بستگی به نوع زنا و همچنین شرایط اتفاق جرم، طیف گسترده‌ای از مجازات برای آن تعریف شده احکام زنا
در شرایطی که بین زن و مرد، عقد زوجیت صورت نگرفته و با هم نزدیکی دارند( شامل آمیزش جنسی مهبلی و مقعدی) به چنین حالتی زنا گفته می شود. یعنی باید دخول آلت مرد در آلت زن و دخول به مقدار ختنه گاه صورت گرفته باشد ولی درصورت عدم نزدیکی و دخول، به آن زنا گفته نمیشود؛ درهرصورت لمس یا دیدن بدن دختر نامحرم، حرام است ولی حکم آن زنا نیست و حد زنا جاری نمی شود. آیاتی در قرآن وجود دارند که شأن نزولشان دربارهٔ تحریم زنا می باشد. فرموده ی خداوند در قران اینست که به زنا نزدیک نشوید که خطرناک و حرام است.
اثبات زنا طبق فتوای فقیهان، تنها با اقرار شخص زناکار و بَیِّنِه امکان پذیر میباشد و از طریق آزمایش های پزشکی زنا اثبات یا تائید نمی شود. برای زنا، احکام فقهی مختلفی ذکر شده است. زنا با زنی که در عِدّه رِجعی است یا زنی که متأهل است، موجب حرمت ابدی می شود؛ یعنی هیچ موقع این زن و مرد نمی توانند با یکدیگر ازدواج کنند.
انواع زنا در اسلام
زنا موارد مختلفی دارد که کیفرها و حدود جداگانه ای برای هر کدامیک از آنها در اسلام ذکر شده است:
- زنای با محارم:
زنا با محارم به این معناست که یک مرد با یکی از زنهایی که از محارم نَسَبی وی به شمار میرود و ازدواج کردن با چنین فردی حرام است، زنا کرده باشد. مادر، خواهر، دختر، دختر خواهر، دختر برادر، عمه یا خاله از محارم نسبی محسوب میشوند.
زنا یعنی ارتباط غیرقانونی و بدون ضابطه بین دو انسان که شکل خشن تجاوز جنسی میباشدبنابر نظر برخی از فقها کیفر زنای با محارم، اعدام است ولی طبق مفاد بعضی از روایات، باید یک ضربه با استفاده از شمشیر به گردن او بزنند و درصورت زنده ماندن باید وی را حبس کنند تا بمیرد و احتیاط، رعایت این دستور می باشد. حکم اعدام در زنا برای زنانی که با شیر خوردن یا ازدواج محرم شده اند- مانند مادر زن - محل اشکال است، ولی نسبت به زن پدر جاری است. همچنین در چنین حکمی مجرد یا متأهل بودن مرد زنا کننده فرقی ندارد. در صورتی که زن در زنای با محارم، برای انجام عمل زنا رضایت داشته باشد، حکم آن زن هم اعدام می باشد.
- زنای به عنف:
زنای به عنف به این معنیست که مثلاً زنی، راضی به انجام عمل زنا نباشد و مرد با وی به روش زور و ارعاب و تهدید اقدام به عمل زنا کند.« اعدام»، کیفر زنای به عنف برای مرد زنا کننده میباشد ، هرچند بنابر احتیاط، باید به گردن وی یک شمشیر بزنند، حتی اگر نمیرد.
- زنای محصنه:
زنای محصنه یعنی شخص زناکننده، همسر دائمی دارد به نحویکه هر موقع قصد نزدیکی با همسرش را دارد مانعی در کار نباشد و با این وجود، چنین گناهی را انجام داده باشد. به عبارتی بهتر، درصورت زنا کردن زن متأهل، به این شرایط زنای محصنه می گویند و چنانچه زانی مرد باشد زنای محصن می گویند.
