متن و ترجمه سوره واقعه + خواص سوره واقعه

سوره واقعه دارای منافع و بهره های زیادی است که قابل شمارش نیست

سوره واقعه

سوره واقعه در جزء بیست و هفتم قرآن کریم است و قسمت کوچکی از اواخر جزء بیست و هفتم را در برگرفته است. واقعه تنها نام این سوره ی مبارکه است کلمه واقعه در اولین آیه سوره مبارکه واقعه آمده است. این سوره در «مكّه» نازل شده است که شامل ۹۶ آیه است‏.

نامگذاری سوره واقعه

کلمه ی «واقعه» (پیش آمد، حادثه) یکی از نام های قیامت است و حادثه ایست که بی گمان اتفاق خواهد افتاد و در شروع سوره واقعه از وقوع و مشخّصات بهشتیان و دوزخیان در آخرت خبر می دهد بدین علت اسم این سوره «واقعه» نامیده شده است.

محتوای سوره واقعه

سوره واقعه در ابتدا از حوادثی نظیر تغییر وضعیت زمین، وقوع زلزله در آن و از هم گسیختن کوه ها سخن میگوید و بعد مردم را به سه دسته ی اصحاب یمین، اصحاب شِمال و سابقون، تقسیم میکند و جایگاه و پاداش ها یا عذاب های هر گروه در روز قیامت را بیان می کند. این سوره ۳۷۰ واژه دارد که تقریباً به اندازه نصف یک حزب قرآن، حجم دارد و اولین سوره از سوره‏ های هفتگانه زمانی است که با کلمه «اذا» شروع می شود. همان گونه که از لحن سوره واقعه، پیداست و مفسران نیز تصریح نموده اند، این سوره در «مکّه» نازل شده است، هر چند به گفته ی  بعضى افراد آیات ۸۱ و ۸۲ سوره واقعه در «مدینه» نازل گردیده، ولى، دلیلى براى این گفته در دست نیست و نشانه اى در آیات مذکور بر این ادعا وجود ندارد.  

روایاتی از ائمه در خصوص خواص سوره واقعه

سوره واقعه دارای خواص و فضیلت های بسیاری است و روایت های زیادی نیز در مورد خواص سوره واقعه ذکر شده است. در ادامه به برخی از آنها اشاره میکنیم:

- محبوبیت نزد خدا با خواندن سوره واقعه

امام صادق (ع) فرمودند: هر كس در هر شب جمعه سوره واقعه را بخواند، خداوند او را دوست بدارد و دوستی وی را در دل همه مردم اندازد و در این دنیا بدبختی و تنگ دستی نبیند و آسیبی از آسیب های دنیا به وی نرسد و از همدمان امام علی (ع) باشد و این سوره نسبت به امیرالمؤمنین (ع) خصوصیتی دارد كه دیگران با او در آن شریك نیستند.    

- نورانی شدن چهره با خواندن سوره واقعه

از امام باقر (ع) روایت شده: هرکس سوره واقعه را قبل از خواب شب قرائت کند در حالی خداوند را دیدار میکند که چهره اش مثل ماه شب چهاردهم می درخشد.

- مشتاق دیدار بهشت

امام صادق (ع) فرمودند: هر کس که مشتاق است، بهشت و ویژگی های آن را ببیند سوره واقعه را قرائت کند.

- آگاهی از حوادث روز قیامت

کسى که سوره واقعه را بخواند، این شخص از غافلان نیست، چون که آیات این سوره، به قدری تکان دهنده و بیدارکننده است که، جایى براى غفلت انسان باقى نمى گذارد. به همین علت در حدیث دیگرى از رسول خدا (صلى الله علیه وآله) مى خوانیم: وقتى از آن حضرت سؤال کردند: به چه دلیل آثار پیرى با این سرعت در صورت مبارک شما ظاهر شده است؟ در پاسخ فرمود: سوره هاى هود، واقعه، مرسلات و عمّ مرا پیر کرد؛ چون که در این سوره ها خبرهای تکان دهنده اى از قیامت و رستاخیز و حوادث ترسناک و مجازات مجرمان آمده، همینطور از سرگذشت اقوام قبلی و بلاهائى که بر آن ها نازل شد و نیز دستور به استقامت و پایدارى داستانهاى تکان دهنده اى آمده است.

