سرپوش فرهنگی - محمد صالح‌علا شاعر و نویسنده در گفت‌وگو با مهر، اظهار کرد: انسان موجود منحصربه‌فردی است و نمی‌تواند شخصا خودش را درمان کند، یکی از ارزش‌های کتاب این است که انسان‌ها را شبیه هم می‌کند، این‌که ما می‌فهمیم دیگران هم رنج‌هایی شبیه ما را تحمل می‌کنند و ما تنها نیستیم، انگیزه‌ای است برای این‌که دردهای مشترک را با هم تحمل کنیم و راه چاره‌ای بیندیشیم برای از بین بردن دردهای مشترک.
سلامت اجتماعی در کتاب خواندن است
صالح‌علا درباره سلامت اجتماعی نیز بیان کرد: تردیدی نیست که سلامت اجتماعی در کتاب خواندن و اعتلای فرهنگی است و نادانی، آدمی را کج می‌کند. پروفسور مریم میرزاخانی که شوربختانه زود از میان ما رفت، اثبات کرد ۷۲ درصد هستی از تاریکی تشکیل شده است، این وحشتناک است و این‌که او معتقد بود تاریکی انرژی دارد. این انرژی زیاد است. تصور کنید یک گروه نادان چیزی را بخواهند و برایش تلاش کنند، چه رنجی به بشریت وارد می‌کنند زیرا تاریکی انرژی غیرقابل تصوری دارد و کتاب یک ابزار برای مقابله با این تاریکی است.
این شاعر همچنین با اشاره به مزایای کتاب خواندن اظهار کرد: کتاب می‌تواند ما را واکسینه کند، می‌تواند پیش‌گیری کند، در نظر داشته باشید که کتاب سرم نیست، واکسن است. من توصیه می‌کنم از آثار درمانی شاهنامه غافل نشویم. شاهنامه و شعرهای مولانا می‌توانند ما را به‌خوبی درمان کنند.
موسیقی اثر درمانی دارد
صالح‌علا علاوه بر ادبیات، موسیقی را هم در بهبود سلامت روانی موثر دانست و افزود: مثلا من با شنیدن ترانه‌های «کوهن» و «باب دیلن» حال بدم میل به خوبی می‌کند. باخ، ویوالدی، شجریان و... همه برای من اثر درمانی دارند.
محمد صالح علا در پایان اظهار کرد: کتاب گاهی آدمی را بدبخت می‌کند، گاهی آدمی را بیچاره می‌کند و به انسان زیان‌های جبران ناپذیری می‌زند، اگر کتاب از ما انسان بهتری نسازد و موجب اعتلای فرهنگی ما نشود، ما را انسان باسواد بی‌فرهنگ می‌کند و بیچاره می‌شویم.
- 14
- 5
