی آیات بر نزول منجم و جداگانه دلالت دارند، همچون: «قرآناً فرقناهٌ لِتقراهٌ علی النّاسِ علی مٌکث ونزّلناهٌ تنزیلا»؛ «قرآنی که آیاتش را از هم جدا کردیم تا آن را با درنگ بر مردم بخوانی و آن را به تدریج فرو فرستادیم. » اما برخی آیات نزول دفعی را می‌فهماند، همچون: «شهر رمضان الّذی اٌنزِِل فیهِ القٌرآن». تردیدی نیست که قرآن در مدت ۲۳ سال نازل شده است، آیاتی همچون ۱۰۶ اسرا بر این نظر دلالت دارد.

** علی(ع) خدامرد آگاهی و آزادی

روزنامه «اطلاعات» در یادداشتی به قلم بهروز طیرانی با درج عنوان «علی(ع) خدامرد آگاهی و آزادی»، می نویسد: بار دیگر ۲۱ رمضان فرا ‌رسید. قرنها از آن غروب دلگیر کوفه می‌گذرد؛ روزی که از پس آن دیگر کوفه علی را در خود ندید و «صدای عدالت انسانی» ـ به تعبیر جرج جرداق نویسنده مسیحی ـ برای همیشه لب از گفتن فروبست. او رفت و چهارده قرن است که نه تنها شیعیان و پیروانش، بلکه همه انسان‌های آزاده در غم از دست‌دادن او که نمونه و سرمشق آزادی، عدالت، برابری و انسانیت بود، مانده‌‌اند. برای علی(ع) آزادی بیان به منزله یکی از ارکان آزادی و از جمله مهمترین حقوق اساسی و اولیه مردم به شمار می‌رفت. به همین دلیل تا آنجا که تاریخ نشان می‌دهد، هیچ‌گاه کسی را به خاطر آنچه گفته بود بازخواست نکرد. در دوران حکومتش همگان آزاد بودند تا درباره آنچه در جامعه و پیرامون آن رخ می‌دهد، اظهار نظر کنند. هرگز نیز قصاص قبل از جنایت نکرد. اتخاذ این سیاست بر پایه اعتقاد علی(ع) به مسأله آگاهی به عنوان زیربنای رشد و بالندگی جامعه قرار داشت.

** اندر حکمت های روزه

روزنامه «ایران» در یادداشتی با انتشار عنوان «اندر حکمت های روزه» به قلم سید محمدرضا بهشتی نوشت: یکی از علل احکام در این فراز، علت صدور حکم روزه است و در خصوص آن چنین آمده است: و جعل... الصّیام تثبیتاً للاخلاص. می‌توان پرسید که حکمت این حکم را چگونه باید فهمید. در آغاز خطبه فدکیه، پس از حمد و ثنای الهی و واگویی ژرفای توحید، اخلاص تأویل لااله‌الاالله دانسته شده است، یعنی رسیدن به مرتبه‌ای از توحید که آن را در اصطلاح توحید صفاتی می‌گویند. در توحید صفاتی، به این درک می‌رسیم که صفات، عین یکدیگر و نیز عین ذات‌اند؛ نه با یکدیگر در مغایرت‌اند و نه زائد بر ذات. برای درکی که هنوز بدین مرتبت از توحید نرسیده باشد، ممکن است صفات جای ذات را بگیرند و مانع از رسیدن به وحدتی شوند که در پس ذات است و خود را در صفات آشکار می‌سازد.

** دعا و استغفار در شب‌های ماه خدا 

روزنامه «کیهان» در یادداشتی با انتخاب عنوان «دعا و استغفار در شب‌های ماه خدا» به قلم گالیا توانگر، آورد: مهربانا! می‌دانم که شب قدر را فرصتی برای دل‌سوختگان و عاشقان راهت قرار داده‌ای و من باید این پلکان صعود را در این شب زیبا و نورانی بپیمایم. باید راهی به سوی آسمان بیابم. باید رنگ خدا گیرم که شب قدر، شب زیبایی‌هاست، شب آسمانی شدن است. شب هم‌نشینی با فرشتگان است. شب توبه و استغفار، شب وعده با خداست و من آمده‌ام با چشمانی اشکبار و دستانی تهی و کوله‌باری از گناه که بر دوشم سنگینی می‌کند.