- رفع فقر و تنگدستی با خواندن سوره واقعه 

در حدیث دیگرى درمورد خواص سوره واقعه آمده است:«عثمان بن عفان» به عیادت «عبد الله بن مسعود» رفت، ـ در همان بیمارى که عبد الله بن مسعود با آن از دنیا رفت ـ

پرسید: از چه ناراحتى؟

گفت: از «گناهانم».

گفت: چه میل دارى؟

گفت: رحمت پروردگارم!

گفت: اگر موافق باشى طبیب براى تو بیاوریم؟

گفت: طبیب بیمارم کرده.

گفت: اگر مایل باشى، فرمان دهم عطاى تو را از بیت المال بیاورند.

گفت: آن روز که نیازمند بودم به من ندادى و امروز که بى نیازم به من مى دهى؟!

گفت: مانعى ندارد براى دخترانت باشد.

گفت: آن ها هم نیازى ندارند، به دلیل آن که من سفارش کردم سوره «واقعه» را بخوانند، من از پیامبر اسلام (صلى الله علیه وآله) شنیدم مى فرمود: مَنْ قَرَأَ سُورَهَ الْواقِعَهِ کُلَّ لَیْله لَمْ تُصِبْهُ فاقَهٌ أَبَداً:« هرکس سوره واقعه را هر شب بخواند، هیچوقت فقیر نخواهد شد». به همین دلیل، در روایت دیگرى سوره «واقعه» سوره «غنى» نامیده شده است. روشن است، تنها نمى توان با لقلقه زبان، اینهمه برکات را در اختیار گرفت، بلکه باید به دنبال تلاوت، فکر و اندیشه و به دنبال آن، حرکت و عمل باشد.

سوره واقعه از سوره های مکی قرآن است

- ایجاد بركت در زندگی با تلاوت سوره واقعه

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: در صورتیکه سوره واقعه را بنویسند و در منزل بگذارند، ابنکار موجب افزایش خیر و برکت می شود و هرکس به قرائت آن مداومت ورزد، دجار فقر نشود و در آن افزایش حفظ و توفیقات و وسعت در مال وجود دارد.

-  آسانی مرگ و بخشش اموات یکی از فضایل سوره واقعه

از امام صادق (ع) نقل شده است: سوره واقعه منافع و بهره های زیادی دارد كه قابل شمارش نیست. از خواص سوره واقعه آن است كه اگر برای مرده ای خوانده شود، سبب مغفرت او میشود و درصورتی که برای كسی كه در حال احتضار و مرگ است بخوانند، مرگ و خارج شدن روحش به اذن خدا آسان می شود.

- آسانی زایمان از دیگر خواص سوره واقعه

برای اینکه زایمانی آسان داشته باشید متن سوره واقعه را همراه خود داشته باشید.

- افزایش رزق و روزی

نیرومندترین اسباب جلب روزی، خواندن نماز با تعظیم و خشوع و خواندن سوره واقعه به خصوص در شب و وقت عشاء است.

ختم سوره واقعه

۱. جهت بسیار شدن رزق و روزی و وسعت معیشت

در «منتخب» آمده است جهت توسعه ی روزی و امر معیشت که تأثیر شگفت آوری داشته و تخلّف ندارد، ختم سوره واقعه را از شب شنبه شروع کند و هر شب این سوره ی مبارکه را سه بار و شب جمعه هشت بار بمدّت هشت هفته بخواند و هر شب پیش از شروع کردن به سوره واقعه این دعا را بخواند:

« اَللّهُمَّ ارزُقنا حَلالاً واسِعاً طَیِّباً مِن غَیرِ کَدٍّ وَ اسْتَجِبْ دَعوَتی مِنْ غَیرِ رَدٍّ وَ اَعُوذُ بِکَ مِنْ فَضیحَتَیِ الفَقْرِ وَ الدَّیْنِ وَ ادْفَعْ عَنّی هذَینِ بِحَقِّ الإمامَینَ اَلسِّبطَینِ الحَسَنِ وَ الحُسَینِ( ع)  بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمِینَ»

