در وضوی ارتماسی باید صورت و دستها از بالا به پایین شسته شودوضوی ارتماسی
وُضوی اِرتِماسی به اینصورتست که باید در ابتدا نیت کرد و سپس صورت و دست ها را در داخل آب به قصد وضو، وارد کرد. همچنین جایز است که وضوگیرنده، نیت وضو را بعد از فرو بردن اعضای وضو در آب، به جا آورد و پس از نیت کردن ، اعضای وضو را از آب بیرون آورد. در وضوی ارتماسی، مسح سر و پا زمانی انجام می شود که صورت و دست هایتان را در آب، فرو کرده باشید.
نحوه ی انجام وضوی ارتماسی
وضوی ارتماسی دارای چهار چیز واجب، مثل وضوی ترتیبی میباشد و تفاوتشان صرفا در شستن صورت و دستها می باشد؛ به این صورت كه صورت و دستها در وضوی ترتیبی به نیّت وضو شسته می شود درحالیکه این اعضا در وضوی ارتماسی باید از بالا به پائین به نیّت وضو در آب فرو برده شود و یا از بالا به پائین به نیّت وضو از آب بیرون آورده شود.
> در وضوی ارتماسی باید مثل وضوی غیرارتماسی، ترتیب را رعایت کرد؛ به این روش که ابتدا صورت، شسته شود و پس از آن می توان اقدام به شستن دست راست و بعد دست چپ کرد. انسان در وضوی ارتماسی باید به قصد وضو صورت و دستها را در آب فرو ببرد، یا آن ها را به قصد وضو از آب بیرون بیاورد و برای انجام مسح سر و پاها با آب وضو، باید دست چپش را در آب فرو کند و درحین بیرون آوردن دستش از آب، نیت وضو را انجام دهد و در دست راست هم برای انجام مسح با آب وضو باید نیت وضو را موقع بیرون آوردن دستش از آب به جا آورد؛ مگر آنکه قصد شستن تمام دست را در موقع بیرون آوردن دست چپ از آب نداشته باشد که باید با استفاده از آب دست راست، بقیه را بشوید.
> صورت و دستها در وضوی ارتماسی باید از بالا به پایین شسته شود، پس اگر شخص در زمان فرو بردن صورت و دستها در آب، قصد وضو کند؛ باید صورتش را از طرف پیشانی و دستهایش را از طرف آرنج در آب فرو برد ولی اگر قصد وضو در زمان بیرون آوردن صورت و دستها از آب داشته باشد، باید صورت را از طرف پیشانی و دستها را از طرف آرنج بیرون آورد.
> برای این كه مسح سر و پاهای شخص در وضوی ارتماسی با آب خارج نباشد، باید قصد وضو را در زمانی كه دست راست و چپش را وضوی ارتماسی می دهد؛ به جا آورد و باید بداند پس از این که دست چپ و راستش را از آب خارج کرد تا وقتی كه آب بر روی دست ها جریان دارد جزء وضو محسوب میشود وگرنه مسح سر و پاها اشكال دارد.
> انسان میتواند به قصد وضو صورت و دست هایش را در آب فرو ببرد و پس از آن به قصد وضو از آب بیرون بیاورد. به چنین وضویی،« وضوی ارتماسی» گفته میشود.
نظرات فقیهان درباره وضو ارتماسی
شروطی که برخی از فقیهان درخصوص وضوی ارتماسی برای انجام مسح سر و پاها با آب وضو قید کرده اند؛ به شرح زیر میباشد :
* عقیده ی امام خمینی درمورد وضوی ارتماسی این بود که برای انجام مسح سر و پاها با آب وضو، باید در ابتدا دست ها را در آب فرو برد و نیت وضو را بعد از بیرون آورن دست ها از آب به جا اورد.
* از نظر سید علی سیستانی، مسح کشیدن با خیسی دستی که به صورت ارتماسی شسته شده بلامانع است، ولی آنرا خلاف احتیاط تلقی کرده است.
* باور سید ابوالقاسم خوئی و میرزا جواد تبریزی درخصوص انجام مسح سر و پاها با آب وضو در وضوی ارتماسی این بود که شستن دست چپ به صورت ارتماسی، جایز نیست.
وضوی ارتماسی از شیوه‌های وضوست که پس از نیت، باید صورت و دستها داخل آب شود* ناصر مکارم شیرازی درباره ی وضوی ارتماسی می گوید که وضوگیرنده باید نیتش را در هنگامِ وضوی ارتماسیِ دست راست و چپ، به جا آورد و پس از این که دست هایش را از آب خارج کرد تا وقتی که آب روی دست ها جریان داشته باشد، جزء وضو به شمار می رود.