- زنای غیر محصنه:
در صورتیکه زن یا مرد، مجرد باشد و به اختیار خودش زنا کرده باشد ، به آن زنای غیر محصنه می گویند. به بیانی دیگر، زنای غیر محصنه درواقع به زنای شخص مجرد میگویند. در این نوع زنا مجازات زنای غیر محصنه، یکصد ضربه شلاق در مرتبه اول است و اگر عمل زنا را سه مرتبه انجام دهد و در هر مرتبه حد خورده باشد، در مرتبه چهارم، کیفر او اعدام است. مرد را در حالت ایستاده شلاق می زنند و نباید بر سر و صورت و عورت او ضربات شلاق وارد شود. اگر در حین عمل زنا، مرد را به صورت برهنه پیدا کنند، بقیه بدن او به جز عورتش باید برهنه باشد و درصورت پیدا کردن وی با لباس، بنابر احتیاط به هر روشی که او را پیدا کردند باید شلاق بخورد. زن را در حالت نشسته و پوشیده بودن بدنش با لباس شلاق می زنند و نباید به سر و صورت او شلاق زده شود.
راه های اثبات زنا
دو راه برای اثبات زنا طبق فتوای فقیهان وجود دارد که شامل اعتراف شخص زناکار و بَیِّنِه می باشد.
> اقرار:
اثبات زنا از راه اقرار، علاوه بر شرایط عمومی تکلیف( بلوغ، عقل، اختیار و آزاد بودن)، مشروط به اینست که زناکار چهار بار اقرار کند.
> بینه:
اثبات زنا با بینه به این طریق است که چهار مرد یا درصورت عدم وجود چهار مرد، بنا به قول مشهور، سه مرد و دو زن باید شهادت دهند. پس از این که دو مرد و چهار زن شهادت دادند تنها تازیانه ثابت می شود، نه رجم. در صورتی شهادت شهود باعث ثابت شدن حد می شود که شهادتشان بر وقوع زنا و دیدنشان در یک مکان و زمان صریح باشد. در غیر اینصورت بر گواهان به سبب نسبت ناروا حدّ قذف جاری می شود. طبق فتواهای فقهی، بنابر احتیاط مستحب، شاهدان از شهادت دادن برای امر زنا بپرهیزند. همینطور مستحب است که شاهدان با اشاره و کنایه ی قاضی از شهادت دادن پرهیز کنند.
مجازات زنا
سه مجازات برای زنا طبق متون فقهی نقل شده که هرکدام از آنها برای قِسم یا اقسامی از زنا که شامل تازیانه، قتل و سنگساراست، اجرا می شود. زنا در بعضی از اماکن یا زمانهای مقدس موجب تشدید مجازات می شود که از آن ها می توان به مسجد، حرم بزرگان دینی و ماه رمضان اشاره کرد و زنا علاوه بر حدّ، تعزیر هم دارد. همچنین حکم زنای مرد با زنِ مُرده همین مجازات را بهمراه دارد. در قانون مجازات کشورهای اسلامی، مجازات اسلامی زنا انعکاس یافته است که این کشورها شامل ایران، عربستان و پاکستان می باشد.
>> تازیانه :
صد ضربه تازیانه برای مجازات مرد یا زن زناکار بالغ، عاقل، آزاد و غیرمُحصَن در نظر گرفته شده است. در آیه ۲ سوره از این حکم نور یاد شده است. جمعی از مؤمنان، طبق این آیه باید در حین اجرای حد حاضر باشند.
زنا و رابطه نامشروع با زنان یکی از مفاسد بزرگ اجتماعی است که خسارات جبران ناپذیر دارد>> قتل :
از جمله مواردی که مجازات زنا با محارم نَسَبی( مانند مادر ، خواهر و دختر) برای آن ها قتل محسوب میشود می توان به زنای به عُنف، زنای مرد غیرمسلمان با زن مسلمان و تکرار چندباره زنا بعد از شلاق خوردن اشاره کرد.
>> سنگسار :
سنگسار کردن برای حدّ زنای مُحصَنَه در نظر گرفته شده است. به زنای مرد یا زن مُحصَن و آزاد با فرد بالغ و عاقل را زنای مُحصَنَه گفته میشود. کسی که به سنگسار محکوم شده است، مکلف است که غسل کند. سپس طریقه ی دفن مرد و زن به این صورت است که مرد تا کمر و زن تا سینه باید در خاک دفن شود و پس از دفن، به او سنگ پرتاب می کنند تا کشته شود. برای پیرمرد و پیرزنِ آزاد و مُحصَنی که مرتکب عمل زنا شده اند، مجازاتی در نظر گرفته شده که صد ضربه تازیانه میباشد و بعد از آن باید این پیرمرد و پیرزن را سنگ سار کرد.
