فضایل خواندن دعای مجیر چیست؟ (+ متن و ترجمه)

مضامین دعای مجیر انسان را به کمال می‌رساند

دعای مجیر چیست؟

در بین ادعیه، دعای مجیر از جایگاه بلندی برخوردار است و از حضرت محمد صلی اللّه علیه و آله نقل شده است. در واقع این دعا را جبرئیل برای آن‏ حضرت زمانی که در مقام ابراهیم مشغول نماز بودند آورد. همینطور این دعا را کفعمی در« بلد الامین» و« مصباح» ذکر کرده و به فضیلت آن در حاشیه آن اشاره نموده ، من جمله این که تلاوت کردن این دعا در« ایام البیض»[ روزهای سیزدهم و چهارهم و پانزدهم] ماه رمضان سبب آمرزش گناهان می‏شود، اگرچه به عدد دانه ‏های باران و برگهای درختان و ریگ های بیابان باشد. همینطور تلاوت دعای مجیر برای شفای‏ مریض و ادای دین و بی ‏نیازی و توانگری و رفع غم و اندوه مفید است.  

یکی از دعاهای بسیار معروف که در بررسی سند آن تنها مرحوم ابراهیم کفعمی این دعا را در بین کتب حدیثی و دعایی ما، در مصباح و بلدالامین که از منابع مشهور ادعیه شیعه هستند، یادآوری نموده است ، دعای مجیر میباشد و در دیگر کتابهای حدیثی غیر از این دو منبع نقلی از این دعا وجود ندارد. کلیه نقل قول هایی که در ارتباط با دعا، توصیه یا بیان احکام از ائمه معصومین( علیهم السلام) وارد شده، نخست با ملاک ها و معیارهای عقلی سنجیده می شود و در صورت داشتن تعارض با عقل، آن متن رد می شود ولی در مورد دعای مجیر که مرحوم شیخ عباس قمی هم آنرا به تبعیت از کفعمی در مفاتیح الجنان ذکر نموده است خواندن متن دعا میتواند پاسخی تماما متقن و معین به ما بدهد.

فضیلت خواندن دعای مجیر

>> هر کس ده بار دعای مجیر را بخواند خداوند وی را بر بُراقی( مَرْکبی) از نور که زینی از زِبَرجَد سبز دارد سوار می کند تا دربرابر خداوند بایستد. اهل محشر گمان می کنند یکی از پیامبران خداوند تعالی است.

>> هر کس بر دشمنی دعای مجیر را بخواند منکوب گردد.

>> در صورتیکه کسی با محتوا و مضامین دعای مجیر اشنا باشد می بیند که در این دعا سراسر اسامی و نامهای مقدس خداوند است که انسان خدا را به صاحب این اسامی در آن قسم می دهد و به خدا در هر فراز از دعا خطاب می گوید من به تو پناه می برم ای کسی که پناه تمامی پناه جویان هستی در هر بند از دعا نیز بعد از اسماء حسنی ذات باری تعالی عبارت( اجرنا من النار یا مجیر) تکرار می شود. این ذکرها و پناه جویی ، شبیه یک پاک کن قوی است که سبب میشود کلیه آثار و الودگی هایی که در طولعمر در قلب و روح آدمی نشسته است را از بین ببرد.

>> اثر دیگری که برای دعای مجیر ذکر شده می توان به شفای دردها و بیماری ها اشاره نمود به دلیل آن که پیامبر رحمت( صلّی الله عليه و آله و سلّم ) فرمودند:برای این که بیماریها و سختی ها از شما دور شود مرتب مضامین دعای مجیر را تکرار نموده و بر زبان جاری کنید. این دعا مثل شفابخش ترین دارویی است که سبب میشود روح انسان را جلا دهد و جسم از آن جا  نیز تابع روح آدمی است، در صورتیکه کسی از نظر روحی سالم باشد از نظر جسمی هم سالم خواهد بود.

>> کسی که دعای مجیر را بخواند نمی تواند غیر از خداوند را بشمارد. پس در صورتیکه دریاها مُرکّب و درختان قلم و انسانها و جِنّیان و فرشتگان نویسنده شوند نمی توانند ثواب خواننده این دعا را بشمارند.

>> از دیگر ویژگی های مهم« دعای مجیر» اینست که انسان در پیشگاه خداوند بار ها به زبان می آورد که جز خالق یکتا پناهگاهی ندارد بدین ترتیب قرب به او، تنها پناه است.

>> چنانچه دعای مجیر با اخلاص بر کوهی خوانده شود خداوند آنرا مُنهَدم نموده و با زمین یکسان می کند.