** روز قدس؛ نماد وحدت ملی

روزنامه «ایران» در سرمقاله ای با درج عنوان «روز قدس؛ نماد وحدت ملی» به قلم سیدمهدی طباطبایی استاد اخلاق، می نویسد: انتخاب جمعه آخر ماه رمضان که هنگامه‌ای است که مسلمانان پس از روزها طاعت و عبادت به درگاه حق و مقید کردن نفس با روزه‌داری به خدا نزدیک‌ترند، سبب می‌شود که آنها با همت بیشتر و اثرگذارتری برای یاری مردم فلسطین هم پیمان شوند. به همین جهت ما مسلمانان در روز قدس مشمول دو وظیفه هستیم؛ وظیفه نخست حفظ این یادگار امام(ره) است که در تمام سال‌های گذشته مردم مسلمان جهان با دل و جان آن را زنده نگاه داشته‌اند. ان شاء‌الله امسال هم مانند سال‌های گذشته و حتی بهتر خواست امام برای برگزاری روز قدس انجام خواهد شد. نکته مهم دیگر این است که در دفاع از مظلوم هیچ‌گاه نباید اختلافات سیاسی گروه‌ها و جناح‌ها ورود پیدا کند.

** پژوهشی درباره نزول قرآن۲

روزنامه «اعتماد» در یادداشتی با انتشار عنوان «پژوهشی درباره نزول قرآن۲» به قلم آیت‌الله یدالله دوزدوزانی، نوشت: علامه طباطبایی معتقد است: قرآن دارای حقایقی متعالی و والا است که خرد و اندیشه‌های نامطهران به آن نمی‌رسد. این حقایق به یکباره بر پیامبر (ص) نازل شد، اما آنچه در طول ۲۳ سال نبوت، فرو فرستاده شد، مثال و لباس سایه و تصویری از «حقیقت قرآن و کتاب» است؛ حقیقت که فصل و تفریق و آیه و سوره نداشت، بلکه احکام و اتقان داشت و به هیچ زبانی حتی عربی نبود، بلکه برای قرائت و تلاوت، بر آن لباس عربیت پوشانده شد. به نظر لغت شناسان، آنچه علامه طباطبایی در تفاوت میان انزال گفته، مورد پذیرش نیست، و در کتاب‌های لغت، دلیلی برای تفاوت میان آن دو یافت نمی‌شود. شاید نخستین کسی که میان انزال و تنزیل فرق گذاشته، صاحب کشاف باشد و دیگر مفسران بدون تحقیق از وی پیروی کرده‌اند. 

** علی (ع) مصداق انسان کامل

روزنامه «ایران» در یادداشتی با عنوان «علی (ع) مصداق انسان کامل» چکیده ای از سخنرانی منتشر نشده آیت‌الله شهید بهشتی را به چاپ رساند و آورد: شخصیت بارز علی(ع) از جمله شخصیت‌های استثنایی تاریخی است که اگـر بگوییم از وصف بـی‏ نیـاز است، مبالغه نکـرده‏ ایم. دربـاره کمتر شخصیت بزرگ عالم بشریت به اندازه او کتاب نوشته شده است؛ نه تنها کتاب‌هایی که شیعه و دانشمندان شیعی نوشته‏ اند، [بلکه] دیگران نیـز درباره او کتاب‌ها و مطالبی نوشته‏ اند و باز هم نه تنها کتاب‌ها و مطالبی که بـرادران اهل سنت و برادران مسلمان ما، نوشتـه‏ اند - چراکه بیشتر آنها هم نسبت به علی(ع) مهر می ‏ورزند و دوستـدار او هستند؛ بسیاری از آنان در نوشتـه‏ هایشان مطالبی دارند که اگر از روی مأخذ و کتاب در یک محفل آمـاده‏ ای که ساعت‏‌ها بتوانیم با هم مأنوس بـاشیم. 

** تقوا مقدمه گسترش عدالت

روزنامه «اطلاعات» در یادداشتی به قلم حجت الاسلام والمسلمین سید حسن خمینی با درج عنوان «تقوا مقدمه گسترش عدالت»، می نویسد: در ادامه دعای شریف مکارم الاخلاق، امام سجاد علیه السلام از خدای متعال درخواست می‌کند تا از صالحان و پرهیزگارانی باشد که در گسترش عدل و داد کوشش می‌کنند و خشم خود را فرو می‌نشانند و در پی وحدت و همبستگی هستند. در بخش دیگر این فراز از دعا، امام علیه السلام از باری تعالی درخواست تقوا و سیره پرهیزگاران دارد.

** در مکتب قرآن

روزنامه «ایران» در گزارشی با انتشار عنوان «در مکتب قرآن»، آورد: خدایا، روزه این ماه رمضان را آخرین روزه ما قرار نده و اگر آن را آخرین روزه ما قرار دادی، پس ما را از محرومان قرار نده، بلکه از مرحومان و رحمت ‏یافتگان قرار ده. خدایا روزه ماه رمضان گذشت و شب ‏های آن سپری شد و من به جایگاهی رسیدم که تو به آن داناتری و خیر فراوانی به بندگان تو عطا شد. پس از تو می‏ خواهم، آنچه را فرشتگان مقرب و پیامبران مرسل و بندگان صالح تو می‏خواهند: می‏ خواهم که بر محمد و آل محمد درود فرستی و مرا از آتش جهنم برهانی و با رحمت خود به بهشت وارد گردانی و گذشت و کرم خود را به من مرحمت کنی و تقرب جستن مرا بپذیری و دعایم را اجابت کنی و در روز ترس و وحشت، از همه هول‏ هایی که برای روز قیامت قرار دادی، به من ایمنی ارزانی داری.

