اشعار فروغ فرخزاد
فروع فرخزاد، با نام اصلی فروغ الزمان فرخزاد در تاریخ ۸ دی ۱۳۱۳ در تهران متولد شده است. وی از شاعران معاصر ایرانی می باشد. فروغ فرخزاد شعرهایس را در ابتدا با قالب شعر نیمایی سرود و کم کم شعرهایش چنان در دل مخاطبان نشست که هنوز بعد از چندین سال، نام و آوازه اش در ذهن افراد تداعی می شود. او در تاریخ ۲۴ بهمن ۱۳۴۵ در اوج جوانیش بر اثر واژگون شدن اتومبیل فوت شد. جالب است بدانید که آثار و اشعار فروغ فرخزاد به انواع زبان های دنیا نظیر انگلیسی، ترکی، عربی، چینی، فرانسوی، اسپانیایی، ژاپنی، آلمانی و عبری ترجمه شده است.
> زیباترین اشعار فروغ فرخزاد:
هر چه دادم به او حلالش باد
غیر از آن دل كه مفت بخشیدم
دل من كودكی سبكسر بود
خود ندانم چگونه رامش كرد
او كه میگفت دوستت دارم
پس چرا زهر غم به جامش كرد
> کوتاه ترین اشعار فروغ فرخزاد:
به چشمی خیره شد شاید بیابد
نهانگاه امید و آرزو را
دریغا، آن دو چشم آتش افروز
به دامان گناه افکند او را
> اشعار فروغ فرخزاد/ امید محال:
شاید این را شنیده ای که زنان
در دل« آری» و« نه» به لب دارند
ضعف خود را عیان نمی سازند
رازدار و خموش و مکارند
آه، من هم زنم، زنی که دلش
در هوای تو می زند پر و بال
دوستت دارم ای خیال لطیف
دوستت دارم ای امید محال
> اشعار فروغ فرخزاد:
رفتم مرا ببخش و مگو او وفا نداشت
راهی به جز گریز برایم نمانده بود
این عشق آتشین پر از درد بی امید
در وادی گناه و جنونم کشانده بود
> اشعار فروغ فرخزاد درباره زن:
گفتم
که بانگ هستی خود باشم
اما
دریغ و درد
که زن بودم
گردآوری: بخش فرهنگ و اندیشه سرپوش
- 14
- 6