۲. جهت مستجاب شدن حاجات شرعی و ادای دین

جهت ادایِ دین و رفعِ فقر و وسعتِ روزی روزی یک مرتبه سوره های «واقعه» و «مُزّمِّل» و «و اللّیل» و «اَلَم نشرح» را قرائت کند و پس از آن این دعا که مجرّب و آزموده است را بخواند و اگر تا چهل روز بخواند بهتر است:

« یا رازِقَ السّائلِینَ یا راحِمَ المَساکِینَ یا وَلِیَّ المُؤمِنینَ یا غِیاثَ المُستَغیثینَ یا اَرحَمَ الرّاحِمینَ صَلِّ علی مُحمَّدٍ وَ آلِ مُحمَّد ٍوَ اکْفِنی بِحَلالِکَ عَنْ حَرامِکَ وَ بِطاعَتِکَ عَنْ مَعْصِیِتَکَ وَ بِفَضْلِکَ عَمّنْ سِواکَ یا اِلهَ العالَمِینَ وَ صَلَّی اللّهُ عَلَی مُحمَّدٍ وَ آلِهِ اَجمَعینَ».[ ١٢]

سوره واقعه یکی از سوره های زیبای قرآن است که در روایات توصیه های فراوانی به خواندن آن شده

متن سوره واقعه

در ادامه متن سوره واقعه به همراه ترجمه ی آن را برای شما شرح میدهیم:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی

إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ ﴿١﴾

هنگامی که واقعه[بسیار عظیم قیامت] واقع شود، (۱)

لَیْسَ لِوَقْعَتِهَا كَاذِبَةٌ ﴿٢﴾

که در واقع شدنش دروغی [در کار] نیست، (۲)

خَافِضَةٌ رَافِعَةٌ ﴿٣﴾

پست کننده [کافران] و رفعت دهنده [مؤمنان] است. (۳)

إِذَا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجًّا ﴿٤﴾

هنگامی که زمین به شدت لرزانده شود، (۴)

وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا ﴿٥﴾

و کوه ها درهم کوبیده وریز ریز شوند. (۵)

فَكَانَتْ هَبَاءً مُنْبَثًّا ﴿٦﴾

در نتیجه غباری پراکنده گردد، (۶)

وَكُنْتُمْ أَزْوَاجًا ثَلَاثَةً ﴿٧﴾

وشما سه گروه شوید: (۷)

فَأَصْحَابُ الْمَیْمَنَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَیْمَنَةِ ﴿٨﴾

سعادتمندان، چه بلند مرتبه اند سعادتمندان! (۸)

وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ ﴿٩﴾

و شقاوتمندان، چه دون پایه اند شقاوتمندان! (۹)

وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ ﴿١٠﴾

و پیشی گیرندگان [به اعمال نیک] که پیشی گیرندگان [به رحمت و آمرزش] اند، (۱۰)

أُولَٰئِكَ الْمُقَرَّبُونَ ﴿١١﴾

اینان مقربان اند، (۱۱)

فِی جَنَّاتِ النَّعِیمِ ﴿١٢﴾

در بهشت های پر نعمت اند. (۱۲)

ثُلَّةٌ مِنَ الْأَوَّلِینَ ﴿١٣﴾

گروهی بسیار از پیشینیان، (۱۳)

وَقَلِیلٌ مِنَ الْآخِرِینَ ﴿١٤﴾

و اندکی از پسینیان، (۱۴)

عَلَىٰ سُرُرٍ مَوْضُونَةٍ ﴿١٥﴾

بر تخت هایی زربافت، (۱۵)

مُتَّكِئِینَ عَلَیْهَا مُتَقَابِلِینَ ﴿١٦﴾

در حالی که روبروی یکدیگر بر آن ها تکیه دارند. (۱۶)