>> از دیگر فضائل دعای مجیر اینست که افراد مقروض هنگامی که به برترین پناهگاه عالم که همگی از او استمداد می طلبند، پناه می برند طبعاً خداوند نیز به روی آن ها ابواب رحمت خود را می گشاید. زمانی که انسان گناه و معصیت پروردگار خویش را انجام می دهد به تحقیق که آن معصیت و گناه بر ظاهر و باطن انسان اثر سویی می گذارد، در روایات است که لکه سیاهی با انجام هر گناهی بر قلب انسان می نشیند که با مرور زمان و انجام گناهان بیشتر بر آن لکه ی سیاه افزوده شده و سبب سیاه شدن دل انسان می شود به طوریکه نمی تواند سایر حقایق الهی را بشنود و به مخالفت با آنان می پردازد. پس انسان برای آن که از آلودگی های گناهان پاک و طاهر گردد باید از یگانه آفریدگار عالم مدد بجوید و از او درخواست بخشایش گناهانش را کند تا از الودگی ها نیز رهایی یابد به دلیل آن که انسان تنها با آمرزش و غفران الهی از پلیدی ها و زشتی های گناه پاک می گردد.

از اعمال مشترکه ایام البیض رمضانیه، قرائت دعای مجیر است

نکته دیگر در فضائل دعای مجیر، برطرف شدن غم و اندوه و کدورت ها از وجود انسان است. کسی که دعای مجیر را بخواند، صاحب این دعا را فردی عادی نمی داند و نمی بیند بلکه وی معتقد است که این دعا از آسمان نازل شده و از مصدر فیض است. بدین ترتیب آن زمان که انسان به این مصدرو منبع فیض در عالم تکیه می کند، اصولا بزرگ ترين تکیه گاه روحی خود در عالم وجود را یافته است و طبیعی است که تمام غم ها، اندوه ها و کدورت ها را با یاد و ذکر او فراموش می کند. آنچنان که قرآن کریم می فرماید:الا بذکر الله تطمئن القلوب.

>> پیامبراکرم ( ص) فرمودند:هر کس ده بار دعای مجیر را بخواند من ضامنم که خداوند او را به آتش جهنم عذاب نکند.

>> هر کس دعای مجیر را برای حاجتی بخواند حاجتش روا میشود.

متن دعای مجیر

بِسْمِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداى بخشنده مهربان

سُبْحَانَكَ يَا اللَّهُ تَعَالَيْتَ يَا رَحْمَانُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى خدا! بلند مرتبه‌ اى اى بخشاينده! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا رَحِيمُ تَعَالَيْتَ يَا كَرِيمُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى مهربان بلند مرتبه ‌اى كريم! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا مَلِكُ تَعَالَيْتَ يَا مَالِكُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى پادشاه وجود! بلند مرتبه‌ اى اى مالك عالم! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا قُدُّوسُ تَعَالَيْتَ يَا سَلاَمُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى ذات كامل مبرا از نقص! بلند مرتبه‌ اى اى سلامت بخش! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا مُؤْمِنُ تَعَالَيْتَ يَا مُهَيْمِنُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى ايمن كن ترسناكان! بلند مرتبه‌ اى اى شاهد عالميان! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا عَزِيزُ تَعَالَيْتَ يَا جَبَّارُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى با عزت و اقتدار! بلند مرتبه‌ اى اى با جبروت و جلال! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا مُتَكَبِّرُ تَعَالَيْتَ يَا مُتَجَبِّرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى با كبيريا! بلند مرتبه‌ اى اى صاحب بزرگى و جلالت! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا خَالِقُ تَعَالَيْتَ يَا بَارِئُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى آفريننده عالم! بلند مرتبه‌ اى اى پديد آرنده خلق! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا مُصَوِّرُ تَعَالَيْتَ يَا مُقَدِّرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى صورت آفرين! بلند مرتبه‌ اى اى تقدير كننده امور! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا هَادِي تَعَالَيْتَ يَا بَاقِي أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى رهنماى خلق! بلند مرتبه‌ اى اى باقى ابدى! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا وَهَّابُ تَعَالَيْتَ يَا تَوَّابُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى بخشنده بى ‌عوض! بلند مرتبه‌ اى اى توبه پذير! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا فَتَّاحُ تَعَالَيْتَ يَا مُرْتَاحُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى گشاينده درهاى رحمت! بلند مرتبه‌ اى اى وسعت بخش ما را از آتش درپناه خود آر اى پناه بخش

