به گزارش ایبنا، جورج ساندرز برنده بوکر سال ۲۰۱۷ نخستین بار با ترجمه لیلا نصیری‌ها در مجموعه «روزی روزگاری، دیروز» به فارسی زبان ها معرفی شد. به مناسبت جایزه بوکر به این نویسنده، نصیری‌ها یادداشتی را در اختیار ایبنا قرار داده است.
۱. جورج ساندرز نویسنده‌ای که جایزه بوکر٬ معتبرترین جایزه ادبی جهان٬ را امسال از آن خود کرده است فارغ‌التحصیل رشته ژئوفیزیک است٬ از آن رشته‌های عجیبی که همه می‌خواهند ربط‌اش را به کار نوشتن پیدا کنند. ساندرز می‌گوید٬ «دوره‌ای بود که نفت نقل همه مجالس بود. آن‌قدری روی بورس بود که حتی به آدمی با خصوصیات من هم در مناطق نفت‌خیز کار می‌دادند.
تصمیم گرفتم برای کار به سوماترای اندونزی بروم. شرایط کاری‌ام در سوماترا به این شکل بود که چهار هفته کار می‌کردم و دو هفته مرخصی داشتم٬ آن هم در اردوگاهی جنگلی که تا نزدیک‌ترین شهر چهل دقیقه‌ای فاصله داشت.از همین جا بود که داستان کتاب خواندن من رقم خورد. بازی‌ام این بود که چمدانی را بردارم و آن‌قدری کتاب در آن جا بدهم که دو هفته مرخصی‌ام را در اردوگاه با خواندن‌شان تاب بیاورم.
یک سال و نیم مشغول بودم تا این که روزی در دریاچه‌ای شنا می‌کردم. وقت شنا٬ میمون‌ها را دیدم که روی لوله‌های نفتی نشسته بودند و خودشان را توی دریاچه خالی می‌کردند. با خودم فکر کردم٬ شنا کردن در همچین آبی کار درستی است؟ خب نه٬ کار درستی نبود. آب آلوده بود٬ مریض شدم و برگشتم آمریکا.»
۲. ساندرز می‌گوید٬ «وقت برگشتن هنوز نمی‌دانستم می‌خواهم نویسنده شوم. اصلا نمی‌دانستم نویسندگی هم شغل است. دور و برم هم کسی نبود که نویسنده باشد و از راه نوشتن زندگی کند. برای همین دربان شدم٬ سلاخ شدم٬ سقف‌ساز شدم و… تا این که روزی مجله‌ای پیدا کردم با شرح حالی از ریموند کارور. تا پیش از آن روح‌ام هم از دوره‌های نویسندگی خلاق خبر نداشت. بعد برای این دوره در دانشگاه سیراکیوز درخواست دادم و پذیرفته شدم و درس خواندم.»
۳. بعد از آن ساندرز دیگر دست از نوشتن برنمی‌دارد. داستان می‌نویسد و می‌نویسد و منتشر می‌کند. می‌شود یکی از معروف‌ترین نویسنده‌های آمریکا. آن‌قدر که دیوید فاستر والاس فقید٬ که خودش یکی از مهمترین و تاثیرگذارترین نویسنده‌های آمریکا بود٬ در تعریف‌اش می‌گوید٬ «ساندرز هیجان‌انگیزترین نویسنده آمریکاست.»
مجموعه داستان‌های ساندرز پشت سر هم منتشر می‌شوند و پشت سر هم جایزه می‌گیرند و ساندرز را تبدیل می‌کنند به نویسنده‌ای که نیویورکر در سال ۲۰۰۲ به‌عنوان یکی از بهترین نویسندگان زیر چهل سال معرفی‌اش می‌کند. اما ساندرز هنوز رمان‌اش را ننوشته است.
۴. ساندرز می‌گوید٬ «دو دهه به نوشتن رمان لینکن در برزخ فکر می‌کردم و نمی‌نوشتم‌اش. آخر سر یک روز به خودم گفتم٬ می‌خواهی بمیری و روی سنگ قبرت بنویسند: این جا نویسنده‌ای آرمیده که مُرد و مهمترین کار زندگی‌اش را انجام نداد؟ برای همین٬ دست به کار شدم و نوشتن رمان را شروع کردم.» ساندرز اولین رمان‌اش را نوشت و این رمان جایزه بوکر را برای‌اش به ارمغان آورد. او دومین نویسنده آمریکایی است که جایزه بوکر را گرفته است.
۵. ساندرز بودایی است. واژه «باردو» هم در عنوان انگلیسی کتاب (Lincoln in the Bardo) مفهومی بودایی است به‌معنای جهانی مابین زندگی و مرگ. داستان کتاب مربوط می‌شود به مرگ زودهنگام فرزند آبراهام لینکلن٬ رییس‌جمهور آمریکا و اندوه و عزاداری لینکلن برای پسرش. داستان در طول یک شب می‌گذرد٬ با حضور لینکلن بر گور پسرش و ارواحی که دور او را حلقه کرده‌اند.
لیلا نصیری‌ها
- 16
- 3