یَطُوفُ عَلَیْهِمْ وِلْدَانٌ مُخَلَّدُونَ ﴿١٧﴾

نوجوانانی همیشه نو جوان همواره [برای خدمت] پیرامونشان می گردند، (۱۷)

بِأَكْوَابٍ وَأَبَارِیقَ وَكَأْسٍ مِنْ مَعِینٍ ﴿١٨﴾

با قدح ها و کوزه ها و جام هایی از باده ناب و پاک، (۱۸)

لَا یُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلَا یُنْزِفُونَ ﴿١٩﴾

که از نوشیدنش نه سردرد گیرند، و نه مست و بی خرد شوند، (۱۹)

وَفَاكِهَةٍ مِمَّا یَتَخَیَّرُونَ ﴿٢٠﴾

و میوه ها از هر نوعی که اختیار کنند، (۲۰)

وَلَحْمِ طَیْرٍ مِمَّا یَشْتَهُونَ ﴿٢١﴾

و گوشت پرنده از هر گونه ای که بخواهند، (۲۱)

وَحُورٌ عِینٌ ﴿٢٢﴾

و حوریانی چشم درشت، (۲۲)

سوره واقعه از جمله سوره هایی است که اخبار و احوال قیامت در آن آمده است

كَأَمْثَالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَكْنُونِ ﴿٢٣﴾

هم چون مروارید پنهان شده در صدف؛ (۲۳)

جَزَاءً بِمَا كَانُوا یَعْمَلُونَ ﴿٢٤﴾

پاداشی است در برابر اعمالی که همواره انجام می دادند. (۲۴)

لَا یَسْمَعُونَ فِیهَا لَغْوًا وَلَا تَأْثِیمًا ﴿٢٥﴾

در آن جا نه سخن بیهوده ای می شنوند، نه کلام گناه آلودی، (۲۵)

إِلَّا قِیلًا سَلَامًا سَلَامًا ﴿٢٦﴾

مگر سخنی که سلام است و سلام، (۲۶)

وَأَصْحَابُ الْیَمِینِ مَا أَصْحَابُ الْیَمِینِ ﴿٢٧﴾

و سعادتمندان چه بلند مرتبه اند سعادتمندان! (۲۷)

فِی سِدْرٍ مَخْضُودٍ ﴿٢٨﴾

در سایه درخت سدر بی خارند، (۲۸)

وَطَلْحٍ مَنْضُودٍ ﴿٢٩﴾

و درختان موزی که میوه هایش خوشه خوشه روی هم چیده شده است،( ۲۹)

وَظِلٍّ مَمْدُودٍ ﴿٣٠﴾

و سایه ای گسترده و پایدار، (۳۰)

وَمَاءٍ مَسْكُوبٍ ﴿٣١﴾

و آبی ریزان، (۳۱)

وَفَاكِهَةٍ كَثِیرَةٍ ﴿٣٢﴾

و میوه ای فراوان، (۳۲)

لَا مَقْطُوعَةٍ وَلَا مَمْنُوعَةٍ ﴿٣٣﴾

که پایان نپذیرد و ممنوع نشود، (۳۳)

وَفُرُشٍ مَرْفُوعَةٍ ﴿٣٤﴾

و همسرانی بلند مرتبه، (۳۴)

إِنَّا أَنْشَأْنَاهُنَّ إِنْشَاءً ﴿٣٥﴾

که ما آنان را با آفرینشی ویژه آفریدیم؛ (۳۵)

فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْكَارًا ﴿٣٦﴾

پس آنان را همواره دوشیزه قرار داده ایم (۳۶)

عُرُبًا أَتْرَابًا ﴿٣٧﴾

عشقورز به شوهران، و هم سن و سال با همسران. (۳۷)

لِأَصْحَابِ الْیَمِینِ ﴿٣٨﴾

[همه این نعمات] برای سعادتمندان [است.] (۳۸)

ثُلَّةٌ مِنَ الْأَوَّلِینَ ﴿٣٩﴾

گروهی بسیار از پیشینیان،( ۳۹)