شرایط وضو
وضو صرفا با رعایت بعضی از شرایط، صحیح است و اگر هر یک از این شرایط نباشد؛ وضو باطل است. در ادامه با این شرایط اشنا شوید:
- پاک بودن آب و مطلق بودن آن:
وضویی باطل است که با آب نجس و آب مضاف باشد، اگر انسان نسبت به نجس یا مضاف بودن، بی اطلاع باشد یا چنین شرایطی را فراموش کرده باشد و نمازش را با چنین وضویی خوانده باشد؛ بنابر احتیاط واجب باید با وضوی صحیح، مجددا آن نماز را به جا آورد.
- آب وضو مباح باشد:
درصورت وجود دو ظرف آب یا بیشتر، که شخص وضوگیرنده نسبت به غصبی بودن یکی از آنها واقف باشد ولی نداند که کدام یک از آن ها غصبیست، به هیچ وجه نباید با هیچ یک از آن ها وضو بگیرد؛ چون وضویش باطل است و درصورت نبود آب مباح دیگر باید برای به جا آوردن نمازش، تیمم کند.
- اعضاء وضو و مسح موقع شستن و مسح کردن پاک باشد:
درصورت نجس بودن یکی از اعضاء وضو و تردید داشتن پس از وضو که آیا آن جا را پیش از وضو آب کشیده یا نه، چنانچه موقع وضو آگاه باشد که ملتفت پاک بودن و نجس بودن آن نبوده وضویش باطل است، ولی اگر آگاه نباشد که ملتفت بوده است یا نه، وضویش صحیح می باشد و در هر صورت باید برای انجام اعمال دیگر، جایی که نجس بوده را آب بکشد.
- در اعضاء وضو مانعی از رسیدن آب نباشد:
اگرانسان نسبت به این که به اعضای وضویش چیزی چسبیده یا نه در تردید باشد، چنانچه پیش از وضو به بودنش مطمئن باشد ولی نداند که در حال حاضر برطرف شده یا نه، باید وارسی کند که درصورت چسبیدن چیزی به اعضای وضویش، آن را برطرف کند. همچنین اگر پس از این که وضویش را گرفت، به چسبیدن چیزی به اعضای وضویش تردید داشت؛ این وضو صحیح است.
- ظرف آب وضو مباح و از طلا و نقره نباشد:
چنانچه درون یک ظرف غصبی یا طلا و نقره، آب وضو باشد و آب دیگری غیر از آن در ظرف نباشد؛ بنابر احتیاط واجب باید تیمم کند و نمی تواند وضویش را با آب آن ها بگیرد.
- استعمال آب برای او مانعی نداشته باشد:
کسی که ترس از مریض شدن بخاطر وضو گرفتن داشته باشد یا بداند که درصورت وضو گرفتن با آن آب، تشنه میماند؛ نباید وضو بگیرد.
- شستن صورت و دستها و مسح پا و سر توسط خود انسان:
وضو درصورتی باطل است که شخص دیگری به وضو گیرنده در رساندن آب به صورت و دستها و مسح سر و پاهایش کمک کند. کسی که توانایی وضو گرفتن را ندارد باید نائب بگیرد تا او را وضو دهد، ولی نیت وضو برعهده ی خودش است و بهتر است که نایب هم علاوه بر آن شخص، نیت وضو کند. سپس شخص، مسح را با دست خودش انجام دهد و درصورت عدم توانایی انجام اینکار، باید نائب به او کمک کند و دستش را بگیرد و به جایش مسح بکشد درغیر این صورت باید از دست او رطوبت بگیرد و سر و پای او را با آن رطوبت، مسح کند و بهتر است که تیمم کند اگر ممکن باشد.
- آنکه وضو را به ترتیبی بجا آورد که گفته شد.
- کارهای وضو را پشت سر هم انجام دهد:
از دیگر موارد باطل کننده ی وضو اینست که فاصله در بین کارهای وضو بحدی باشد که درزمان شستن یا مسح کردن اعضای وضو، رطوبت جاهایی که قبل از آن شسته یا مسح کرده، خشک شده باشد.
ترتیب در وضوی ارتماسی مانند وضوی غیرارتماسی استگردآوری: بخش مذهبی سرپوش
- 16
- 6
