نوروز باستانی، عید فارسی‌زبانان دنیا را در پیش رو داریم، روزهایی که بخش مهمی از مردم ایران به گردشگری در استان‌ها و شهرها خواهند پرداخت. هر ساله ستاد‌های نوروزی در شهرها و استان‌ها، تشکیل می‌شود تا در ساماندهی و ایجاد تسهیلات برای گردشگران نوروزی، اقدمات مقتضی را به عمل آورد.
اما متاسفانه در بیشتر مواقع این ستادها نتوانسته‌اند پوشش مناسبی برای گردشگران نوروزی ایجاد کنند!
وقتی انتظار داریم خانواده‌های ایرانی به‌جای هزینه کردن در تورهای خارجی و خارج شدن ارز از کشور، مقصد خود را یکی از استان‌های کشور انتخاب کنند، باید زیرساخت‌هایی هم در این حوزه در نظر گرفته شود.
چرا هتل‌های چندستاره خارجی با برخی از هتل‌های چندستاره ایرانی فرق دارد؟ چگونه می‌خواهیم خود را به استاندارهای دنیا برسانیم؟ وقتی ما نمی‌توانیم گردشگران داخلی را به‌خوبی جذب کنیم، چگونه می‌توانیم داعیه جذب گردشگران خارجی را داشته باشیم؟ آن‌هم در مقابل همسایه‌های موفقی که سالانه میلیون‌ها دلار فقط از محل جذب گردشگران ایرانی درآمد دارند!
چه راهکارهایی را می‌توان در پیش گرفت که گردشگران نوروزی ایران به‌جای ترکیه، دوبی، ارمنستان و... به شمال، جنوب، غرب و شرق کشور مسافرت کنند؟
باید به وضعیت هتل‌ها، مسافرخانه‌ها، هتل‌آپارتمان‌ها و... رسیدگی کرد. کیفیت بخش اعظم مراکز تفریحی و سرگرمی، استاندارد نیست. حفظ و نگهداری از طبیعت و آثار باستانی در سطح برخی استان‌ها، شرایط مطلوبی ندارد. هنوز خیلی از گردشگران نمی‌دانند وقتی که به دل طبیعت سفر می‌کنند باید از آن محل، نگهداری و پاسداری کنند.
باید بدانیم که مقابل آثار باستانی این سرزمین سر تعظیم فرود آوریم نه این‌که با نوک چاقو اسم خودمان را روی سنگ‌های تخت‌جمشید و دیگر آثار باستانی این سرزمین حک کنیم!
چقدر راه سختی داریم تا وقتی که به دامان طبیعت هجوم می‌آوریم، آن‌جا را پر از زباله‌های انسانی نکنیم. چگونه است که اغلب به هر کجای طبیعت که سفر کنیم، پلاستیک‌های پفک و چیپس را خواهیم دید.
آیا می‌توانیم با این فرهنگ بعضی از عزیزان هموطن و با تسهیلاتی که دولت در اختیار مردم قرار می‌دهد، گردشگران خارجی را که حرفش را نزنیم بهتر است، همین گردشگران داخلی را جذب کنیم؟
مجید فلاح شجاعی – دبیر هنر
- 18
- 1