وَثُلَّةٌ مِنَ الْآخِرِینَ ﴿٤٠﴾

و گروهی بسیار از پسینیان، (۴۰)

وَأَصْحَابُ الشِّمَالِ مَا أَصْحَابُ الشِّمَالِ ﴿٤١﴾

و شقاوتمندان، چه دون پایه اند شقاوتمندان! (۴۱)

فِی سَمُومٍ وَحَمِیمٍ ﴿٤٢﴾

در میان بادی سوزان و آبی جوشان [قرار دارند،] (۴۲)

وَظِلٍّ مِنْ یَحْمُومٍ ﴿٤٣﴾

و سایه ای از دودهای بسیار غلیظ و سیاه، (۴۳)

لَا بَارِدٍ وَلَا كَرِیمٍ ﴿٤٤﴾

نه خنک است و نه آرامبخش، (۴۴)

إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَٰلِكَ مُتْرَفِینَ ﴿٤٥﴾

اینان پیش از این از نازپروردگان خود کامه و سرکش بودند، (۴۵)

وَكَانُوا یُصِرُّونَ عَلَى الْحِنْثِ الْعَظِیمِ ﴿٤٦﴾

و همواره بر گناهان بزرگ پافشاری داشتند، (۴۶)

وَكَانُوا یَقُولُونَ أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ ﴿٤٧﴾

و پیوسته می گفتند:آیا هنگامیکه مردیم و خاک و استخوان شدیم، آیا به راستی برانگیخته می شویم؟! (۴۷)

أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ ﴿٤٨﴾

و آیا پدران گذشته ما نیز برانگیخته می شوند؟! (۴۸)

قُلْ إِنَّ الْأَوَّلِینَ وَالْآخِرِینَ ﴿٤٩﴾

بگو:بی تردید همه پیشینیان وهمه پسینیان، (۴۹)

لَمَجْمُوعُونَ إِلَىٰ مِیقَاتِ یَوْمٍ مَعْلُومٍ ﴿٥٠﴾

برای وعده گاه روزی معین گرد آورده خواهند شد. (۵۰)

ثُمَّ إِنَّكُمْ أَیُّهَا الضَّالُّونَ الْمُكَذِّبُونَ ﴿٥١﴾

آن گاه شما ای گمراهان انکار کننده! (۵۱)

سوره واقعه را هر شب بخوانید تا هیچ وقت دچار تنگدستی و گرفتاری نشوید

لَآكِلُونَ مِنْ شَجَرٍ مِنْ زَقُّومٍ ﴿٥٢﴾

قطعاً از درختی که از زقّوم است [و دارای مایعی جوشان و بسیار بدمزه و بدبوست] خواهید خورد؛ (۵۲)

فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ ﴿٥٣﴾

و شکم ها را از آن پر خواهید کرد، (۵۳)

فَشَارِبُونَ عَلَیْهِ مِنَ الْحَمِیمِ ﴿٥٤﴾

و روی آن از آب جوشان خواهید نوشید، (۵۴)

فَشَارِبُونَ شُرْبَ الْهِیمِ ﴿٥٥﴾

مانند نوشیدن شترانی که به شدت تشنه اند؛ (۵۵)

هَٰذَا نُزُلُهُمْ یَوْمَ الدِّینِ ﴿٥٦﴾

این است پذیرایی از آنان در روز جزا. (۵۶)

نَحْنُ خَلَقْنَاكُمْ فَلَوْلَا تُصَدِّقُونَ ﴿٥٧﴾

ما شما را آفریدیم، پس چرا [آفرینش دوباره خود را پس از مرگ] باورنمی کنید؟ (۵۷)

أَفَرَأَیْتُمْ مَا تُمْنُونَ ﴿٥٨﴾

آیا از [حالات و دگرگونی های] نطفه ای که در رحم می ریزید آگاه هستید؟ (۵۸)

أَأَنْتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ ﴿٥٩﴾

آیا شما آنرا [تا انسانی معتدل و آراسته شود] می آفرینید یا ما آفریننده ایم؟ (۵۹)