حکم شرعی زنا
* در صورت زنای یک مرد با زنى غیر از عمه و خاله اش، بنابر احتیاط واجب نباید با دختر او ازدواج كند، ولى چنانچه بعد از به عقد درآوردن زنى، با او نزدیكى كند و بعد از او با مادرش زنا كند، آن زن بر او حرام نیست، و همچنین اگر قبل از نزدیکی با او، با مادرش زنا کند، بنابر احتیاط مستحب از آن زن جدا شود.
* درصورت زنای مردی با زنى در عده طلاق رجعى اش، آن زن بر او حرام است و در صورت زنا با زنى كه در عده متعه، یا طلاق بائن، یا عده وفات است، مىتواند بعدا او را به عقد خود درآورد، ولی بنابر احتیاط مستحب، بهتر است كه با وی ازدواج نكند.
* بنابر نظر مشهور از اسباب حرمت نکاح با زنی، می توان به زنا با مادر یا دختر او اشاره کرد ، مشروط بر این که قبل از ازدواج با آن زن، عمل زنا انجام شده باشد. به این ترتیب، اگر آن مرد با مادر یا دختر زنی مرتکب عمل زنا شده باشد، حق ازدواج با آن زن را ندارد.
گناه کبیره زنا از جمله گناهانی است که فقر به بار می آورد* چنانچه زناکار در زمان مجازات فرار کند، اگر مجازات سنگسار برایش تعيين شده باشد و درصورت اثبات با اقرار، بنابر دیگاه مشهور او را مجازات نمیکنند؛ ولی اگر مجازات او که با بینه ثابت شده، تازیانه یا سنگ سار باشد برای مجازات بازگردانده می شود.
* در بعضی از موارد مجازات زنا برای شخص زناکار اجرا نمیشود که از آن ها می توان به ادعای زوجّیت، زناکردن با شبهه (یعنی مثلاً زناکار گمان کند با زن خود آمیزش می کند)، اِکراه( مجبورشدن به زنا) و توبه زناکار پیش از اثبات زنا نزد حاکم، اشاره کرد.
* مردی که با زن مجرد مرتکب عمل زنا شود، بنابر مشهور مجوز ازدواج با او را دارد، با این که زن توبه نکرده باشد؛ ولی درصورت زنال با زنِ متأهل یا زنی که در عدّه رجعی به سر می برد، آن زن نسبت به مرد زناکار حرمت ابدی پیدا می کند.
* نَسَب به زنا ثابت نمی شود؛ به همین منظور، کودکی که از راه زنا بوجود آمده شرعاً نه به مرد و نه به زن منتسب میشود. البته درصورت انتساب او به زناکار مشکوک و زن شوهردار، کودک شرعاً به زوج ملحق میشود و به مرد زناکار ملحق نمیشود.
* عده زن متأهل باردار از راه زنا که از شوهرش طلاق گرفته و جدا شده ، حکم عدّه زن غیر باردار را دارد و بعد از گذشت عدّه، مجوز ازدواج مجدد را دارد، با اینکه زایمان نکرده است. و درصورت مجرد بودن، عدّه ای ندارد و حق ازدواج را نیز دارد. همچنین زن مجرد زناکار که باردار نشده، بنابر مشهوردارای عده نمی باشد.
* اگر زن شوهردار پیش از این که از شوهرش طلاق بگیرد به عمل زنا مرتکب شود، بر مردی که با وی عمل زنا را انجام داده، طبق فتوای فقیهان، حرام ابدی می شود. البته نظر بعضی از مراجع بر اینست که آن زن بر مرد زناکار حرام ابدى نمی باشد.
* درصورت تهمت مردی به همسرش به انجام عمل زنا، علاوه بر این که بینشان لعان واقع میشود، زن هم بر آن مرد حرام ابدی می شود و درصورت کر و لال بودن زن، بدون وقوع لعان، حرمت ابدی حاصل می شود.
برای زنا، احکام فقهی مختلفی ذکر شده استگردآوری: بخش مذهبی سرپوش
- 16
- 2