سُبْحَانَكَ يَا سَيِّدِي تَعَالَيْتَ يَا مَوْلاَيَ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى سيد من! بلند مرتبه‌ اى اى مولاى من! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا قَرِيبُ تَعَالَيْتَ يَا رَقِيبُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى نزديك به خلق! بلند مرتبه‌ اى اى نگهبان عالم! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا مُبْدِئُ تَعَالَيْتَ يَا مُعِيدُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى پديد آرنده! بلند مرتبه‌ اى اى باز گرداننده! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا حَمِيدُ تَعَالَيْتَ يَا مَجِيدُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى ستوده صفات! بلند مرتبه‌ اى اى صاحب مجد! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا قَدِيمُ تَعَالَيْتَ يَا عَظِيمُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى ذات قديم! بلند مرتبه‌ اى اى حقيقت بزرگ! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا غَفُورُ تَعَالَيْتَ يَا شَكُورُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى آمرزنده گناهان! بلند مرتبه‌ اى اى نعمت بخش شاكران! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا شَاهِدُ تَعَالَيْتَ يَا شَهِيدُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى گواه خلق! بلند مرتبه‌ اى اى مشاهده كننده عالم! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا حَنَّانُ تَعَالَيْتَ يَا مَنَّانُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى مهربان! بلند مرتبه‌ اى اى نعمت بخش! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا بَاعِثُ تَعَالَيْتَ يَا وَارِثُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى برانگيزاننده خلقان! بلند مرتبه‌ اى اى ارث بر عالميان! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا مُحْيِي تَعَالَيْتَ يَا مُمِيتُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى زنده كننده مردگان! بلند مرتبه‌ اى اى ميراننده زندگان! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا شَفِيقُ تَعَالَيْتَ يَا رَفِيقُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى مهربان با شفقت! بلند مرتبه‌ اى اى رفيق با عنايت! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا أَنِيسُ تَعَالَيْتَ يَا مُونِسُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى انيس خلق! بلند مرتبه‌ اى اى مونس بندگان! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا جَلِيلُ تَعَالَيْتَ يَا جَمِيلُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى با جلالت و بزرگى! بلند مرتبه‌ اى اى با حسن و جمال! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا خَبِيرُ تَعَالَيْتَ يَا بَصِيرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى آگاه از امور خلق! بلند مرتبه‌ اى اى بيناى به احوال بندگان! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا حَفِيُّ تَعَالَيْتَ يَا مَلِيُّ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى حقيقت پنهانى! بلند مرتبه‌ اى اى غنى الذات! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا مَعْبُودُ تَعَالَيْتَ يَا مَوْجُودُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى معبود حقيقى! بلند مرتبه‌ اى اى موجود بالذات‌ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش

سُبْحَانَكَ يَا غَفَّارُ تَعَالَيْتَ يَا قَهَّارُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى بخشنده گناه،! بلند مرتبه‌ اى اى با قهر و سطوت! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا مَذْكُورُ تَعَالَيْتَ يَا مَشْكُورُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى يادآورنده! بلند مرتبه‌ اى اى پاداش بخشنده! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا جَوَادُ تَعَالَيْتَ يَا مَعَاذُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى بخشنده بى عوض! بلند مرتبه‌ اى اى پناه بى‌ پناهان! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا جَمَالُ تَعَالَيْتَ يَا جَلاَلُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى نيكو! بلند مرتبه‌ اى اى بزرگ! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا سَابِقُ تَعَالَيْتَ يَا رَازِقُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى پيش از همه! بلند مرتبه‌ اى اى روزى دهنده خلق! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا صَادِقُ تَعَالَيْتَ يَا فَالِقُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى صادق الوعد! بلند مرتبه‌ اى اى شكافنده روشنى! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا سَمِيعُ تَعَالَيْتَ يَا سَرِيعُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى شنواى دعاى خلق! بلند مرتبه‌ اى اى زود اجابت كننده! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا رَفِيعُ تَعَالَيْتَ يَا بَدِيعُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى رفيع منزلت! بلند مرتبه‌ اى اى نو به نو پديد آرنده! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا فَعَّالُ تَعَالَيْتَ يَا مُتَعَالُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى كار كن نظام عالم بلند مرتبه‌اى اى بزرگوار! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

