این نویسنده و مدرس داستان نویسی در گفتگو با ایسنا در مورد ویژگی های رمان های عامه پسند و پرفروش و اینکه آیا لزوما یکی هستند و یا گاهی با هم اشتباه گرفته میشوند، با بیان اینکه تعریف دقیقی از ادبیات عامه پسند وجود ندارد و برای تبیین موضوع باید آن را تعریف کنیم، گفت: رمان عامه پسند به کتاب هایی گفته می شود که افرادی که در لایه های میانی و پایینی جامعه قرار دارند، میتوانند این ها را بخوانند. معمولاً این اشخاص تعداد بیشتری از جمعیت یک کشور و حتی جهان را تشکیل می‌دهند و فروش کتاب های عامه پسند به این موضوع بر می گردد.
او ادامه داد: فی نفسه کاری پرفروش می شود که مردم بیشتری با آن ارتباط برقرار کنند ولی این به معنای بد بودن کتاب نیست. آنچه بعنوان ادبیات عامه پسند شناخته می شود کتاب هایی است که ارزش ادبی و هنری کمتری دارد و از نظر ساختاری، زبان، تکنیک ادبی و جهان بینی دچار ضعف است و در سطح پایینی قرار دارد. نویسندگان این نوع از کتاب ها به کندو کاو انسانها نمی پردازند، زبان نو ندارند و بیشتر بر ساختارهای سطح پایینی از ادبیات کلاسیک متمرکزند.
عباسی در ادامه اظهار‌کرد: اگر تعریف از عشق در کتابی انسان شناسانه باشد آن اثر، کار جدّي و مهمی است ولی نویسندگان این نوع کتاب ها بر احساسات عاطفی نوجوانان تمرکز دارند زیرا بیشتر خوانندگان را تشکیل می‌دهند، این کتاب ها بیشتر مخاطب محورند. شاید عنوان «عامه پسند» برای این نوع کتاب ها جالب نباشد زیرا آنها از نظر فنی و هنری سطح پایینی دارند و ارزش ادبی کمتری برایشان متصور است. کتاب هایی هم هستند که از نظر ادبی و ساختار زبانی ارزش بالاییدارند ولی پرفروش میشوند، بنابراین عنوان «عامه پسند »، عنوان مناسبی برای این کتاب ها نیست.
وی در مورد نقد نشدن کتاب های عامه پسند، با تأکید بر ضعف این کتاب ها از نظر هنری و ادبی، گفت: منتقدان به دنبال کشف ارزش های ادبی و هنری هستند و چون این کتاب ها فاقد ارزش های ادبی هستند و یا ارزش کمتری دارند، کنار گذاشته می شوند.
نویسنده «دختر لوتی» و«بازیگوش» سپس در مورد اینکه آیا ادبیات عامه پسند میتواند مقدمه ای برای ورود به ادبیات جدّي باشد، گفت: این موضوع دو بحث دارد؛ نوشتن و خواندن. نویسنده ای که از نوشتن کتاب های با ارزش ادبی کم تر آغاز کند، نمی تواند کتابی بنویسد که ارزش ادبی و هنری بالایی دارد و معمولاً در همان سطح باقی می ماند. ولی درباره خواندن باید بگوییم، خواندن هر کتابی به مخاطب کمک کرده و او را ترغیب می کند تا کتاب بعنوان کالای اساسی زندگی اش قرار بگیرد. این نوع کتاب ها معمولاً جذابیت بیشتری برای افرادی که در سنین پائین قرار دارند، دارد، بعضی از آنها هم ارزش ادبی و نثری و زبان درست دارند. فکر نمی کنم اشکالی در آن باشد و امکان دارد در سنین بالا آثار فاخری بخوانند ولی برای نوشتن توصیه نمی کنم.
عباسی همچنین در مورد نگاه تجارت گونه بعضی از ناشران نسبت به کتاب ها که منجر به گسترش تولید کتاب های عامه پسند می شود و اینکه آیا امکان دارد نویسنده ای برای تأمین معاش به این سمت برود، گفت: این خطر همیشه وجود داشته و دارد. نشر بنگاه اقتصادی و فرهنگی است و ناشران ترجیح می‌دهند کتابی تولید کنند که هم نخبگان تائید کنند و هم خواننده عام داشته باشد تا فروش کند. ناشران حرفه ای سعی می کنند تن به این کار ندهند اما در زمانی که وضعیت اقتصادی نشر آشفته می شود این خطر ادبیات را تهدید می کند. نویسندگان نیز امکان دارد به دلایل اقتصادی به نوشتن کارهایی با ارزش ادبی و هنری کم تمایل پیدا کنند.
- 10
- 3