نَحْنُ قَدَّرْنَا بَیْنَكُمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِینَ ﴿٦٠﴾

ماییم که مرگ را میان شما مقدّر کردیم، و هیچ چیز ما را [در جاری کردن مرگ بر شما] مغلوب نمی کند. (۶۰)

عَلَىٰ أَنْ نُبَدِّلَ أَمْثَالَكُمْ وَنُنْشِئَكُمْ فِی مَا لَا تَعْلَمُونَ ﴿٦١﴾

[آری، مرگ را مقدّر کردیم] تا امثال شما را جایگزین شما کنیم و شما را به صورتی که نمی دانید آفرینشی تازه و جدید بخشیم، (۶۱)

وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَةَ الْأُولَىٰ فَلَوْلَا تَذَكَّرُونَ ﴿٦٢﴾

و به راستی پیدایش اولین را [که جهان فعلی است] شناختید، پس چرا متذکّر [پدید شدن جهان دیگر] نمی شوید؟! (۶۲)

أَفَرَأَیْتُمْ مَا تَحْرُثُونَ ﴿٦٣﴾

مرا خبر دهید آنچه را می کارید، (۶۳)

أَأَنْتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ ﴿٦٤﴾

آیا شما آنرا می رویانید، یا ما می رویانیم؟ (۶۴)

لَوْ نَشَاءُ لَجَعَلْنَاهُ حُطَامًا فَظَلْتُمْ تَفَكَّهُونَ ﴿٦٥﴾

به یقین اگر بخواهیم، آنرا ریز ریز کرده و خاشاک می کنیم که متاسف و شگفت زده می شوید، (۶۵)

إِنَّا لَمُغْرَمُونَ ﴿٦٦﴾

[ و می گویید:] مسلماً ما خسارت زده ایم، (۶۶)

بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ ﴿٦٧﴾

بلکه ناکام و محرومیم (۶۷)

أَفَرَأَیْتُمُ الْمَاءَ الَّذِی تَشْرَبُونَ ﴿٦٨﴾

به من خبر دهید آبی که می نوشید، (۶۸)

أَأَنْتُمْ أَنْزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنْزِلُونَ ﴿٦٩﴾

آیا شما آنرا از ابر باران زا فرود آورده اید یا ما فرود آورنده ایم؟ (۶۹)

لَوْ نَشَاءُ جَعَلْنَاهُ أُجَاجًا فَلَوْلَا تَشْكُرُونَ ﴿٧٠﴾

اگر بخواهیم آنرا تلخ می گردانیم، پس چرا سپاس گزاری نمی کنید؟ (۷۰)

أَفَرَأَیْتُمُ النَّارَ الَّتِی تُورُونَ ﴿٧١﴾

به من خبر دهید آتشی که می افروزید، (۷۱)

أَأَنْتُمْ أَنْشَأْتُمْ شَجَرَتَهَا أَمْ نَحْنُ الْمُنْشِئُونَ ﴿٧٢﴾

آیا شما درختش را بوجود آورده اید یا ما بوجود آوردنده ایم؟ (۷۲)

نَحْنُ جَعَلْنَاهَا تَذْكِرَةً وَمَتَاعًا لِلْمُقْوِینَ ﴿٧٣﴾

ما آنرا وسیله تذکر و مایه استفاده برای صحرانشینان و بیابانگردان قرار داده ایم. (۷۳)

فَسَبِّـحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِیمِ ﴿٧٤﴾

پس به نام پروردگار بزرگت تسبیح گوی. (۷۴)

فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ ﴿٧٥﴾

پس به جایگاه ستارگان سوگند می خورم، (۷۵)

وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَوْ تَعْلَمُونَ عَظِیمٌ ﴿٧٦﴾

و اگر بدانید بی تردید این سوگندی بس بزرگ است. (۷۶)

إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِیمٌ ﴿٧٧﴾

که یقیناً این قرآن، قرآنی است ارجمند و باارزش؛ (۷۷)