** امام علی را به مثابه الگو بشناسیم نه ابزار

روزنامه «اعتماد» در گزارشی با انتخاب عنوان «امام علی را به مثابه الگو بشناسیم نه ابزار»، نوشت: عماد الدین باقی بر پیروی از شیوه حکومتداری حضرت علی به عنوان الگو تاکید کرد. وی با تاکید بر اینکه علی بیشتر به عنوان ابزار استفاده شده است نه الگو، اظهار کرد: این مطلب پاسخی به این سوال هم هست که چرا با وجود داشتن کلمات او اما سنت فکری و عملی ما مسیر دیگری را پیموده است.

** امام‌علی(ع) چنین بود

روزنامه «اطلاعات» دریادداشتی به قلم عباس زریاب خویی با انتشار عنوان «امام‌علی(ع) چنین بود»، آورد: هرکه در تاریخ اسلام مطالعه کند و تاریخ نحله‌ها و فرقه‌های مختلف اسلام را از نظر بگذراند و در مباحثات کلامی مسلمانان مخصوصا در مسألة مهم «امامت» بررسی نماید و کتب و رسائل متعدد و مشاجرات و مناقشات دینی و مذهبی را بخواند، بی‌هیچ زحمت و تأملی درخواهد یافت که هیچ شخصیتی در عالم اسلام به اندازة علی‌بن ابیطالب(ع) مورد محبت و یا بغض واقع نشده است و هیچ‌کس به اندازة او دشمنان سرسخت و محبان و مخلصان ثابت‌قدم و فداکار نداشته است. چه جانها که در راه محبت او ایثار شده است و چه جنگها که میان مخالفان و موافقان او درگرفته است.

** طنین نغمه های رمضانی در دامنه های زاگرس

روزنامه «ایران» در گزارشی با عنوان «طنین نغمه های رمضانی در دامنه های زاگرس»، می نویسد: در باب آواهای آیینی وسایر آیین‌های مذهبی در ماه مبارک رمضان در منطقه مهاباد وسایر مناطق زاگرس نشین که بیشتر کردها وآذری‌های عزیز را در دامنه‌های خود جای داده است گفتنی‌های بسیاری وجود دارد که در حوصله این کوتاه نوشته نیست. اما به اجمال می‌توان به برخی از آنها اشاره کرد.آیین‌های جاری در مناطق کرد نشین بخصوص منطقه مهاباد از تنوع و جذابیت خاصی برخوردار است که عمده‌ترین آنها، آواهای آیینی است که در طول ماه مبارک رمضان، مردم منطقه مهاباد هرشب آن را می‌شنوند. ازدیگر آواهای زیبایی که در ماه مبارک رمضان در منطقه به شیوه ای تأثیرگذار اجرا می‌شود و همه ساله در روزهای پایانی ماه مبارک رمضان، شاهد آن هستیم ، آواهایی هستند که در مراسم وداع با ماه میهمانی خدا ترنم می‌شوند. در سال‌های اخیر این مراسم با صدای زیبای آقای اسماعیل شاهی که خود نوازنده قانون هستند با استفاده از اشعار مذهبی بسیار زیبا، به همراهی آقای احمد اسلامی به اجرا درمی‌آید. این دو با همکاری همدیگر حلاوت آوای «الوداع ای رمضان» را آنچنان به جان‌ها می‌ریزند که هر شنونده‌ای از هجرت ماه مبارک رمضان ودر فراق آن براستی اشک می‌ریزد ومغموم می‌شود.

** بچه‌های قدس

روزنامه «اطلاعات» در یادداشتی با عنوان «بچه‌های قدس»، نوشت: آخرین جمعه هر ماه رمضان، روز قدس نامیده شده‌است تا مردم آزاده جهان با مظلومان و ستمدیدگان فلسطینی، همدردی کنند و با اعلام حمایت از آنان، نگذارند تنها بمانند و صدای دادخواهی فلسطینیان را به گوش همه برسانند.شاید بی‌گناه‌ترین و مظلوم‌ترین افراد در همه این سال‌‌های ستم و زور، کودکان فلسطینی بوده‌اند که بی‌هیچ دلیلی خواب هر شبشان با صدای انفجار، آشفته است و بازی هر روزشان با دیدن خون و آتش، ناتمام می‌ماند و نمی توانند هیچ بادبادکی را با آرامش در هوای شهرشان به پرواز دربیاورند.