دعای مجیر در مکان و زمانی مقدس، توسط حضرت جبرئیل، بر رسول خدا نازل شد

سُبْحَانَكَ يَا قَاضِي تَعَالَيْتَ يَا رَاضِي أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى داور خلق! بلند مرتبه‌ اى اى خوشنود! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا قَاهِرُ تَعَالَيْتَ يَا طَاهِرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى غالب قاهر! بلند مرتبه‌ اى اى پاك و منزه! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا عَالِمُ تَعَالَيْتَ يَا حَاكِمُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى داناى به خلق! بلند مرتبه‌ اى اى حكمفرماى به حق! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا دَائِمُ تَعَالَيْتَ يَا قَائِمُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى هستى هميشگى! بلند مرتبه‌ اى اى قائم بالذات! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا عَاصِمُ تَعَالَيْتَ يَا قَاسِمُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى حفظ كننده! بلند مرتبه‌ اى اى قسمت كننده! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا غَنِيُّ تَعَالَيْتَ يَا مُغْنِي أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى ذات بى ‌نياز بلند مرتبه ‌اى بى ‌نياز كننده! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا وَفِيُّ تَعَالَيْتَ يَا قَوِيُّ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى وفا كننده به عهد! بلند مرتبه‌ اى اى تواناى مطلق ما رااز آتش در پناه خود آر اى پناه بخش

سُبْحَانَكَ يَا كَافِي تَعَالَيْتَ يَا شَافِي أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى كفايت كننده امور بلند مرتبه‌اى اى شفا بخش بيماران! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا مُقَدِّمُ تَعَالَيْتَ يَا مُؤَخِّرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى مقدم دارنده! بلند مرتبه‌ اى اى مؤخر كننده! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا أَوَّلُ تَعَالَيْتَ يَا آخِرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى اول موجود! بلند مرتبه‌ اى اى آخر هستى! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا ظَاهِرُ تَعَالَيْتَ يَا بَاطِنُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى ذات پيدا! بلند مرتبه‌ اى اى حقيقت پنهان! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا رَجَاءُ تَعَالَيْتَ يَا مُرْتَجَى أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى اميد اميدواران! بلند مرتبه‌ اى اى مرجع آرزوها! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا ذَا الْمَنِّ تَعَالَيْتَ يَا ذَا الطَّوْلِ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى خداوند نعمت! بلند مرتبه‌ اى اى خداوند احسان! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا حَيُّ تَعَالَيْتَ يَا قَيُّومُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى زنده ابدى! بلند مرتبه‌ اى اى نگهدار عالم! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا وَاحِدُ تَعَالَيْتَ يَا أَحَدُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى خداى يگانه! بلند مرتبه‌ اى اى خداى يكتا! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا سَيِّدُ تَعَالَيْتَ يَا صَمَدُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى سيد خلق! بلند مرتبه‌ اى اى غنى مطلق! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا قَدِيرُ تَعَالَيْتَ يَا كَبِيرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى توانا! بلند مرتبه‌ اى اى بزرگ! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا وَالِي تَعَالَيْتَ يَا مُتَعَالِي (يَا عَالِي) أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى سلطان عالم! بلند مرتبه‌ اى اى برتر از همه عالم! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا عَلِيُّ تَعَالَيْتَ يَا أَعْلَى أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى با علو با شأن! بلند مرتبه‌ اى اى بالاتر! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا وَلِيُّ تَعَالَيْتَ يَا مَوْلَى أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى صاحب اختيار عالم! بلند مرتبه‌ اى اى سلطان عالم! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا ذَارِئُ تَعَالَيْتَ يَا بَارِئُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى آفريننده بلند مرتبه‌ اى پديد آرنده! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا خَافِضُ تَعَالَيْتَ يَا رَافِعُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى ذليل و پست كننده! بلند مرتبه‌ اى اى رفعت بخشنده! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا مُقْسِطُ تَعَالَيْتَ يَا جَامِعُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى عدل و داد كننده! بلند مرتبه‌ اى اى جمع آورنده متفرقها! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا مُعِزُّ تَعَالَيْتَ يَا مُذِلُّ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى عزيز كننده! بلند مرتبه‌ اى اى خوار كننده! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا حَافِظُ تَعَالَيْتَ يَا حَفِيظُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى نگهبان! بلند مرتبه‌ اى اى نگهدار! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا قَادِرُ تَعَالَيْتَ يَا مُقْتَدِرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى ذات قادر! بلند مرتبه‌ اى اى سلطان مقتدر! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا عَلِيمُ تَعَالَيْتَ يَا حَلِيمُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى دانا! بلند مرتبه‌ اى اى بردبار! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا حَكَمُ تَعَالَيْتَ يَا حَكِيمُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى داور! بلند مرتبه‌ اى اى با حكمت و عنايت! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا حَكَمُ تَعَالَيْتَ يَا حَكِيمُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى عطا بخش! بلند مرتبه‌ اى اى مانع عطا! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا ضَارُّ تَعَالَيْتَ يَا نَافِعُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى ضرر رساننده! بلند مرتبه‌ اى اى سود بخشنده! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا مُجِيبُ تَعَالَيْتَ يَا حَسِيبُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى اجابت كننده دعاى خلق! بلند مرتبه‌ اى اى به حساب آرنده بندگان! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا عَادِلُ تَعَالَيْتَ يَا فَاصِلُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى خداى عادل! بلند مرتبه‌ اى اى جدا كننده! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا لَطِيفُ تَعَالَيْتَ يَا شَرِيفُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى با لطف و كرم! بلند مرتبه‌ اى اى با عزت و شرف! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا رَبُّ تَعَالَيْتَ يَا حَقُّ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى پروردگار! بلند مرتبه‌ اى اى ثابت ابدى! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا مَاجِدُ تَعَالَيْتَ يَا وَاحِدُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى با مجد و بزرگى! بلند مرتبه‌ اى اى ذات يگانه! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا عَفُوُّ تَعَالَيْتَ يَا مُنْتَقِمُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى عفو كننده! بلند مرتبه‌ اى اى انتقام كشنده! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا وَاسِعُ تَعَالَيْتَ يَا مُوَسِّعُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى وسيع رحمت! بلند مرتبه‌ اى اى گشايش و وسعت بخش! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا رَءُوفُ تَعَالَيْتَ يَا عَطُوفُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى مهربان! بلند مرتبه‌ اى اى با عطوفت! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا فَرْدُ تَعَالَيْتَ يَا وِتْرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى يكتابلند مرتبه‌ اى اى خداى بى ‌همتا! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا مُقِيتُ تَعَالَيْتَ يَا مُحِيطُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى نگهدارنده حد هر كس! بلند مرتبه‌ اى اى احاطه كننده! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا وَكِيلُ تَعَالَيْتَ يَا عَدْلُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى وكيل امور بندگان! بلند مرتبه‌ اى اى همه عدل و داد! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا مُبِينُ تَعَالَيْتَ يَا مَتِينُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى آشكار كننده! بلند مرتبه‌ اى اى استحكام بخش! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا بَرُّ تَعَالَيْتَ يَا وَدُودُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى نيكو! بلند مرتبه‌ اى اى دوستدار ما! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا رَشِيدُ تَعَالَيْتَ يَا مُرْشِدُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى تواناى دانا! بلند مرتبه‌ اى اى رهنما! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا نُورُ تَعَالَيْتَ يَا مُنَوِّرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى نور! بلند مرتبه‌ اى اى روشنى بخش! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا نَصِيرُ تَعَالَيْتَ يَا نَاصِرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى ياور! بلند مرتبه‌ اى اى يارى بخش! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا صَبُورُ تَعَالَيْتَ يَا صَابِرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى بردبار! بلند مرتبه‌ اى اى شيكبا! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا مُحْصِي تَعَالَيْتَ يَا مُنْشِئُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى بشمار آرنده! بلند مرتبه‌ اى اى ايجاد كننده! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا سُبْحَانُ تَعَالَيْتَ يَا دَيَّانُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى ذات مبرا از نقص! بلند مرتبه‌ اى اى كيفر بخش! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا مُغِيثُ تَعَالَيْتَ يَا غِيَاثُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى فريادرس! بلند مرتبه‌ اى اى پناه خلق! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا فَاطِرُ تَعَالَيْتَ يَا حَاضِرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