فِی كِتَابٍ مَكْنُونٍ ﴿٧٨﴾

[که] در کتابی مصون از هر گونه تحریف و دگرگونی [به نام لوح محفوظ جای دارد.] (۷۸)

لَا یَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ ﴿٧٩﴾

جز پاک شدگان [از هر نوع آلودگی] به [حقایق و اسرار و لطایف] آن دسترسی ندارند. (۷۹)

تَنْزِیلٌ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِینَ ﴿٨٠﴾

نازل شده از سوی پروردگار جهانیان است. (۸۰)

أَفَبِهَٰذَا الْحَدِیثِ أَنْتُمْ مُدْهِنُونَ ﴿٨١﴾

آیا شما نسبت به این گفتار سهل انگاری می کنید [و آنرا قابل اعتنا نمی دانید؟!] (۸۱)

وَتَجْعَلُونَ رِزْقَكُمْ أَنَّكُمْ تُكَذِّبُونَ ﴿٨٢﴾

و فقط نصیب خود را این قرار می دهید که آنرا انکار کنید؟! (۸۲)

فَلَوْلَا إِذَا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ ﴿٨٣﴾

پس چرا هنگامیکه روح به گلوگاه میرسد، (۸۳)

وَأَنْتُمْ حِینَئِذٍ تَنْظُرُونَ ﴿٨٤﴾

و شما در آن وقت نظاره گر هستید [و هیچ کاری از شما ساخته نیست!] (۸۴)

سوره واقعه پنجاه و ششمین سوره از قرآن کریم است

وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنْكُمْ وَلَٰكِنْ لَا تُبْصِرُونَ ﴿٨٥﴾

و ما به او از شما نزدیک تریم، ولی نمی بینید. (۸۵)

فَلَوْلَا إِنْ كُنْتُمْ غَیْرَ مَدِینِینَ ﴿٨٦﴾

[آری] پس چرا اگر شما پاداش داده نمی شوید [و به گمان خود قیامتی در کار نیست و شما را قدرتی بزرگ و فراتر است؟] (۸۶)

تَرْجِعُونَهَا إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِینَ ﴿٨٧﴾

آن [روح به گلوگاه رسیده] را [به بدن محتضر] برنمی گردانید، اگر [در ادعای خود] راستگویید؟ (۸۷)

فَأَمَّا إِنْ كَانَ مِنَ الْمُقَرَّبِینَ ﴿٨٨﴾

پس اگر [جان به گلو رسیده] از مقربان باشد، (۸۸)

فَرَوْحٌ وَرَیْحَانٌ وَجَنَّتُ نَعِیمٍ ﴿٨٩﴾

[در] راحت و آسایش و بهشت پرنعمت [خواهد بود.] (۸۹)

وَأَمَّا إِنْ كَانَ مِنْ أَصْحَابِ الْیَمِینِ ﴿٩٠﴾

و اگر از سعادتمندان باشد، (۹۰)

فَسَلَامٌ لَكَ مِنْ أَصْحَابِ الْیَمِینِ ﴿٩١﴾

[به او گفته می شود:] از سوی سعادتمندان بر تو سلام باد. (۹۱)

وَأَمَّا إِنْ كَانَ مِنَ الْمُكَذِّبِینَ الضَّالِّینَ ﴿٩٢﴾

و اما اگر از انکار کنندگان [حقایق و] گمراه باشد، (۹۲)

فَنُزُلٌ مِنْ حَمِیمٍ ﴿٩٣﴾

پذیرایی از او با آب جوشان است، (۹۳)

وَتَصْلِیَةُ جَحِیمٍ ﴿٩٤﴾

و وارد شدن به دوزخ است. (۹۴)

إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ حَقُّ الْیَقِینِ ﴿٩٥﴾

[آنچه در مورد این سه طایفه بیان شد،] بی تردید این است همان حقّ یقینی. (۹۵)

فَسَبِّـحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِیمِ ﴿٩٦﴾

پس به نام آفریدگار بزرگت تسبیح گوی. (۹۶)

گردآوری: بخش مذهبی سرپوش