اشعار عارفانه
به بخشی از ادبیات که در قالب شعر یا نثر، موضوعات و مضامین معنوی را بیان می کند ادبیات عرفانی میگویند که از آن ها می توان به تصوف، عرفان و مبانی سیر و سلوک اشاره کرد.
* شعر عارفانه در مورد خدا:
گفتم:خدایا از همه دلگیرم گفت:حتی از من؟
گفتم:خدایا دلم را ربودند گفت:پیش از من؟
گفتم:خدایا چقدر دوری گفت:تو یا من؟
گفتم:خدایا تنها ترینم گفت:پس من؟
گفتم:خدایا کمک خواستم گفت:از غیر من؟
گفتم:خدایا دوستت دارم گفت:بیش از من؟
* شعر عارفانه کوتاه از سعدی:
ره عقل جز پیچ بر پیچ نیست
بر عارفان جز خدا هیچ نیست
* اشعار ناب عارفانه:
در منزل غم فگنده مفرش ماییم
وز آب دو چشم دل پر آتش ماییم
عالم چو ستم کند ستمکش ماییم
دست خوش روزگار ناخوش ماییم
* شعر عارفانه کوتاه:
خوشا بر حال مهمانی که با بسیاری نعمت
دلش با نعمت دیدار صاحب خانه می سازد…
* شعر عارفانه از سعدی:
رسد آدمی به جایی که به جز خدا نبیند
بنگر که تا چه حد است مکان آدمیت…
گردآوری: بخش فرهنگ و اندیشه سرپوش
- 15
- 6