اشعار ابوسعید ابوالخیر
عارف و شاعر نامدار ایرانی قرن چهارم و پنجم، ابوسعید فضل الله بن ابوالخیر، نام داشت. نام اصلی شیخ ابوسعید ابوالخیر، احمد بن محمد بن ابراهیم بود. او بمدت چندین سال، فقه و حدیث را در مرو و سرخس یاد گرفت تا آنکه درسش را به خاطر یک حادثه مهم در زندگی اش ترک کرد و در گروه صوفیان رفت و به وادی عرفان روی آورد. در ادامه با چند مورد از اشعار رباعی وی اشنا شوید:
> شعر کوتاه ابوسعید ابوالخیر:
یا رب تو چنان کن که پریشان نشوم
محتاج برادران و خویشان نشوم
بی منت خلق خود مرا روزی ده
تا از در تو بر در ایشان نشوم
> بهترین اشعار ابوسعید ابوالخیر:
هرگز دلم از یاد تو غافل نشود
گر جان بشود مهر تو از دل نشود
افتاده ز روی تو در آیینهٔ دل
عکسی که به هیچ وجه زایل نشود
> اشعار عاشقانه ابوسعید ابوالخیر:
عشق آمد و خاک محنتم بر سر ریخت
زان برق بلا به خرمنم اخگر ریخت
خون در دل و ریشهٔ تنم سوخت چنان
کز دیده بجای اشک خاکستر ریخت
> اشعار عارفانه ابوسعید ابوالخیر:
این که گویند فنا هست غلط می گویند
تا خدا هست درین معرکه ما هم هستیم
> اشعار جذاب ابوسعید ابوالخیر:
یا رب به محمد و علی و زهرا
یا رب به حسین و حسن و آل عبا
کز لطف برآر حاجتم در دو سرا
بی منت خلق یا علی الاعلا
گردآوری: بخش فرهنگ و اندیشه سرپوش
- 13
- 5