عاقبت سی‌و‌سه پل برای ایمن سازی پس از ۴۰۰ سال چه می‌شود؟

به گزارش ایسنا، داستانِ سی‌وسه پل اصفهان با هشدارِ شهرداری اصفهان از حدود دو سال قبل آغاز شد، هشداری که با سقوط کودک دو ساله از سی‌ و سه پل در ۲۰ مهر سال گذشته آغاز و به مرور این هشدار آن‌قدر جدی شد تا شورای فنی میراث فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی استان، با برگزاری جلساتی در نهایت ۳۰ دی سال گذشته «شورای فنی میراث فرهنگی استان اصفهان، طرح نهائی نصبِ حفاظ روی دهانه‌های سی‌و سه پل تاریخی را تصویب کرد.»

بعد از گذشت حدود سه ماه از انتشار خبر تصویب نصب حفاظ در دهانه‌های سی و سه پل، اواخر فروردین ماه امسال، فریدون اللهیاری، مدیرکل میراث فرهنگی استان اصفهان نسبت به برگزاری جلسات کارشناسی برای رسیدن به یک نتیجه و طرح نهائی در این زمینه خبر داده بود تا به گفته‌ی مدیریت شهری اصفهان؛«ایمن سازی سی و سه پل و پل‌های تاریخی اصفهان به عنوان یک ضرورت برای حفظ جان مردم به عنوان یک اصل مسلم انجام شود.» و سر انجام نخستین طرح‌ها برای حصارکشی دهانه‌ی پل‌های تاریخی اصفهان به میراث فرهنگی ارائه شدند و حتی در نخستین اقدام با بستن یکی از دهانه‌ها با چوب، این کار را آغاز کردند.

 طرح آزمایشی بستن یکی از دهانه‌های سی‌وسه پل

تا این‌که یکم خرداد طرح دیگری از حصارکشی روی یکی از دهانه‌ی دیگر سی و سه پل نصب شد و با توجه به صحبت‌هایی که تا پیش از این برای نصب این حصارها مطرح بود،به نظر می‌رسید آن طرح نهائی و مورد تائید میراث فرهنگی باشد،طرحی که در تصاویر منتشر شده از آن با میله‌های فلزی بر بدنه‌ی سی و سه پل در حال نقش بستن بودند و نه تنها چهره‌ی زشتی به این بنای تاریخی و نفیس می‌داد، بلکه با توجه به نصب کردن پایه‌های آن در دل زمین، این سوال را در ذهن ایجاد می‌کرد که چقدر به اصل «برگشت پذیری به حالت اول» در آن اهمیت داده شده است.

حالا این تصاویر نه تنها خشکی بیش از حد زاینده‌رود را به رخ می‌کشند،بلکه میله‌های دو رنگ سیاه و زرد و بدنه‌ی قطورشان بین دهانه‌های داخلی این اثر،این نازیبایی را بیشتر می‌کند.

طرح کابل‌کشی دهانه‌های سی‌وسه پل اصفهان

اما در میانِ اجرایی شدن این طرح از سوی میراث فرهنگی و شهرداری؛ نکاتی به طور دائم مطرح می‌شوند که به نظر می‌رسد فقط قصد دارند نشان دهند هشدارها برایشان اهمیت داشته، و طرح را اجرائی کنند، چون به کلیدی‌ترین نکته‌ای که دائم تأکید می‌شود،«موقت بودن» سازه‌های نصب شده است تا به گفته‌ی علی فصیحی، مدیر پایش پل‌های تاریخی استان اصفهان، «نسل بعد بتوانند تصمیم دیگری برای آن بگیرند.»

نصب پایه‌های کابل بوکسل برای نرده‌کشی دهانه‌های سی‌وسه پل

اکنون با آغاز اجرائی شدن طرح مسدود کردن دهانه‌های سی‌وسه پل اصفهان از یکم خرداد،بعد از حدود یک ماه محمدحسن طالبیان،معاون میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی برای بررسی فرآیند اجرائی شدن این طرح به سی وسه پل اصفهان رفت تا به عنوان معاون میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری حرف آخر را درا ین زمینه بیان کند.

بررسی روند بستن دهانه‌های سی‌وسه پل توسط  طالبیان

محمدحسن طالبیان می‌گوید: از یک سو باید ایمنی پل فراهم شود و از سوی دیگر اصالت آن را باید حفظ کرد، تا کنون نیز بخشی از کار را انجام داده‌اند در واقع مهم این بود که به بدنه پل آسیبی وارد نشود.

وی با بیان این که کفِ پل در دهه ۴۰ مرمت و ساماندهی شده و به دنبال انجام یکسری مرمت‌ها از همان دوره روی این اثر تاریخی،تاکید می‌کند: در حال حاضر هیچ مداخله‌ای در بخش‌های تاریخی پل رخ نداده و تلاش می‌کنند هر کاری که برای آن انجام می‌شود،برگشت‌پذیر باشد تا هرگاه ایده‌ی بهتری بود راحت‌تر مداخلات قبلی باز شود،می‌توان گفت موضوعات مختلفی را برای این طرح در نظر گرفته‌اند.

او با اشاره بر این‌که نکات فنی در اجرای طرح بستن دهانه‌های سی‌وسه پل وجود داشت که بررسی فرآیند کار به مسئولان این پروژه بر رعایت آن‌ها تاکید کردیم، اظهار می‌کند: در این نکات فنی استحکام،پایشِ تصاویر از بیرون و داخل، کارگاه، معرفی کارگاه، مستندسازی آن‌ها و موارد دیگری مورد تأکید و بحث قرار گرفت.

اولین طرح سیم‌کشی بوکسل در دهانه سی و سه پل در سال‌های گذشته

معاون میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی، اظهار می‌کند:‌براساس بررسی‌های انجام شده، اکنون باید مسائل فنی و اقداماتی که تا این زمان انجام شده را ببینند و مدت زمانِ بیشتری فرصت دهند تا بررسی‌های دقیق دیگر از دید کارشناسان بیرونی و داخلی انجام شود و پس از اطمینان از کار، پروژه را ادامه دهند.

به گفته‌ی وی، برای اجرایی شدن طرح بستن دهانه‌های سی‌وسه پل، در ساده‌ترین و بی‌مداخله‌ترین حالت ممکن از میله‌ای فلزی و چند رشته سیم‌بوکسل استفاده می‌شود که در پشت ستون‌های پل قرار می‌گیرد تا کمتر در نمای بدنه‌ی سی‌وسه پل خودنمائی کند.