به گزارش ایلنا، جامعه باستان‌شناسی ایران در بیانیه خود که در خصوص تصمیم اخیر وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در خصوص شعبه دوم موزه ملی و مخزن امن، آورده است:
در چند روز گذشته، اخباری مبنی بر توافق میان وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی با تولیت حرم بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران پیرامون راه‌اندازی «شعبه دوم موزه ملی» و یا ایجاد «مخزن امن» در رسانه‌ها منتشر شد که با واکنش‌های زیادی در سطح داخلی و خارجی بویژه از سوی پژوهشگران و کنشگران میراث فرهنگی رو به رو شد.
«جامعه باستان‌شناسی ایران» به عنوان جمعی از متخصصین که دغدغه توسعه اصولی تشکیلات میراث فرهنگی و باستان‌شناسی کشور را دارد مایل است نکاتی را در این زمینه مطرح نماید و خواستار روشن شدن جزئیات موضوع از سوی مسوولان مرتبط است.
نخست آنکه تصمیم برای گسترش و بهینه‌سازی فضای موزه‌ها و مخازن بویژه مخزن و موزه ملی که موزه مادر کشور است، امری بسیار ضروری و نیازمند مطالعات تخصصی و کارشناسی است. هیات وزیران در سال ۱۳۸۲ برای گسترش فضای موزه ملی طرحی کارشناسی شده که بر اساس واگذاری ساختمان‌های میدان مشق در دل بافت تاریخی تهران بود را به تصویب رساند که آن طرح اجرایی نشد! در این شرایط پرسش و ابهام نخست این است که چرا آن طرح بسان چندین طرح دیگر به کنار رفتند و به یکباره طرحی کارشناسی نشده به میان آمد؟! جالب است بدانیم مدیرکل کنونی موزه‌ها و اموال منقول فرهنگی وزارتخانه (جناب آقای کارگر) در آن زمان مدیر موزه ملی بود. به نظر می‌رسد آنچه بیشتر اهمیت دارد اما کمتر دیده می‌شود، حل مشکلات اساسی موزه ملی است.
دوم، آیا طرح تازه، پایه کارشناسی دارد؟ تاکنون درباره این طرح، مجموعه مدیریتی موزه ملی که از قضا آگاه به امور هستند هیچگونه اظهارنظری نکرده‌اند. آیا جامعه کارشناسی آنها که به امور آشناترند با چنین تصمیمی موافقت دارند؟
سوم، اجزا و عناصر مکان‌های فرهنگی در نسبت با همدیگر هستند. روح مبارزاتی بنیانگذار انقلاب اسلامی، ما را بدین درجه از فهم و آگاهی تاریخی رهنمون می‌کند که فضای حرم آن حضرت متناسب با "موزه انقلاب" و نه در پیوند و نسبت با نام و موضوع و شعبه موزه ملی و مواد فرهنگی آن است.
- 9
- 2
