نمونه هایی از اشعار عراقی کوتاه و زیبا

در شعر عراقی بیشتر عاطفه و احساس در شعرش موج می‌زند

اشعار عراقی

سَبکِ شعر عراقی به سَبکی از شعر فارسی گفته می شود که از اواخر قرن ششم تا قرن نهم هجری رواج و ادامه داشته است. از بنیان‏گذاران این سبک میتوان به ابوالفرج رونی، سید حسن غزنوی و جمال ‏الدین اصفهانی و از نمایندگان این سبک میتوان به کمال ‏الدین اصفهانی، سعدی، عراقی و حافظ اشاره کرد. نام این سبک از عراق عجم گرفته شده است، ولی رواج این سبک محدود به سرزمین عراق عجم نبود و در نواحی دیگر هم رواج داشت.

از ویژگی های شعر عراقی اینست که دورنگرا و اهل تاملات عرفانی است

شعر عراقی کوتاه

تا با توام، از تو جان دهم آدم را

وز نور تو روشنی دهم عالم را

چون بی‌تو بوم، قوت آنم نبود

کز سینه به کام خود برآرم دم را

* شعر عراقی

ای دوست بیا، که بی تو آرامم نیست

در بزم طرب بی‌تو می و جامم نیست

کام دل و آرزوی من دیدن توست

جز دیدن روی تو دگر کامم نیست

صور خیال در شعر عراقی پیچیدگی خاصی ندارد

* اشعار عراقی

شعرهای ناب عراقی

ای روی تو آرزوی دیرینهٔ ما

جز مهر تو نیست در دل و سینهٔ ما

از صیقل آدمی زداییم درون

تا عکس رخت فتد در آیینهٔ ما

* شعر عراقی زیبا

این دورهٔ سالوس، که نتوان دانست

می‌باش به ناموس، که نتوان دانست

خاکی شو و کبر را ز خود بیرون کن

پای همه می‌بوس، که نتوان دانست

سادگی و روانی در شعر عراقی به گونه‌ایست که اصطلاح سخت و مهجور در شعرش، بسیار کمیاب است

* اشعار عراقی عاشقانه و زیبا

دل بر تو نهم، زنم بداندیشان را

وز تو نبرم ستیزهٔ ایشان را

گر عمر مرا در سر کار تو شود

عهد تو به میراث دهم خویشان را

گردآوری: بخش فرهنگ و اندیشه سرپوش