به گزارش خبرآنلاین، داریوش ارجمند که در عرصه سینما، تلویزیون و تئاتر نامی شناخته شده برای علاقه‌مندان به هنر است همیشه از علاقه‌مندان به فرهنگ ایران بوده و در این زمینه نیز فعالیت‌هایی داشته است. اخرین کتاب این بازیگر پیشکسوت با نام «شنیدم گوسفندی را بزرگی» که یک نمایشنامه است، چندی پیش وارد بازار کتاب شد. ارجمند در این کتاب نمایشنامه‌ای را بر اساس شعری از سعدی که خلوت این شاعر بزرگ را روایت می‌کند نوشته است. او در گفت‌وگو با خبرآنلاین از جزئیات بیشتر این کتاب و اوضاع این روزهای ادبیات و فرهنگ کشورمان گفته است.
داریوش ارجمند در ابتدای صحبت‌هایش با اشاره به علاقه زیادش به حوزه فرهنگ و کتاب گفت: «من فرزند فرهنگ ایران هستم، مگر می‌شود با کتاب بیگانه باشم. دغدغه‌های بزرگ من در این زمینه همیشه من را سمت فعالیت در این حوزه حرکت داده است.»
او ادامه داد: «من خودم هم از خیلی سال‌ها پیش درباره این مسائل تحقیق کردم و این کتاب‌ها یک شبه نوشته نشده‌اند. این چهارمین کتاب و سومین نمایشنامه‌ای است که من منتشر می‌کنم، یکی دو کار دیگر هم هست که به زودی نشر فاصله آنها را منتشر می‌کنند. اما نکته‌ای که هست این است که من در این بازار مسگری یک وظیفه فرهنگی دارم و خودم را ملزم به اجرای آن می‌کنم.»
ارجمند با اشاره به فرهنگ غنی ایران که در حال فراموشی است بیان کرد: «فرهنگ ما فرهنگ جاودانه و بزرگی است، من فکر می‌کنم هر کس هرچقدر که می‌تواند باید به رشد بیشتر آن کمک کند، متاسفانه این فرهنگ غنی در حال به فراموشی سپرده شدن است، سعدی ما فراموش شده است، با حافظ‌مان فال می‌گیرند، قرآن را فقط در قبرستان می‌خوانند. فردوسی بزرگ که سی سال تاریخ و شناسنامه ما را تدوین کرد زمانیکه پیکرش را به طرف طوس می بردند شاه زمانش تازه فهمید که او که بوده است. اما با همه این اوصاف من به عنوان یک چهره فرهنگی، کسی که چهار تا کلاس درس خواندم و کار هنری می‌کنم فکر می‌کنم اگر می‌توانم باید کاری انجام دهم.»
این بازیگر با گلایه از آثار سطحی در حوزه کتاب افزود: «من همیشه وظیفه‌ای را روی دوشم احساس می‌کردم و هنوز هم همینطور هستم. به همین دلیل روی پژوهشی درباره سعدی کار می‌کنم. چون احساس می‌کنم از غرب‌زدگی و این حجم از کارهای ترجمه شده و سکس و خشونتی که تمام وجود ما را گرفته خسته شدیم. مواردی که با فرهنگ ما مغایر است.»
بازیگر فیلم «آدم برفی» درباره معیار انتخاب شعری از سعدی که آن را تبدیل به نمایشنامه کرده و جزئیات کتابش نیز توضیح داد: «نمایشنامه درباره خلوت سعدی است و نام کتاب هم مصرعی از یک شعر این شاعر است شنیدم گوسفندی را بزرگی نام دارد، مسائلی که در این نمایشنامه عنوان شده اتفاق‌هایی است که امروز در همه جامعه دنیا می‌افتد، مثلا آمریکایی‌ها هم امروز برای نجات ملت افغانستان سرشان را می‌برند. من اینها را بی‌ارتباط ندیدم و این نمایشنامه را به صورت کتاب درآوردم.»
او ادامه داد: « من از این ادا و اصول‌های غربی خسته شدم و واقعا خودم دوست داشتم برای هنرهای دراماتیک این مرز و بوم قدمی بردارم. اینکه من بخواهم مثلا ادای فرانسوی‌ها را دربیاورم و الفاظ قلمبه سلمبه در نوشته‌هایم به کار ببرم و درگیر پست مدرنیسم، پست دراماتیک و پست همه چیز شوم برای شخص من خسته کننده شده است.
دیدگاه من این است که ما باید به ریشه‌های خودمان برگردیم، ریشه‌های ادبیاتمان. در همه جای دنیا همه کسانی که به دنبال کار دراماتیک بودند اول به سراغ افسانه‌ها و قصه‌ها و ادبیات خودشان رفتند و یک اثر هنری و دراماتیک پدید آوردند. فقط ما هستیم که اینها را رها کردیم، نه سراغ مرزبان‌نامه رفتیم، نه سراغ فردوسی و سعدی. البته بودند کسانی که در این زمینه‌ها کار کردند، ولی به نظر من برای کشوری با ده هزار سال تاریخ این کارها کافی نیست.»
ارجمند درباره علاقه زیادش به سعدی نیز گفت: «سعدی مرد بزرگ و استثنایی سنگر ادبیات و شعر است و من از بچگی به واسطه عشق پدرم به سعدی و نصایحی که از او ما را می‌کرد به او علاقه‌مند شدم. سعدی یک جامعه‌شناس، رواشناس، ادیب، مینیمالیست و یک کارشناس بزرگ در همه زمینه‌ها است و من از کودکی شعرهایش را می خواندم و بعد که دانشکده رفتم اساتیدی داشتم که نکات ریزی را درس دادند و من هم آموختم.»
بازیگر سریال امام علی(ع) در بخش دیگری از صحبت‌هایش درباره ترغیب مردم به واسطه کتاب نوشتن او به کتابخوانی نیز توضیح داد: «اگر این اتفاق بیفتد که من هم خوشحال‌تر می‌شوم و امیدوارم که ترغیب شوند اما آنطور که من با مردم تماس دارم آنها هر کدامشان به یک نحوی با من ارتباط دارند، خیلی‌ها من را یک اکتور یا بازیگر نمی‌دانند و یک آدم فرهنگی می‌بینند و پیگیر کارهایم هستند.»
بازیگر سریال «ستایش» همچنین در پایان صحبت‌هایش گفت: «هدفی که من در عرصه فرهنگ این مملکت دارم خیلی پررنگ‌تر است و شاید کمتر به این فکر کنم که مردم با کتاب‌های من کتابخوان می‌شوند یا نه، در واقع همانطور که گفتم اگر این اتفاق بیفتد که چقدر بهتر اما اگر هم نیفتد کم به هدف و دغدغه‌ام ادامه می‌دهم و خوشحالم که مخاطب خودم را هم دارم.»
نژلا پیکانیان
- 15
- 6