پاك و منزهى اى آفريننده! بلند مرتبه‌ اى اى حاضر و ناظر بر خلق! ما را از آتش پناه بده ای پناه دهنده!

سُبْحَانَكَ يَا ذَا الْعِزِّ وَ الْجَمَالِ تَبَارَكْتَ يَا ذَا الْجَبَرُوتِ وَ الْجَلاَلِ‌

پاك و منزهى اى داراى عزت و جمال! بزرگوارى اى صاحب جبروت و جلال!

سُبْحَانَكَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ‌

پاك و منزهى اى خداى يكتا كه جز تو خدايى نيست و من بنده ‌اى از ستمكارانم

فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَ نَجَّيْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذَلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ‌

پس دعاى وى مستجاب كرديم و او را از غم و اندوه نجات داديم و ما اين گونه اهل ايمان را نجات خواهيم داد

وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ أَجْمَعِينَ‌

و درود و تحيت خدا بر سيد مامحمد و بر تمام اهل بيت او باد

وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ وَ حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ‌

و ستايش مختص خداست كه پروردگار عالميان است و خدا ما را كفايت است و نيكو وكيلى است

وَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ‌

و هيچ توانايى و قدرتى جز به خداى بلند مرتبه‌ اى بزرگ نخواهد بود.

دعای مجیر در بین دعاها از جایگاه بلندی برخوردار است

گردآوری: بخش مذهبی سرپوش